(۱۷۷۷) سوال: بعضی از مردم هستند که در مورد نماز تخلف می‌کنند مخصوصا نماز صبح و آنها را بارها و بارها نصیحت کرده‌ام ولی تأثیری نداشته است و الان میل دارم که هجرشان کنم آیا کار من درست است؟

جواب:

بله عمل شما از جهت نصحیت و ارشاد صحیح است و می‌طلبد که بر این کارت مداومت کنی زیرا که برای شما فقط خیر است چه هدایت شوند و یا نشوند.

و هجر کردن جایز نیست مگر این که در آن مصلحت باشد زیرا که رسول اللهﷺ هجر مؤمن را بیش از سه روز نهی کرده است: «لَا يَحِلُّ لِرَجُلٍ أَنْ يَهْجُرَ أَخَاهُ فَوْقَ ثَلَاثِ لَيَالٍ، يَلْتَقِيَانِ، فَيُعْرِضُ هَذَا، وَيُعْرِضُ هَذَا، وَخَيْرُهُمَا الَّذِي يَبْدَأُ بِالسَّلَامِ»[۱] (برای مرد روا نیست که بیش از سه شب با برادر (مسلمان) خود ترک (صحبت يا قطع رابطه) کند. که چون با هم مواجه شوند. این از او روی بگرداند و آن از این روی بگرداند. و بهترین آن دو نفر کسی است که با سلام (به وی) آغاز می‌کند(

و روش اهل سنت و جماعت بر این است که انسان با معصیت از ایمان خارج نمی‌گردد اما اگر در هجر او فائده‌ای باشد که مثلا خجالت بکشد و راه درست برگردد پس هجر او واجب است زیرا که مصلحتی بر آن مترتب می‌شود و اگر هجر کردن او فقط به ماندن در باطلش کمک می‌کند پس هجر او حرام است.

هجر کردن، درمان محسوب می‌شود و اگر فایده داشته باشد پس مطلوب است و اگر فایده نداشته باشد پس اصل در آن، تحریم است.

[۱] [رواه البخاری (۶۰۷۷) و مسلم (۲۵۶۰)]