(۱۱۷۴) سوال: در حدیث است که «رسول اللهﷺ کسی را که تنهایی به سفر رود، لعنت کردند».[۱] تقاضا داریم معنی این حدیث را توضیح دهید و بفرمایید آیا این حدیث، صحیح است؟
جواب:
نهی شده که انسان به تنهایی سفر کند؛ چون انسان در سفر در معرض خطر و حادثه است. ممکن است به او حمله شود و کسی نباشد به او کمک کند. ممکن است مریض شود و احتیاج به پرستار پیدا کند. امکان دارد بمیرد و در این صورت نیازمند کسی است که او را غسل دهد، کفن کند و بر او نماز بخواند و دفنش کند. به همین خاطر رسول اللهﷺ از سفر شخص به تنهایی نهی میفرماید. اما در عصر حاضر که انسان سوار ماشین میشود و در جاده رانندگی میکند، نهی شاملش نمیشود. چون جادهها طوری هستند که انگار انسان در شهر است و ماشینها را میبیند که تردد میکنند. این گونه سفر کردن شامل نهی از سفر به تنهایی نمیشود. اما در مورد صحت این حدیث که «رسول اللهﷺ کسی را که تنهایی به سفر رود، لعنت کردند»، اطلاعی ندارم.
***
[۱] مسند احمد: (ج۲، ص۲۸۷، حدیث شماره۷۸۴۲). بیهقی در «شعب الإیمان»، (ج۴، ص۱۷۹، حدیث شماره ۴۷۲۸). از ابوهریره رَضِيَاللهُعَنْهُ با این لفظ: «لعن رسول اللهﷺ راكبَ الفلاة وحده».