(۳۳۲) حکم درمان سحر با سحر

(۳۳۲) سوال: دوستی دارم که دشمنان او و خانواده‌اش، همسرش را سحر کرده‌اند؛ وی تلاش نمود همسرش را با روش‌های گوناگون مانند داغ کردن و… درمان کند اما فایده‌ای نداشت. شخصی ما را راهنمایی کرد که شخصی سحر را با سحر، درمان می‌کند. آیا این شخص که برای سود رساندن به مردم از سحر استفاده می‌کند، گناه کار است؟ آیا دوستم که برای درمان همسرش که سحر شده نزد این شخص رفته، گناه کار است؟

جواب:

در ابتدا باید یادآوری کنم که سحر و جادو، از بزرگترین کارهای حرام و بلکه از کفر است اگر ساحر از شیاطین کمک بگیرد یا به شرک بپردازد که الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ می‌فرماید: {وَاتَّبَعُوا مَا تَتْلُواْ اَلشَّيَاطِينُ عَلَى مُلْكِ سُلَيْمَانَ وَمَا كَفَرَ سُلَيْمَانُ وَلَكِنَّ الشَّيَاطِينَ كَفَرُوا يُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ وَمَا أُنزِلَ عَلَى الْمَلَكَيْنِ بِبَابِلَ هَارُوتَ وَمَارُوتَ وَمَا يُعَلِّمَانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّى يَقُولا إِنَّمَا نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلا تَكْفُرْ} [البقره: ۱۰۲]: (از آن چه شیاطین در عهد فرمان‌روایی سلیمان می‌خواندند پیروی کردند و هرگز سلیمان کافر نگشت ولی شیاطین کافر شدند که سحر و آن چه بر دو فرشته هاروت و ماروت در بابل نازل شده بود را به مردم می‌آموختند؛ آن دو فرشته به هیچ کس سحر نمی‌آموختند مگر آن ‌که به او می‌گفتند: ما برای آزمایش و امتحان هستیم، پس کفر نورز!) پس این دلیلی بر این است که یاد گرفتن سحر، كفر است. سحر از شياطين فراگرفته می‌شود لذا دوری جستن و خودداری از آن واجب است تا این که انسان مرتکب کفر نشود که او را از اسلام خارج می‌گرداند.

باز کردن و باطل کردن سحر و جادو دو نوع است:

نوع اول: با دعا، آیات قرآن و داروهای مباح انجام می‌شود که جایز است و هیچ اشکالی در آن نیست؛ از بهترین چیزهایی که بر شخص جادو شده می‌خوانند، سوره‌های {قل أعوذ برب الفلق} {قل أعوذ برب الناس} هستند که این دو سوره، بهترین چیزی است که بنده می‌تواند با آن به الله پناه ببرد.

نوع دوم: این که باطل کردن سحر با سحر دیگری انجام شود که علما در زمان قدیم و جدید در مورد آن، اختلاف ‌نظر دارند؛ برخی آن ‌را بنا بر ضرورت و برای از بین بردن ضرر و آسیبی که به این شخص رسیده، جایز دانسته‌اند اما برخی دیگر آن ‌را ممنوع و ناجایز دانسته‌ و گفته‌اند: سحر و جادو را فقط جادوگر باز می‌کند) که البته نظر دوم بهتر است زیرا وقتی از پیامبر ﷺ در مورد نُشره پرسیدند، فرمود: «هِيَ مِن عَمَلِ الشَّيطَان»: (این کار از عمل شیطان است) و عمل شیطان همان است که با سحر و جادو باشد اما اگر سحر را با قرآن و دعاهای مشروع، باطل کنند هیچ اشکال و ایرادی ندارد. بر کسی که به این مشکل دچار شده، واجب است صبر نماید و قرائت قرآن و دعاهای مشروع را بسیار تکرار کند تا الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ او را از این بیماری شفا دهد.

***

تعداد بازدید: 2

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل من جمهورية اليمن الديمقراطية الشعبية: عندي صديق سحر أعداء له ولأهله زوجته، فحاول أن يعالجها بشتى الطرق؛ مثل الكي وغيره ولكن دون فائدة، فدلنا رجل على إنسان يعالج السحر بالسحر، فهل عليه إثم؛ لأنه يستخدم السحر في نفع الناس من السحرة الآخرين، ولم يضر به أحدًا؟ وهل على صديقي هذا إثم؛ لأنه ذهب إلى هذا الساحر لعلاج زوجته مما أصابها من السحر؟

فأجاب رحمه الله تعالى: قبل الإجابة على هذا السؤال أود أن أبين أن السحر من أكبر المحرمات، بل هو من الكفر، إذا كان الساحر يستعين بالأحوال الشيطانية على سحره، أو يتوصل به إلى الشرك، وقد قال الله -تبارك وتعالى-: ﴿ وَاتَّبَعُوا مَا تَتْلُواْ الشَّيَاطِينُ عَلَى مُلْكِ سُلَيْمَنَ وَمَا كَفَرَ سُلَيْمَنُ وَلَكِنَّ الشَّيَاطِينَ كَفَرُوا يُعَلِّمُونَ النَّاسَ السّحْرَ وَمَا أُنزِلَ عَلَى الْمَلَكَيْنِ بِبَابِلَ هَارُوتَ وَمَرُوتَ وَمَا يُعَلِّمَانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّى يَقُولَا إِنَّمَا نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلَا تَكْفُرْ﴾ [البقرة: ١٠٢]. فهذا دليل على أن تعلم السحر كفر، السحر متلقى من الشياطين، وعلى هذا فيجب الحذر منه والبعد عنه، حتى لا يقع الإنسان في الكفر المخرج عن الملة والعياذ بالله.

وأما حل السحر عن المسحور فإنه ينقسم إلى قسمين:

أحدهما: أن يكون بالأدعية والأدوية المباحة وبالقرآن، فهذا جائز لا بأس به، ومن أحسن ما يقرأ به على المسحور : ﴿ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ ﴾ [الفلق : ١]، ﴿ وقُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ ﴾ [الناس: ١]، فإنه ما تعوذ متعوذ بمثلها.

ثانيهما: أن يكون بسحر مثله، وهذا مختلف فيه سلفا وخلفا، فمن العلماء من رخص فيه؛ لما فيه من إزالة الشر عن هذا المسحور ومنهم من منعه وقال: إنه لا يحل السحر إلا ساحر. وهذا أحسن؛ لأن النبي صلى الله عليه وسلم سئل عن النشرة فقال: «هُوَ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ». و عمل الشيطان هو ما كان بالسحر، أما ما كان بالقرآن، أو بالأدعية المباحة، فإن هذا لا بأس به، ولا حرج فيه. وعلى من ابتلي بهذا الأمر أن يصبر، وأن يكثر من القراءة، والأدعية المباحة؛ حتى يشفيه الله تعالى من ذلك.