این مسئله از مسائل مهمی بوده که مردم به سبب بی‌‌پروایی در رانندگی، سرعت و عدم توجه به قوانینی که مردم را مقید می‌‌کند به آن مبتلا شده‌‌اند و قاعده‌‌ی  این است که اگر از جانب راننده تجاوز از حد یا سهل‌‌انگاری باشد در قبال آنچه به سبب این تصادف تلف شده ضامن بوده همچنین در صورتی که در آن کفاره باشد، کفاره را ادا کند....

شکی در آن نیست که از مسئولیت خون در این دنیا بری می‌‌شود؛ زیرا آنچه بر او واجب بوده را ادا کرده است.....

اگر تصادف با ماشین رخ داده واجب است بررسی شود سبب تصادف چه بوده: اگر تصادف به خاطر راننده بوده، حال چه با تجاوز از حد یا با سهل‌‌انگاری از جانب او، بر او واجب بوده که ضامن آنچه به سبب تصادف تلف شده باشد...

اگر جنین به خاطر ضربه‌‌ای که تو سقط شده، بر تو دیه‌‌ی آن لازم بوده که عبارت از آزاد کردن برده یا کنیز که قیمت آن پنج شتر است و کفاره نیز بر تو نیز لازم می‌‌باشد....

اگر مقصر نبوده که در این‌‌صورت چیزی بر او لازم نیست.

چیزی بر او نیست زیرا زن آنچه الله بر او از شیر دادن بچه‌‌اش واجب نموده را انجام داده و نمی‌‌دانسته که بیماری‌‌اش مسری است، لذا چیزی بر او نیست...

ظرم این بوده که این مادر احتیاط کند و دو ماه پی در پی برای توبه روزه بگیرد، اما به نسبت دیه اگر پدرش زنده باشد حق پدرش است...

اگر دانسته شود که سبب اسهال به خاطر تصرف مادر یا پدر بوده، بر کسی که مسبب آن باشد کفاره واجب است، که کفاره‌‌ی آن آزاد کردن برده بوده و اگر نیافت دو ماه پی در پی روزه بگیرد....

اما آنچه نزد من راجح بوده این است که در این حالت کفاره بر او واجب بوده و شایسته نیست که مرد یا زن آنچه را الله بر او واجب نموده به خاطر حیاء از مردم ترک کند

قتل عمد کفاره ندارد، زیرا بزرگ‌‌تر از این بوده که انسان از آن، با کفاره پاک شود، کفاره‌‌ی قتل خطا این است که قاتل دو ماه پی در پی روزه بگیرد و در میان آن‌‌ها افطار نکند ...

جمهور فقها نظرشان بر این بوده که هرگاه پدری پسرش را به عمد به قتل برساند در مقابل آن کشته نمی‌‌شود و برای این قول با دلیل و بیان علت استدلال نموده‌‌اند.....

هرگاه انسان بر شخصی جنایت کرد و یکی از منافع او را از بین ببرد، مانند منفعت شنوایی، بینایی و مواردی مشابه آن؛ بر او واجب است دیه‌‌ی این منفعت را پرداخت کند.....