(۱۶۵۸) سوال: وقتی فرزندانم را می‌شویم و نجاست و آلودگی آنان را برطرف می‌کنم، قطراتی از آن آب، روی لباسم می‌ریزد؛ حکم این قطرات چیست؟ آیا لباسم را آلوده می‌کند و واجب است که آن را در هنگام نماز، عوض کنم؟ دستگیره‌هایی که کودکان با دست نجس به آن دست می‌زنند سپس با هوا خشک می‌شود، چه حکمی دارد؟ آیا اگر این دستگیره‌ها با دست خیس لمس شوند، دست را نجس می‌کند یا خیر؟

جواب:

جواب سؤال اول: این قطره‌ها اگر پیش از پاک شدن لباس نجس به جایی برخورد کنند، چون نجس هستند، آن جا یا لباس را نیز نجس و ناپاک می‌کنند زیرا آن لباس، هنوز پاک نشده است. اما اگر قطره‌های آب پس از پاک شدن لباس به جایی برخورد کنند، آن‌ جا را ناپاک نمی‌کنند زیرا پاکیزه  هستند و پاک شدن ادرار، چندان دشوار نیست زیرا ادرار، خیلی زود از بین می‌رود.

اگر قطره‌ای ادرار روی سرامیک بیاندازی، با ریختن آب بر آن شسته می‌شود و از بین می‌رود. اگر روی تکه پارچه باشد نیز همین طور است و اگر بر روی آن، آب ریخته و آن را به هم بکشی، تمیز می‎‌شود. به هر حال اگر این قطرات بعد از پاک شدن لباس آلوده، روی لباستان بریزد، مشکلی ایجاد نمی‌کند اما اگر پیش از تمیز شدن لباس باشد، ناپاک است و به هر جا برخورد کند، نجس می‌شود و واجب است که شسته شود.

در پاسخ به سؤال دوم باید گفت: وی چگونه از آلوده بودن دستان کودکان آگاه می‌شود؟ تا وقتی که اطمینان ندارد که دستان کودکان، آلوده است، اصل بر پاک بودن آن‌ها می‌باشد و تا وقتی که مطمئن نباشیم که بدن و لباس‌ کودکان با نجاست، آلوده شده است، نباید به آلوده بودن آن‌ها حکم کنیم. اگر اطمینان داشتیم که کودک با دست آلوده، دستگیره را لمس و آن را نجس کرده است، باید دستگیره با آب شسته شود. برخی علما بر این باور هستند که اگر چیزهای صاف و صیقلی به طور کامل با دست، مسح شود تا این که اثر نجاست و آلودگی از بین برود، پاک می‌شود. نکته‌ی مهم این جا است که هرگاه یقین داشتیم که دست کودک، نجس است و دستگیره را نیز آلوده کرده است، باید برای بر طرف کردن این نجاست اقدام شود اما در غیر این صورت، اصل بر طهارت و پاکی است.