ضابطه برای شناخت نوع بدعت، ‌ مراجعه به قرآن و سنت است. هر آن‌چه قرآن و سنت دلالت دهند که بدعت کفری است آن بدعت، شخص را از اسلام خارج می‌کند.

معتزله، فرقه‌ی بدعت‌گزاری هستند که اعتقادشان درباره‌ی الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ، کلام الله و افعال الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ مخالف مذهب اهل سنت و جماعت است؛ رئیس آنان عمرو بن عبيد و واصل بن عطاء هستند.

علما رَحِمَهُمُ‌الله درباره‌ی آنان اختلاف نظر دارند؛ برخی گفته‌اند: صابئه بر دینی بوده‌اند و از دین قومشان خارج شده‌اند. برخی دیگر گفته‌اند: صابئه کسانی هستند که ‌دین ندارند.

اهل كلام، کسانی هستند که برای اثبات عقیده بر عقل تکیه کرده و گفته‌اند: هر آن‌چه از صفات الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ و امور اعتقادی که عقل، آن را اثبات کند، ثابت است و هر آن‌چه عقل، آن را اثبات نکند، ثابت نیست.

نصیحتم برای این افراد و دیگران این است که در امور دینی خود به آن‌چه پیامبر ﷺ و اصحاب و یارانش  رَضِيَ‌اللهُ‌عَنْهُم بر آن بوده‌اند باز گردند زیرا این بهترین روش است و تنها همین است که نزد الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ برایشان سودبخش خواهد بود اما چیزهایی که اینان بدان وابسته شده‌اند، هیچ پایه و اساسی ندارد.

صوفيه طریقت‌های متعددی دارند که برخی از آنان به کفر صریح می‌انجامد؛ زیرا به عقیده‌ی وحدت وجود می‌رسند و فقط پروردگار را می‌بینند! آنان معتقد هستند که هر چیز و منظره‌ای از آيات الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ همان الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ است! تردیدی نیست که این اعتقاد، کفر صریح است.

دیدگاهم درباره‌ی تصوف، همانند دیدگاهم در مورد سایر بدعت‌هایی است که در اسلام نوآوری شده است؛ تصوفی که مخالف و مغایر با روش رسول الله ﷺ باشد، بدعت و گمراهی است که بر مسلمان واجب است از آن دوری کند.

مسلمان به جای این ‌که خود را در مسیر صوفیه، یادگیری آن و عمل به اصطلاحاتش خسته کند، باید نیروی خود را در پیمودن راه پیامبر ﷺ، خلفای راشدین و امامان هدایت‌یافته صرف کند تا حق برایش آشکار گردد، از آن پیروی نماید و الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ را از روی علم و بصیرت، عبادت کند.

این‌ها و تمامی کسانی که از رهنمود پیامبر ﷺ خارج شده‌اند را نصیحت می‌کنم که به درگاه الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ توبه کنند، به كتاب الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ و سنت رسول الله ﷺ مراجعه نمایند که تفسير و توضیح قرآن است، به روش و منش پیامبر ﷺ مراجعه نمایند که کاملا تطبیق عملی شریعت الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ است.

تمامی برادران مسلمانم را از وابستگی به هر کسی جز الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ هشدار می‌دهم؛ زیرا مالکیت آسمان‌ها و زمین فقط در اختیار الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ است، همه چیز به او بر می‌گردد، تنها الله است که دعای انسان درمانده را برآورده می‌نماید و هر بدی و مشکلی را فقط الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ برطرف می‌سازد.

کسانی را که اولیاء می‌نامند، اگر ادعای آگاهی از علم غیب داشته باشند، اولياء نیستند؛ بلکه دشمنان الله هستند زیرا الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ و آن‌چه را در شریعت پیامبرش محمد ﷺ به ثبوت رسیده است، تکذیب کرده‌اند.

راه‌ها و طریقت‌هایی که در سؤال مطرح شد، واجب است با كتاب الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ، سنت رسول الله ﷺ و منش خلفای راشدين سنجیده شود؛ اگر موافق و مطابق آن بود، حق است اما اگر مخالفت داشت، باطل و رد کردن آن واجب است.