(۱۶۸۲) حقیقت و منظور از نجاست مشرک و کافر چیست؟

(۱۶۸۲) سوال: حقیقت و منظور از نجاست مشرک و کافر چیست؟ آیا به این معنا است که اگر شخص مسلمانی به یک کافر یا مشرک دست بزند و وضو داشته باشد، وضویش باطل می‌شود؟ یا این که نجاست آن‌ها معنوی است و حسی نیست؟

جواب:

نجاست و ناپاکی مشرکان و بلکه تمامی کافران، معنوی است و حسی نیست زیرا رسول الله ﷺ فرمود: «إن المسلم لا ينجس»[۱] : (مؤمن، نجس و ناپاک نمی‌شود).

روشن است که اگر شخص مؤمن به نجاست، آلوده شود از نظر حسی نجس خواهد شد لذا «لا ينجس» بدین معنا است که مؤمن از نظر معنوی، ناپاک نمی‌شود؛ الله B نیز فرموده است: {يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ فَلا يَقْرَبُوا الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ بَعْدَ عَامِهِمْ هَذَا} [التوبة: ۲۸] : (‌ای کسانی ‌که ایمان آورده‌اید! قطعا مشرکان، نجس و ناپاک هستند و نباید بعد از امسال، به مسجد الحرام نزدیک شوند). الله B بیان نمود که آنان «نجس» هستند. اگر فرمایش الله À را در کنار حديث ابوهريره Ð «المؤمن لا ينجس» قرار دهیم، پی می‌بریم که منظور از نجاست و ناپاکی مشرکان و دیگر کافران، نجاست معنوی است، نه حسی؛ بدین خاطر است که الله B غذای اهل کتاب را برای ما حلال نموده است در حالی ‌که اهل کتاب به طور مستقیم به آن غذا دست می‌زنند. همچنین حلال نموده است تا با زنان پاکدامن اهل کتاب ازدواج کنیم در حالی که شخص به طور مستقیم با همسرش در تماس خواهد بود و همبستری خواهد کرد اما به ما دستور نداد که چیزهایی که آنان با دستانشان لمس کرده‌اند را بشوییم.

کسی ‌که می‌پندارد با لمس کردن شخص کافر، وضویش باطل می‌شود، دچار وهم و اشتباه شده است زیرا دست زدن و لمس کردن نجاست، وضو را باطل نمی‌کند هر چند که نجاست حسی مانند ادرار، مدفوع، خون نجس و… باشد. فقط کافی است که آن نجاست و آن چه بدان آلوده شده است شسته شود اما وضو را باطل نمی‌کند.

[۱] تخریج آن گذشت.

تعداد بازدید: 5

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: ما حقيقة نجاسة المشرك والكافر؟ وهل معنى هذا أنه إذا مس أحد المسلمين أحد المشركين أو الكفار، وهو على طهارة أن طهارته، قد انتقضت؟ أم أن النجاسة معنوية وليست حسية؟

فأجاب رحمه الله تعالى نجاسة المشركين، بل نجاسة جميع الكفار نجاسة معنوية، وليست نجاسة حسية؛ لقول النبي صلى الله عليه وسلم: «إِنَّ الْمُسْلِمَ لَا يَنْجُسُ».

ومعلوم أن المؤمن ينجس نجاسة حسية إذا أصابته النجاسة، فقوله: «لا ينجس علم أن المراد نفي النجاسة المعنوية، وقال الله -عز وجل-: ﴿ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ فَلا يَقْرَبُوا الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ بَعْدَ عَامِهِمْ هَذَا ﴾ [التوبة: ۲۸]. فأخبر الله تعالى أنهم نجس، وإذا قررنا هذا بما ثبت في حديث أبي هريرة من أن المؤمن لا ينجس علمنا أن المراد بنجاسة المشرك – وكذلك غيره من الكفار – نجاسة معنوية، وليست حسية، ولهذا أباح الله لنا طعام الذين أوتوا الكتاب، مع أنهم يباشرونه بأيديهم، وأباح لنا المحصنات من الذين أوتوا الكتاب للزواج بهن، مع أن الإنسان سيباشر هن، ولم يأمرنا بغسل ما أصابته أيديهم.

وأما قول السائل: إنه إذا مس الكافر يقول: انتقض وضوؤه، فهذا وَهَم منه، فإن مس النجاسة لا ينقض الوضوء، حتى لو كانت نجاسة حسية كالبول والعذرة والدم النجس وما أشبهها، فإن مسها لا ينقض الوضوء، وإنما يوجب غسل ما تلوث بالنجاسة فقط.