(۲۲۸۴) حکم نشستن به حالت تورک

(۲۲۸۳) سوال: حکم نشستن به حالت تورک چیست؟

جواب:

صفت حالت تورک نشستن: نماز‌گزار پای راستش را بر روی زمین نصب کند به صورتی که شکم انگشتانش به سوی زمین وجلوی آن را در جهت آسمان قرار دهد و پای چپش را از کنار پای راستش خارج سازد و نشیمنگاهش را بر روی زمین قرار دهد.

صفت دوم: هر دو پای خود را فرش نموده و آنها را از جهت راستش خارج می‌سازد.

صفت سوم: این که پای راست را فرش نموده و پای چپ را بین ران و ساق خارج سازد.

همه‌ی این صفات در چگونگی نشستن تورک وارد شده است پس اگر انسان هر بار یکی را انجام دهد نیکوست.

و حالت تورک در تشهد آخر نمازهایی است که دو تشهد دارد و بنابراین در نماز فجر و تطوع مشروع نمی‌باشد زیرا که دو رکعت دو رکعت می‌باشد.

تعداد بازدید: 6

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: أسأل عن جلسة التَّوَرُّكِ ما حكمها؟

فأجاب -رحمه الله تعالى-: التَّوَرُّكُ :صفته: أن يَنْصِبَ الْمُصَلِّي رجله اليمني، فتكون بطون أصابعها إلى الأرض ويكون عقبها نحو السماء، ويُخْرِجُ الرجل اليسرى من الجانب الأيمن، ويقعد على الأرض على مقعدته.

الصفة الثانية: أن يفرش الرجلين جميعا ويخرجهما من يمينه. والصفة الثالثة: أن يفرش الرجل اليمنى ويدخل اليسرى بين الفخذ

والساق.

كل هذه الصفات وردت في التورك، فإذا فعل الإنسان هذا مرة وهذا مرة كان حسنا.

والتورك إنما يكون في التشهد الأخير في كل صلاة فيها تشهدان، وعلى هذا فلا يشرع في صلاة الفجر ولا في صلاة التطوع؛ لأنها مثنى مثنى.