(۳۶۴) حکم اعتقاد به این که صاحب قبر به زندگان سود یا زیان می‌رساند

(۳۶۴) سوال: در یکی از روستاهای ما قبری وجود دارد که اتاقی بر آن بنا شده و پرچم‌هایی بر بالایش نصب کرده‌اند و برخی مردم برایش قربانی‌ها و خوراکی‌ها می‌آورند و اعتقاد دارند که صاحب این قبر سود یا زیان می‌رساند؛ گمان می‌کنند آن مُرده بیمارانشان را شفا می‌دهد و به آنان فرزند عطا می‌کند. هرگاه آنان را نصیحت ‌کنیم یا برای تغییر این عمل منکر و ناپسند، تلاش ‌کنیم نیز از این کار هشدار می‌دهند که آن شخص یک ولیّ مشهور است و اگر کسی به آزاری به او برساند، او را اذیت کرده و به او آسیب می‌رساند. نظر شما در این باره چیست و به این افراد چه توصیه می‌نمایید؟

جواب:

نظر ما این است که باید آن گنبد یا اتاق، تخریب شود و پرچم‌‌ها و نشانه‌هایش از بین برده شود زیرا (پناه بر الله) نشانه‌های شرك است.

به کسانی‌ که نزد آن اتاق رفته و آن جا قربانی‌ها را ذبح می‌کنند و از آن قبر، درخواست دفع ضرر یا جلب منفعت می‌کنند می‌گوییم: این افراد، در زمینه‌ی ربوبيت و الوهیت، مرتکب شرک شده‌اند؛ زیرا با قربانی کردن برای صاحب قبر، وی را عبادت کرده‌اند، اعتقاد دارند که وی سود و زیان می‌رساند در حالی که چنین نیست، آنان صاحب قبر را به دعا فرا می‌خوانند در حالی ‌که دعا عبادت است؛ بنابراین در زمینه‌ی ربوبيت و الوهيت، مرتکب شرك اكبر شده‌اند.

بر علمای مسلمانان واجب است برای مردم تبیین نمایند که این کار، شرک است و آنان را هشدار دهند؛ سکوت در این گونه موارد در سرزمین‌هایی که گنبدهای بنا شده بر قبرها، ذبح برای قبر و سفر به سوی این قبرها زیاد است، بدون شک مسئولیت بزرگی بر این علما است و واضح است که عوام مردم به سخنان علمای خود بیش از علمای مناطق دیگر اعتماد می‌کنند.

بر علمای مسلمانان در تمامی سرزمین‌های اسلامی واجب است تقوای الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ را پیشه سازند و مردم عوام را از خطر چنین کارهایی آگاه سازند؛ برایشان تبیین نمایند که این اعمال از شرک اکبر است که الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ آن ‌را نمی‌بخشد و بر کسی که مرتکب آن شود حکم نموده است که جاودانه و برای همیشه در دوزخ، مجازات شود چنان که فرمود: {إِنَّهُ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَمَأْوَاهُ النَّارُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنصَارٍ} [المائده: ۷۲]: (قطعا هر کس به الله شرک بورزد، الله حتما بهشت را بر او حرام نموده و پناهگاهش آتش است و ستم کاران هیچ یاوری ندارند).

این افراد از عوام مردم که از صاحب این قبر می‌ترسند و پرهیز می‌کنند، ترس آنان صحیح و واقعی نیست لذا مردم بگذارید مردم این امر را تجربه نمایند و از این کار حرام و شرک‌آمیز دوری کنند و بنگرند که آیا آسیبی به آن‌ها می‌رسد یا خیر؟ تمام این هشدارها باطل و از سوی شیطان است که تصديق و باور کردن آن، جایز نیست زیرا دروغ است و کسی که آن را تصدیق کند چیزی را باور کرده که اصلا حقیقت ندارد.

***

تعداد بازدید: 0

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: في إحدى القرى عندنا يوجد قبر، وعليه بناء حجرة، وعليها أعلام ترفرف ويأتي بعض الناس بالذبائح والمأكولات، معتقدين أن صاحب هذا القبر ينفع أو يضر، فهو -حسب ظنهم- يشفي مرضاهم، ويرزقهم الأولاد وإذا نصحناهم أو حاولنا تغيير هذا المنكر، يحذرون من ذلك، فإنه ولي مشهور، ومن يتعرض له بأذى فسيؤذيه ويضره. فما رأيكم في هذا؟ وما نصيحتكم لهؤلاء؟

فأجاب رحمه الله تعالى: رأينا في هذا أنه يجب أن تهدم هذه القبة، أو هذه الحجرة، وأن تزال معالمها؛ لأنها معالم شرك، والعياذ بالله.

ثم نقول لهؤلاء الذين يذهبون إلى هذه الحجرة، ويذبحون عندها القربان، ويسألونها دفع الضرر وجلب النفع، نقول: هؤلاء مشركون في الربوبية والألوهية؛ لأنهم تعبدوا لهذا القبر بالذبح له، ولأنهم اعتقدوا أن صاحبه ينفع أو يضر، وليس الأمر كذلك، ولأنهم دعوا صاحب هذا القبر، والدعاء من العبادة، فقد أشركوا بالربوبية والألوهية شركًا أكبر.

و على علماء المسلمين أن يبينوا لهؤلاء العوام بأن هذا من الشرك، وأن يحذروهم، وإن السكوت على مثل هذا، في بلاد تكثر فيها القباب على القبور، والذبح لها، والسفر إليها، يعد ولا شك مسئولية كبيرة على أولئك العلماء، ومن المعلوم أن العامة يثقون بأقوال علمائهم أكثر مما يثقون بأقوال علماء البلاد الأخرى، كما هو ظاهر.

فالواجب على علماء المسلمين في جميع أقطار المسلمين أن يتقوا الله -عز وجل-، وأن يبينوا لعوامهم خطر هذه الأمور ، وأنها من الشرك الأكبر الذي لا يغفره الله عز وجل، والذي أوجب الله لصاحبه الخلود في النار، كما قال تعالى: ﴿ إِنَّهُ مَن يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَمَأْوَنهُ النَّارُ وَمَا لِلظَّلِمِينَ مِنْ أَنصَارٍ ﴾ [المائدة: ۷۲]. وهؤلاء العامة الذين يحذرون من هذا الولي فتحذيرهم ليس بصحيح، وليس بواقع وليجرب الناس هذا الأمر، فليجربوا وليحذروا من هذا العمل المحرم الشركي، وينظروا هل يصيبهم شيء أم لا؟ فكل هذا تحذير باطل، وإنما هو من الشيطان، ولا يجوز التصديق به؛ لأنه كذب وزور، ثم إن المصدق به يصدق بما ليس له حقيقة أصلا.