(۱۹۷۷) لباسم نجاست بر آن است و فرصت پاک کردن آن نیست، چه کنم؟

(۱۹۷۷) سوال: حکم کسی که برای نماز حاضر می‌شود و در لباسش مقداری نجاست وجود دارد و آب برای پاک کردن آن نیست و از منطقه‌ی محل اقامتش نیز دور است چیست و وقت نماز دارد تمام می‌شود و نمی‌تواند لباسش را عوض کند و او در سفر است و مقصد نیز دور است؟ من را ر این مورد راهنمایی کنید الله جزای خیراتان دهد‌.

جواب:

اگر نجاست جوری هست که سوال کننده می‌گوید یعنی وقت نماز است و او در سفر می‌باشد و لباسش نجس است و امکان پاک کردن نیز برایش وجود ندارد و از خروج وقت نماز می‌ترسد پس به او می‌گوییم: به اندازه‌ای که برایت ممکن از آن نجاست خود را پاک کن و اگر نجاست در لباسی قرار دارد و شما دو لباس داری پس آن یکی را درآور و در آن لباس پاک نماز بخوان و اگر هر دو لباس یا هر سه نجس هستند پس بقدر امکان آن را تمیز کن و اگر امکان از بین بردن یا کم کردن آن نجاست برایت وجود ندارد پس حرجی برای شما در آن نیست زیرا اللهÀ می‌فرماید: {فَٱتَّقُوا۟ ٱللَّهَ مَا ٱسۡتَطَعۡتُمۡ} [سوره التغابن: ۱۶] (پس تا (جایی که) می‌توانید از اللهÀ بترسید) پس نماز بخوان اگر چه با لباس نجس باشد و در قول راجح اعاده کردن لازم نیست و این از رعایت تقوا در حد توان می‌باشد و انسان هنگامی که تقوا را در حد استطاعتش رعایت کند پس آنچه اللهÀ برای او واجب کرده است را بجا آورده و هرکسی واجبش را انجام دهد پس دیگر چیزی بر گردن او نیست.

سوال کننده: شیخ بزرگوار در این حالت آیا استفاده از خاک برای تمیز کردن جایز است؟

جواب: بر او واجب است که بقدر امکان نجاست را با خاک یا چیزهای دیگر کم کند مهم این است که از بین بردن یا کم کردن نحاست واجب است حتی همانگونه که گفتم اگر با درآوردن بعضی از لباس‌هایش که نجس هست باشدو اگر امکانش نیست پس نماز می‌خواند و اعاده نیز لازم نیست.

سوال کننده: شیخ بزرگوار آیا در درآوردن لباس باید مراعات ستر عورت شود؟

جواب: بله باید عورتش پوشیده باشد.

تعداد بازدید: 2

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: ما حكم من تحضره الصلاة وهو يرتدي ملابس قد أصابتها بعض النجاسة، ولا يجد ماءً لإزالتها، وهو بعيد عن منطقة إقامته، إذ لا يستطيع أن يُغَيّر هذه الملابس ووقت الصلاة قد أشرف على الانتهاء، كأن يكون في سفر والمنطقة المقصودة بعيدة ؟ أفيدوني عن ذلك أثابكم الله.

فأجاب – رحمه الله تعالى-: إذا كانت النجاسة في سؤال السائل الذي يقول: إنه أتى عليه وقت الصلاة وهو في سفر، وثيابه نجسة ولا يمكنه أن يطهرها، ويخشى من خروج وقت الصلاة، فإننا نقول له: خفف عنك ما أمكن من هذه النجاسة، فإذا كانت في ثوب وعليك ثوبان فاخلع هذا الثوب النجس وصل في الطاهر، وإذا كان عليك ثوبان كلاهما نجس أو ثلاثة وكل منها نجس فخفف ما أمكن من النجاسة، وما لم يمكن إزالته أو تخفيفه من النجاسة فإنه لا حرج عليك فيه، لقول الله تعالى: ﴿ فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ ﴾ [التغابن: ١٦]، فتُصَلِّي بالثوب ولو كان نجسًا، ولا إعادة عليك على القول الراجح، فإن هذا من تقوى الله تعالى ما استطعت والإنسان إذا اتقى الله ما استطاع فقد أتى بما أوجبه الله عليه، ومن أتى بما أوجبه الله عليه فقد أبرأ ذمته.

يقول السائل: فضيلة الشيخ في مثل هذه الحالة ألا يجوز استعمال التراب لمحاولة التنظيف؟

فأجاب – رحمه الله تعالى-: يجب عليه أن يحاول التخفيف ما أمكن بالتراب أو بغيره، المهم إذا أمكن تخفيف النجاسة أو إزالتها فهو الواجب، حتى كما قلت لك بخلع بعض الثياب التي كان فيها نجاسة، أما إذا لم يمكن فإنه يصلي فيها ولا إعادة عليه.

يقول السائل: فضيلة الشيخ في الخلع هل لا بد من مراعاة شرط ستر العورة؟

فأجاب رحمه الله تعالى : نعم لا بد أن يبقي عليه ما يستر به عورته.