چهارشنبه 23 ربیع‌الثانی 1447
۲۲ مهر ۱۴۰۴
15 اکتبر 2025

(۶۰) حکم دمیدن بعضی آیات بر خود هنگام خواب

(۶۰) سوال: آیا این حدیثِ روایت شده از رسول اللهﷺ صحیح است؟ «إذا أوی إلی فراشه کل لیلة جمع کفیه، ثم نفث فیهما فقرأ: قل هو الله أحد، و قل أعوذ برب الناس، قل أعوذ برب الفلق، ثم یمسح بهما ما استطاع من جسده، یبدأ بهما علی رأسه و وجهه و ما أقبل من جسده» (هر شب زمانی که به سوی رختخواب می‌رفت دو کف دستش را جمع می‌نمود سپس در آن دو می‌دمید و سوره‌های اخلاص، ناس و فلق را می‌خواند سپس با دو کف دستش بر هر جا از بدنش که مقدور بود مسح می‌نمود و از سر، صورت و قسمت جلوی بدنش شروع می‌نمود) این کار را سه مرتبه انجام می‌داد. کیفیت دمیدن چگونه بوده است؟ لطفا توضیح دهید. بارک الله فیکم؟

جواب:

شیخ ابن عثیمین رَحِمَهُ‌الله جواب دادند: این حدیث صحیح است، رسول الله ﷺ زمانی که به رختخواب می‌رفتند، این کار را انجام می‌دادند. سؤال کننده سوره‌ی ناس را قبل از فلق ذکر نمودند، ولی ترتیب صحیح این است که اول سوره‌ی فلق سپس سوره‌ی ناس خوانده شود.

نفث: دمیدن همراه با کمی آب دهان است و حکمتش نیز این است که این آب دهان از این سوره‌ها متأثر شده است لذا مادامی که متأثر شده است اگر آن را بر صورت، سر و جسمش مسح کند، خیر، برکت، حمایت و همچنین مانند محافظی در خواب برایش خواهد بود.

***

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: ما صحة هذا الحديث المروي عن الرسول أنه إذا أوى إلى فراشه كل ليلة جمع كفيه، ثم نفث فيهما فقرأ: قل هو الله أحد، وقل أعوذ برب الناس وقل أعوذ برب الفلق، ثم يمسح بهما ما استطاع من جسده، يبدأ بهما على رأسه ووجهه وما أقبل من جسده ويفعل ذلك ثلاث مرات، وما كيفية النفث؟ أرجو الإفادة والتوضيح بارك الله فيكم؟

فأجاب – رحمه الله تعالى-: هذا الحديث صحيح أنه كان -عليه الصلاة والسلام- إذا أوى إلى فراشه فعل ما ذكره السائل، لكن السائل بدأ بـ ﴿قل أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ﴾ [الناس: ١] قبل ﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ﴾ [الفلق : ١] والترتيب الصحيح أن نقول: ﴿قُلْ أَعُوذُ بِرَب الْفَلَقِ » قبل ﴿ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ﴾.

نفث نفخ مع ريق خفيف والحكمة من ذلك أن هذا الريق تأثر بقراءة هذه السور الكريمة، فإذا كان متأثرًا به ومسحه على وجهه ورأسه، وبسط عن جسده كان في ذلك خير وبركة، وحماية، ووقاية للإنسان في منامه.

مطالب مرتبط:

(۹۴) حکم خرید و فروش تعویذ

خریدن آن جایز نیست و اعتقاد به سودمند بودن آن‌ها، ناجایز است؛ چون هیچ دلیلی برایش وجود ندارد. فروختنش نیز جایز نیست.

ادامه مطلب …

(۷۶) حکم کسی که تمیمه‌ از قرآن می‌پوشد

اگر تمیمه از قرآن، اذکار نبوی یا دعاهای مباح باشد، علما درباره‌ی حکم آویختن آن، اختلاف ‌نظر دارند....

ادامه مطلب …

(۵۷) حکم مداوا نمودن با برخی از آیات قرآن کریم

مداوا نمودن با قرآن عظیم، جایز است.

ادامه مطلب …

(۹۲) درمان برخی از بیماری‌ها توسط چاهی در مدینه منوره

اگر خاصیت درمانی آن آب‌ها با تجربه ثابت شد، اشکالی ندارد به آنجا بروند و خود را مداوا نمایند...

ادامه مطلب …

(۵۲) طلب یاری از الله

دعا فقط برای الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ است و استعاذه و پناه بردن فقط به الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ می‌باشد، مالکیت نیز فقط برای الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ است زیرا او مستحق است که دعا شود و به وی پناه برده شود و او دارای فضل و احسان است.

ادامه مطلب …

(۸۳) حکم آویزان کردن بعضی نوشته‌ها برای محافظت از چشم زخم

باید بدانیم اسبابی که خیر را به ارمغان می‌آورد و شر را دور می‌نماید، باید از شرع گرفته شود؛ زیرا چیزهایی مانند جلب خیر و دفع شر فقط با تقدیر الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ صورت می‌پذیرد. بنابراین ناچار به پیمودن راهی هستیم که الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ برای رسیدن به آن قرار داده است...

ادامه مطلب …

کُتُب سِتّة:  شش کتاب اصلی احادیث اهل سنت و جماعت:

صحیح بخاری
صحیح مسلم
سنن ابو داود
جامع ترمذی
سنن نسائی
سنن ابن ماجه