(۲۰۲۷) حکم رفتن به مسجد با کفش

(۲۰۲۷) سوال: حکم کسی که با کفش از خانه‌اش به مسجد می‌آید و بدون درآوردن آن در مسجد نماز می‌خواند، چیست؟

جواب:

نماز خواندن با کفش سنت است همانطور که از رسول الله ﷺ ثابت است که در کفشش نماز می‌خواند.

ولی مشروع این است که انسان با آن نماز نخواند تا که به آن نگاه کند و اگر پلیدی در آن دید با مالیدن آن به خاک پاکش کند سپس در آن نماز بخواند.

این سنت است که اگر انسان از مفسده‌‌ای که بر آن مترتب می‌شود بترسد مثل این که ترس آن می‌رود که مردم با وجه غیر مشروع وارد مسجد شوند یعنی وارد آن شوند بدون آن که به کفش‌هایشان نگاه کنند که اگر پلیدی به همراه داشت آن را از بین ببرند پس گاهی ترک آن از ترس این ترجیح داشته باشد.

و اما بعضی مردم عادت کرده‌اند هنگام دخولشان با کفش به مسجد و با گشتن در آن و به کفش‌هایشان نگاه نکنند و این خطا است و مخالف سنت است زیرا رسول الله ﷺ امر کرده است کسی وارد مسجد می‌شود به کفشش نگاه کند.

سپس از چیزهای عجیبی که رخ می‌دهد این است که که برخی با کفش‌هایشان وارد مسجد می‌شوند تا به مکانی که نماز‌ می‌خوانند می‌رسند و آنجا کفش خود را درمی‌آورند و این از دو جهت با سنت مخالف است:

اول: بدون نگاه به کفشش با آن به مسجد وارد شده است.

دوم: با آن نماز نمی‌خوانند بلکه هنگام نماز آن را درمی‌آورند.

پس بر مسلمان واجب است که در انجام دادن و انجام ندادنش بر اساس چیزی باشد که از رسول الله ﷺ وارد شده است و وارد مسجد نشود مگر بعد از نگاه کردن به کفشش و اگر نگاه کرد و پلیدی دید پس به خاک بمالد تا این که از بین برود سپس وارد مسجد شود و اگر این را نمی‌خواهد پس هنگام وارد شدن به مسجد آن را درآورد.

سؤال کننده: شیخ بزرگوار به نسبت پاک کردن کفش با خاک قطعا مسجد کثیف می‌شود چون که الان با فرش پاک مفروش شده است و اگر با این که به خاک مالیده برای آن راه رفت آثار آن بر روی فرش می‌ماند؟

جواب: اگر خاک مردم همراه خودشان خاک می‌آورند از این جهت در نظافت مسجد مؤثر است باید آن را درآورد و اگر اثری باقی نمی‌گذارد اشکالی ندارد.

سوال کننده: معتقد هستم که از بعضی از برادران بزرگوار فتوای شما را در مورد این کفش به زمین مالیده شود و وارد مسجد شد، شنیده‌اند با وجود این که با فرش پاک مفروش شده است؟

جواب: باید آن را مالید تا این که اثر نجاست و پلیدی از بین برود تا امکان وارد شدن آن به مسجد باشد.

تعداد بازدید: 6

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل ما حكم من يأتي من بيته بالحذاء، ويصلي في المسجد دون خلعها؟

فأجاب رحمه الله تعالى: الصلاة بالنعلين من السُّنَّة، كما ثبت ذلك عن رسول الله صلى الله عليه وسلم أنه كان يصلي في نعليه. لكن المشروع أن الإنسان لا يصلي فيهما حتى ينظر، فإن رأى فيهما أذى مسحه بالتراب حتى تطهرا ثم يصلي فيهما.

هذه السنة إذا خَشِيَ الإنسان منها مفسدة – مثل أن يُخشى أن يمتهن الناس المساجد بذلك، ويدخلوها على غير وجه مشروع، أعني: يدخلونها من أن ينظروا في نعالهم ويزيلوا عنها -الأذى فإنه قد يترجح تركها لهذا الخوف.

وأما ما اعتاده بعض الناس من كونه يدخل بنعاله في المسجد، ويمشي بها في المسجد وهو لم ينظر إليها عند دخوله للمسجد فهذا خطأ، وهو مخالف للسنة، لأن النبي صلى الله عليه وسلم أمر داخل المسجد أن ينظر في نعليه قبل أن يدخل.

ثم إن من العجائب أن هؤلاء الذين يدخلون في نعالهم إذا وصلوا إلى مكان المصلى الذي تقام الصلاة فيه تجدهم يخلعونها، فيخالفون السنة من وجهين:

أولا: أنهم يدخلون المسجد بنعالهم من غير نظر فيها.

وثانيا: أنهم لا يصلون فيها، بل يخلعونها عندما يقفون للصلاة.

فالذي يجب على المسلم أن يكون في فعله وتركه على ما جاء عن رسول الله صلى الله عليه وسلم، لا يدخل المسجد في نعليه إلا بعد النظر فيهما، وإذا نظر فيهما ووجد فيهما أذى حكه بالتراب حتى يزول، ثم دخل بهما إلى المسجد، وإن كان لا يريد ذلك فليرفعهما حين يدخل المسجد.

فضيلة الشيخ: بالنسبة لحك الحذاء على التراب لا بد من إيذاء المسجد، لأنها الآن مفروشة بالفَرْشِ الطَّيْبِ، وإذا مشى وهي محكوكة بالتراب ستتضح أقدام أو آثار الحذاء على هذا الفرش؟

فأجاب رحمه الله تعالى: لو وُجِدَ تراب يحمله الناس بحيث يؤثر في نظافة المسجد فلا بد من رفعهما، أما إذا لم يبق أثر فلا حرج.

فضيلة الشيخ: أعتقد أنه يسمع بعض الإخوة فتواكم هذه فيحك الحذاء بالأرض ويدخل، رغم أنها مفروشة بالفَرْشِ الطيب؟ فأجاب -رحمه الله تعالى -: لا بد أن يحكها حكا يزول به أثر النجاسة وأثر الأذى الذي يمكن أن يحدث من دخولها المسجد.