(۳۴۲) حکم رفتن نزد جادوگر یا فال‌گیر برای درمان بیماری

(۳۴۲) سوال: به طور یقینی می‌دانیم که اسلام، جادو و فال‌گیری را حرام نموده است اما گاهی چنین رخ می‌دهد که فردی دچار بیماری می‌شود و به تمام پزشکان متخصص، مراجعه می‌کند اما سودی ندارد تا این که بالاخره به او می‌گویند: تاکنون چنین درد و بیماری‌ ندیده‌ایم و درمانی برایش نداریم. بیماری‌ وی رفته رفته شدت می‌یابد و در نهایت با وجود این ‌که می‌داند حرام است ولی تصمیم می‌گیرد نزد یک جادوگر یا فال‌گیر برود سپس الحمدلله پس از چند روز بهبود می‌یابد. نظرتان در مورد چنین مواردی چیست؟

جواب:

سؤال کننده خودش حکم کرد که مرتکب کار حرامی شده است زیرا مطرح کرد که می‌داند این کار، حرام است و رفتن نزد جادوگر و فال‌گیر حرام است و مادامی که حرام است، جایز نیست انسان نزد آنان برود زیرا الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ درمان بیماران این امت را در چیزهایی که حرام گردانیده، قرار نداده است. بر این شخص که چنین کارهایی انجام داده واجب است از این کارش به درگاه الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ توبه کند، بسیار طلب مغفرت آمرزش نماید و به انجام اعمال صالح بپردازد تا الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ او را بیامرزد و عفو نماید.

هر کس به چنین چیزی مبتلا شود راه بسیار مفیدی در اختیار دارد بلکه مفیدترین راه برایش فراهم است، برای کسی الله وی را بدان موفق گرداند؛ یعنی: قرائت و خواندن آیات قرآن و دعاهایی که در احادیث صحیح از پیامبر ﷺ نقل شده است که برای شفا از آن استفاده می‌شود. همین موجب درمان او است، برایش کافی است و عافیت و سلامتی را به ارمغان می‌آورد.

***

تعداد بازدید: 3

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائلان و هما أخوان من سلطنة عمان: نحن نعلم علم اليقين أن الإسلام حرم الشعوذة وحاربها، ولكن يحدث أحيانًا أن يصاب شخص ما بأحد الأمراض فيراجع كل الأطباء المختصين بذلك المرض، ولكن دون جدوى، وأخيرًا يقال له: إننا لم نعرف هذا الداء من قبل، وليس عندنا له دواء إلى أن يزداد عليه المرض أكثر فأكثر، وأخيرًا يقرر أن يذهب لأحد المنجمين، مع أنه يعلم أن ذلك حرام، فيذهب، وما هي إلا أيام حتى يَبْراً بحمد الله. فما رأيكم في مثل هذه الأحوال؟

فأجاب – رحمه الله تعالى-: رأينا في هذه الأحوال أن السائل حكم على نفسه بأنه فعل محرما؛ لأنه ذكر أنه يعلم أنه حرام، وأن الإتيان إلى الكهان والمنجمين محرم، وإذا كان محرما فإنه لا يجوز للإنسان أن يذهب إليهم؛ لأن الله تعالى لم يجعل شفاء هذه الأمة فيما حرم عليها، والواجب على هذا الذي فعل ما فعل الواجب عليه أن يتوب إلى الله – سبحانه وتعالى- من هذا العمل، وأن يكثر من الاستغفار والتوبة والعمل الصالح لعل الله -سبحانه وتعالى- أن يعفو عنه.

ومن أصيب بمثل هذه الأمور فإن له طريقا مفيدا جدا، بل هو أفيد الأشياء لمن وفق له، وهو: القراءة على هذا المصاب بالآيات القرآنية، وبما صح عن النبي صلى الله عليه وسلم من الأحاديث النبوية التي يستشفى بها، ففيها الشفاء، وفيها الكفاية، وفيها العافية.