دوشنبه 22 جمادی‌الثانی 1446
۳ دی ۱۴۰۳
23 دسامبر 2024

(۸۳۹) قرائت آیات رحمت و آیات عذاب

(۸۳۹) سوال: آیا جایز است وقتی کسی قرآن می‌خواند، به آیه‌ی عذاب که رسید، از آتش یا عذاب به الله عَزَّوَجَلَّ پناه ببرد؟ همچنین هر وقت به آیه‌ی رحمت رسید، آن را از الله، طلب نماید؟

جواب:

چنان که از سوال بر می‌آید، منظور سائل قرائت قرآن در خارج از نماز است. در این صورت می‌گوییم: بله، برای شخص جایز است که وقتی به آیه‌ی رحمت رسید، آن را از الله بخواهد. همچنین وقتی به آیه‌ی وعید و تهدید رسید، از آن به الله پناه ببرد. نیز وقتی به آیه‌ای رسید که در آن عبرت و موعظه است، بگوید: سبحان الله! زیرا این کار یکی از راه‌هایی است که به انسان برای تدبر در قرآن و تفکر در معانی آن، کمک می‌کند.

اما در نماز؛ اگر نافله باشد، سنت است بعد از رسیدن به آیات رحمت، آن را از الله بطلبد. نیز هنگامی که به آیه‌ی وعید رسید، به الله پناه ببرد. خصوصا در نماز شب این سنت موکدتر است. زیرا این کار از رسول‌اللهﷺ ثابت است. در حدیث حذیفه رَضِيَ‌اللهُ‌عَنْهُ آمده «یک شب با رسول‌اللهﷺ به نماز ایستادم. هر گاه به آیه‌ی رحمت می‌رسید، آن را از الله طلب می‌کرد، و هر گاه به آیه‌ی وعید می‌رسید، از آن به الله پناه می‌برد».

اما در نمازهای فرض: آنچه از پیامبرﷺ نقل شده این است که در نمازهای پنجگانه چنین نمی‌کردند. چون آنهایی که نماز ایشان را توصیف نموده‌اند، نگفته‌اند که ایشان هنگام رسیدن به آیه‌ی وعید، به الله پناه برده، یا هنگام رسیدن به آیه‌ی رحمت، آن را از الله طلب می‌نمودند. اما با این حال اگر کسی این کار را انجام دهد، گناهی ندارد.

***

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: هل يجوز لكل من يقرأ في المصحف الشريف إذا مر بآية عذاب أن يستعيذ بالله من النار أو العذاب، وإذا مر بآية رحمة أن يسأل الله من فضله، وهكذا في باقي الآيات؟

فأجاب – رحمه الله تعالى-: الذي يظهر من السؤال أن هذا القارئ يقرأ في غير صلاة، وعلى هذا فنقول : نعم يجوز له إذا مر بآية رحمة أن يسأل الله من فضله، وإذا مر بآية وعيد أن يَتَعَوَّذَ بالله من ذلك الوعيد، وإذا مر بآية فيها عبرة وعظة يقول: سبحان الله ! وما أشبه ذلك، لأن هذا مما يعين الإنسان على تدبر القرآن والتفكر في معانيه. وأما إذا كان الإنسان في صلاة: فإن كان في نفل فإنه أن يسأل عند آية الرحمة، ويتعوذ عند آية الوعيد، ولاسيما في صلاة الليل لأنه ثبت ذلك عن النبي صلى الله عليه وسلم، كما في حديث حذيفة قال: «صليت مع النبي صلى الله عليه وسلم ذات ليلة، فكان لا يمر بآية رحمة إلا سأل ولا بآية وعيد إلا تعوذ»، وأما في الفريضة: فإن الظاهر من حال النبي صلى الله عليه وسلم لو أنه لا يفعل ذلك في الفريضة، لأن الواصفين الصلاته صلى الله عليه وسلم لم يذكروا أنه كان يَتَعَوَّذُ عند آية الوعيد، أو يسأل عند لم آية الرحمة، ومع هذا لو فعل فليس عليه إثم.

مطالب مرتبط:

(۸۵۱) قرائت قرآن توسط زنان با حضور نامحرم

شروع کردن مراسم با قرائت قرآن سنت نیست. پیامبر خیلی اوقات اصحاب را به خاطر مسائل مهمی جمع می‌کردند. اما جایی نیامده که در شروع کار، قرآن بخوانند.

ادامه مطلب …

(۸۲۶) خطاب‌های قرآنی برای مردان و زنان

این خطاب‌ها، هم مردان و هم زنان را شامل می‌گردد. اگر خطابی متوجه زنان باشد، متوجه مردان نیز هست. همچنین اگر خطابی متوجه مردان باشد، زنان را نیز شامل می‌شود.

ادامه مطلب …

(۸۴۶) دعا و بالا بردن دستان بعد از قرائت قرآن

از رسول‌اللهﷺ وارد نشده که ایشان پس از خواندن قرآن و پایان آن، دعایی کرده یا ذکری گفته باشند. هر چیزی که انجامش از رسول‌اللهﷺ وارد نشده باشد، سنت نیست.

ادامه مطلب …

(۸۴۰) حکم کلماتی که هنگام قرائت گفته می‌شود

تلاوت قرآن، بازی نیست که تا قاری خوش صدا از قرائت آیه‌ای فارغ شد، مردم الله الله بگویند. این یکی از بدعت‌هایی است که مردم به وجود آورده‌اند.

ادامه مطلب …

(۸۴۸) زن قرآن را بلند بخواند یا در دلش؟

از حُسن قرائت این است که انسان قرآن را با ترتیل خوانده و در معنای آن تدبر نموده و آن را بفهمد. همچنین می‌تواند آن را به صورت سریع بخواند.

ادامه مطلب …

(۸۳۴) گفتن اعوذ بالله با وجود چندین قاری

گفتن اعوذ بالله در اول تلاوت است. وقتی اولین قاری اعوذ بالله گفت، برای دیگرانی که شنونده هستند، کفایت می‌کند. اما بهتر هر کدام در اول تلاوت اعوذ بالله بگویند

ادامه مطلب …

کُتُب سِتّة:  شش کتاب اصلی احادیث اهل سنت و جماعت:

صحیح بخاری
صحیح مسلم
سنن ابو داود
جامع ترمذی
سنن نسائی
سنن ابن ماجه