(۱۷۵۰) حکم زندگی کردن با اشخاص بی نماز

(۱۷۵۰) سوال: از شیخ جواب این سوالم را می‌خواهم: من با مردمی از اهل یمن نشسته‌ام و من نیز همچنین یمنی هستم و با آنها یک جا زندگی می‌کنم و خوراک و نوشیدنی من با ایشان است و من از ایشان زن گرفته‌ام و ایشان نیز از من. آیا این برای من جایز است در صورتی که ایشان نماز نمی‌خوانند و مواد مخدر نیز مصرف می‌کنند؟ با وجود این که من در زندگی کردن در آن خانه مجبور هستم چون که مهاجر می‌باشم. لطفا مرا راهنمایی کنید که چکار کنم؟ الله به شما اجر و ثواب عنایت کند.

جواب:

شکی در این وجود ندارد کسی که نماز نمی‌خواند مرتد و کفار است و بر ولی الأمر واجب است که او را به اسلام و نماز دعوت دهد و اگر پذیرفت که بسیار خوب است و اما اگر باز هم نماز نخواند قتل او برای ولی الأمر واجب است و هنگامی که ترک نماز از ردّت است پس از بزرگترین منکرات می‌باشد و در یک خانه زندگی کردن با اینها به معنای اقرار بر این منکر عظیم می‌باشد و برای انسان جایز نمی‌باشد که همراه شخصی که مصّر بر منکر می‌باشد در یک خانه زندگی کند مخصوصا که این منکر او ردّت و برگشت از اسلام است و این که زندگی کردن در خانه‌ی ایشان اضطرار است منتفی می‌باشد به این که در هرجایی دیگری سکنی گزیند حتی اگر شده در خیمه‌ای در بیابان باشد ولی همراه کسانی که این منکر عظیم را انجام می‌دهند سکنی نگزیند اللهÀ می‌فرماید: {وَقَدۡ نَزَّلَ عَلَیۡكُمۡ فِی ٱلۡكِتَـٰبِ أَنۡ إِذَا سَمِعۡتُمۡ ءَایَـٰتِ ٱللَّهِ یُكۡفَرُ بِهَا وَیُسۡتَهۡزَأُ بِهَا فَلَا تَقۡعُدُوا۟ مَعَهُمۡ حَتَّىٰ یَخُوضُوا۟ فِی حَدِیثٍ غَیۡرِهِۦۤ إِنَّكُمۡ إِذࣰا مِّثۡلُهُمۡ}[۱] (و مسلماً (الله) در قرآن (این حکم) را بر شما نازل کرده که چون شنیدید (افرادی) آیات الله را انکار می‌کنند و آن را به ریشخند می‌گیرند با آنان ننشینید تا به سخن دیگری بپردازند (و اگر با آنان بنشیند) در این صورت قطعاً شما (نیز) هم مانند آن‌ها خواهید بود) یعنی اگر با این منکر عظیم با اینها نشستید پس شما نیز مثل آنها هستید بنابراین واجب است که به دنبال خانه‌ای بدور از اینها باشد.

سوال: شیخ بزرگوار این آیه بر اینها مطابقت نمی‌کند چرا که اینها با آنچه مخالف مراد الله است آیات الله را مسخره نمی‌کنند و فقط عبادت را ترک کرده‌اند.

جواب: بله ایشان با آن کفر ورزیده‌اند و به آیات الله کافر شده‌اند پس مادامی که کفر است و من میدانم که آنها نماز نمی‌خوانند پس معنای آن است که با وجود این منکر، همراهشان منزل گزینم.

[۱] [سوره النساء: ۱۴۰]

تعداد بازدید: 0

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل من اليمن من الوايد: أوجه إلى الشيخ المجيب هذا السؤال وهو أنني أجالس أناسًا من أهل اليمن وأنا أيضًا يماني، وأساكنهم، وأكل معهم، وأشرب وإياهم، وأتزوج منهم، ويتزوجون مني، فهل يجوز لي ذلك وهم لا يصلون ويشربون الدخان؟ مع العلم أنني مضطر للسكن معهم، لأنني مغترب. أرجو إرشادي ماذا أصنع؟ والله يجزل ، لكم الأجر والثواب.

فأجاب – رحمه الله تعالى-: لاشك أن من لا يصلي فهو مرتد عن الإسلام وكافر، ويجب على ولاة الأمور دعوته إلى الإسلام والصلاة، فإن فعل فذلك هو المطلوب، وإن لم يفعل وجب قتله، وإذا كان ترك الصلاة ردة فهو من أعظم المنكرات والسكن مع هذا معناه إقراره على شيء من أعظم المنكرات، ولا يجوز للإنسان أن يساكن شخصًا مُصِرًا على المنكر، لاسيما هذا المنكر العظيم الذي هو خروج وردة عن الإسلام، وكونه مضطرا إلى السكني معهم هذا ينتفي بأن يسكن في أي مكان حتى ولو في خيمة في البر، ولا يسكن مع هؤلاء على هذا المنكر العظيم، فإن الله سبحانه وتعالى يقول: ﴿ وَقَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَبِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ وَايَتِ اللَّهِ يُكْفَرُ بِهَا وَيُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلَا نَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّى يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ إِنَّكُمْ إِذَا مِثْلُهُمْ ﴾ [النساء: ١٤٠]، أي: إن جلستم معهم على هذا المنكر فإنكم مثلهم، وعلى هذا فيجب عليه أن يبحث عن سكن له يكون بعيدا عن السكن مع هؤلاء.

يقول السائل: فضيلة الشيخ لكن مثل هؤلاء قد لا تنطبق عليهم الآية، لأنهم لم يخوضوا مثلا في آيات الله بما يخالف مراد الله -عز وجل-، وإنما تركوا العبادة؟

فأجاب – رحمه الله تعالى-: نعم يَكْفُرُ بها، فهذا كفر بآيات الله، فمادام كفرًا وأنا أعرف أنهم لا يُصَلُّون فمعنى ذلك أنني سكنت معهم وهم على هذا المنكر.