(۱۰۷۷) سوال: لطفا حدیث شرید بن سوید رَضِيَ‌اللهُ‌عَنْهُ را برایم توضیح دهید که می‌گوید: «پیامبر مرا دید که چنین نشسته بودم: دست چپم را پشت گذاشته و بر آن تکیه داده بودم. ایشان فرمود: مانند انسان‌هایی که بر آنها خشم گرفته شده، نشسته‌ای»؟[۱]
جواب:
معنای حدیث واضح است. یعنی: انسان نباید دست چپش را پشت بگذارد و بر آن تکیه کند، در حالی که کف دستش روی زمین است.
سائل: اگر انسان قصدش از این نوع نشستن، استراحت باشد نه تقلید از یهود، آیا گنهکار می‌شود؟
شیخ: اگر قصدش این است، پس دست راستش را نیز همراه آن قرار دهد و در این صورت، نهی از بین می‌رود.
***
[۱] مسند أحمد: (ج۴، ص۳۸۸، شماره ۱۹۴۷۲). ابوداود: کتاب الأدب، باب فی الجلسة المکروهة. حدیث شماره: (۴۸۴۸)، و حاکم آن را صحیح دانسته، در (ج۴، ص۲۹۹، شماره ۷۷۰۳)، و ذهبی نیز بر همان است. لفظ حدیث: «مَرَّ بي رسولُ اللهِﷺ وأنا جالسٌ هكذا وقد وَضَعْتُ يَدِي اليُسْرَى خلفَ ظهري واتَّكَأْتُ على يَدِي فقال: أَتَقْعُدُ قَعْدَةَ المغضوبِ عليهم».
