(۱۸۰۱) سوال: مردی عمرش به ۷۵ رسیده است و روزه را از سن قانونی شروع نکرده است و روزهایی را روزه می‌گرفته و روزهایی نیز نمی‌گرفته است و در ادای نماز نیز سهل انگار بوده است و در سن ۴۰ سالگی بر نماز و روزه مداومت کرده است. در مورد سال‌هایی که از او فوت شده است و روزه نگرفته است؟ با وجود این که الان مردی ناتوان است و نمی‌تواند قضا کند؟
جواب:
در چنین موردی توبه کافی است زیرا هر کسی که عبادتی را بدون عذر از وقت محدودش خارج کند برای او قضایی نیست و اگر قضا کند نیز برای او فایده‌ای ندارد و قضای آن بیهوده است زیرا رسول اللهﷺ می‌‌فرماید: «من عمل عملاً لیس علیه أمرنا فهو رد»[۱] (هر عملی که امر ما بر آن نیست مردود است) و معلوم است وقتی عبادتی از وقتی که اللهÀ تعیین کرده است خارج شود آن عمل عملی نیست که الله و رسولش بر آن امر کرده باشند پس آن عمل مردود می‌باشد.
[۱] تخریج آن گذشت.
