(۱۱۲۴) از اوصاف حجی که قبول شده است

(۱۱۲۴) سوال: معنی این حدیث چیست؟ حدیث: «کسی که حج نماید و بد زبانی نکند و مرتکب گناه نشود، از حج چنان باز می‌گردد که انگار تازه متولد شده است»؟[۱]

جواب:

معنی حدیث این است که اگر انسان حج را به جای آورد و در هنگام حج، از آنچه الله حرام فرموده، مانند بد زبانی و همخوابی با همسر و فسق – که مخالف با طاعت است؛ یعنی آنچه الله بر او واجب کرده را ترک گوید، یا مرتکب حرام شود که به این، فسوق می‌گویند – دوری کند، از آن حج، پاک و بی آلایش بر می‌گردد. همان طور که انسان وقتی از شکم مادرش خارج می‌شود، پاک و بدون گناه است. این شخص نیز در صورتی که با این شروط از حج باز گردد، از گناهانش پاک خواهد شد.

***

^[۱]صحیح بخاری: کتاب الحج، باب فضل الحج المبرور، حدیث شماره (۱۴۴۹). صحیح مسلم: کتاب الحج، باب فی فضل الحج و العمرة و یوم عرفة، حدیث شماره (۱۳۵۰).

تعداد بازدید: 4

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: ما معنى: «من حَجَّ فلم يَرْفُتْ ولم يَفْسُق خَرَج كيومِ وَلَدَتْه أُمه»؟

فأجاب – رحمه الله تعالى-: معناه أن الإنسان إذا حج واجتنب ما حرم الله عليه من الرَّفَتْ وإتيان النساء والفسوق -وهو مخالفة الطاعة، بأن يترك ما أوجب الله عليه، أو يفعل ما حَرّم الله عليه، هذا هو الفسوق- فإذا حج الإنسان ولم يرفث ولم يفسق، فإنه يخرج من ذلك نَقِيَّا من الذنوب، كما أن الإنسان إذا خرج من بطن أمه فإنه لا ذنب عليه، فكذلك هذا الرجل إذا حج بهذا الشرط فإنه يكون نَقِيَّا من ذنوبه.