۲۴۸ – از شیخ رحمه الله سوال شد: نظرتان در مورد کسی که مفاهیم در نزد او تغییر کرده، و معروف نزدشان منکر، و منکر نزدشان تبدیل به معروف شده، چیست؟
جواب دادند: نظرم در مورد چنین کسانی که مفاهیم در نزدشان تغییر کرده، تا جایی که معروف را منکر، و منکر را معروف میبینند، و کارشان به جایی رسیده که هیچ منکری را انکار نکرده و به هیچ معروفی اقرار نمیکنند، این است که چنین کسانی لباس دین را از تن خود به در آوردهاند. زیرا کسی که معروف را که جزئی از دین و شریعت الله است، منکر بداند، به شریعت کفر ورزیده، و همین طور کسی که منکر را معروف بداند، به طاغوت ایمان آورده است، و ایمان جز با کافر شدن به طاغوت، و ایمان آوردن به الله، درست نمیشود. چنین اشخاصی باید به خود بازگردند، و در امر خود نظر کنند و بدانند که اصلشان چه بوده و آخرشان چیست؟ اصلشان، عدم و منتهای امرشان نیز فنای دنیوی است. الله تعالی میفرماید: {هَلْ أَتَى عَلَى الْإِنْسَانِ حِينٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُنْ شَيْئًا مَذْكُورًا}[۱]، یعنی: {بهراستی مدتزمانی بر انسان گذشت که چیزی درخورِ ذکر نبود}، و میفرماید: {كُلُّ مَنْ عَلَيْهَا فَانٍ . وَيَبْقَى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ}[۲]، یعنی: {همهی کسانی که روی زمین هستند، فناپذیرند. و چهرهی شکوهمند و گرامی پروردگارت، باقی میماند}، و میفرماید: {كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ وَإِنَّمَا تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ}[۳]، یعنی: {هر جانداری طعم مرگ را میچشد و روز رستاخیز پاداشتان را به طور کامل میگیرید}. این اشخاص باید کمی فکر کنند. اگر فایده نداشت، پس عمیقا در این مورد تفکر کنند. آنها هر روز میبینند که مردم، میروند و میآیند. این به دنیا میآید و یکی دیگر، از دنیا میرود. یکی مریض میشود و دیگری بهبود مییابد. این یکی مالش را از دست میدهد و آن یکی خانوادهاش را، و باید بدانند که هیچ کس در این دنیا، بقا ندارد. بنا بر این، باید به سوی الله باز گردند و معروف را معروف، و منکر را منکر بدانند، و کسی که توبه کند، الله توبهاش را میپذیرد.
[۱] – سوره انسان، آیه «۱».
[۲] – سوره الرحمن، آیات «۲۶و۲۷».
[۳] – سوره آل عمران، آیه «۱۸۵».