بدون شک الله سبحانه و تعالی، جن و انس را برای حکمتی بس عظیم و هدفی بسیار ستودنی خلق کرده است که این حکمت و هدف، همان عبادت پروردگار است. چنان که او سبحانه و تعالی می‌فرماید: «وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ»، (یعنی: و ما جن و انس را جز برای اینکه عبادت کنند، نیافریدیم)...

عبادت به مفهوم عام یعنی: «تذلّل برای الله عز و جل از روی محبت و تعظیم، به وسیله‌ی انجام دستورات او، و خودداری از انجام کارهایی که از آن نهی فرموده است، بر وجهی که شریعت آن را آورده است».

دعای انسان برای مردن خود، حرام بوده و جایز نیست. زیرا رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «هیچ یک از شما به خاطر ضرری که به او رسیده است، تمنای مرگ نکند».

شایسته نیست زمانی که انسان دعا می‌کند و از الله سبحانه و تعالی چیزی می‌خواهد، بگوید: «إن شاء الله». بلکه باید با عزم آن را بخواهد و رغبتش را زیاد کند. زیرا کسی نمی‌تواند الله سبحانه و تعالی را مجبور به کاری کند، و او ﷻ می‌فرماید: «ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ»، (یعنی: مرا بخوانید، شما را اجاب می‌کنم).

جمع بین این فرموده‌ی رسول الله صلی الله علیه وسلم: «هیچ یک از شما نگوید: پروردگارا، اگر خواستی مرا بیامرز، پروردگارا، اگر خواستی بر من رحم فرما. خواسته‌اش را با عزم بخواهد و رغبتش را بزرگ گرداند. زیرا هیچ کسی نمی‌تواند الله تعالی را مجبور کند»، و این فرموده‌ی ایشان: «تشنگی رفع شد، و رگ‌ها خیس شدند، و إن شاءالله اجر، ثابت گشت»، چگونه است؟

در تفسیر این حدیث دو قول وجود دارد: (۱) از هیچ یک از مخلوقات با به کار بردن کلمه‌ی وجه الله، چیزی نخواهید. (۲) هنگامی که از الله چیزی طلب می‌کنید، اگر خواسته‌تان بهشت است و هر چیزی که مستلزم وارد شدن به بهشت است، با توسل به وجه الله آن را بخواهید، و اگر از امور دنیوی است، آن را با وجه الله از او نخواهید.

الله عز و جل می‌فرماید: «وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ»، (یعنی: و پروردگارتان گفت: مرا بخوانید، شما را اجابت می‌کنم. همان کسانی از خواندن من رویگردانی می‌کنند، به زودی با خواری وارد جهنم می‌شوند). سوال کننده می‌گوید که دعا می‌کند و از الله عز و جل می‌خواهد، اما الله دعایش را اجابت نمی‌کند...

برخی از دانش آموزان دعاهایی برای شوخی و خنده بین همدیگر نقل می‌کنند. به طوری که برای معلم هر درسی دعای خاصی مربوط به درس او درست کرده‌اند. حکم این کار چیست؟

معنای اخلاص برای الله تعالی این است که شخص با عبادت الله، قصد تقرب به او سبحانه و تعالی و رسیدن به دار کرامت او را داشته باشد». اما هنگامی که بنده منظور دیگری از عبادت کردن داشته باشد، بر حسب اقسامی که ذکر می‌شود، دارای تفصیل است...

علما بر اینکه آیا خوف بر رجا یا رجا بر خوف مقدم هستند، دارای اختلاف هستند و اقوال مختلفی از آنها نقل شده است. مثلا امام احمد رحمه الله می‌گوید: «شایسته است که خوف و رجائش با هم مساوی باشد. نه خوف غالب باشد و نه رجا»...

بله، جایز است. زیرا کلمات الله جزئی از صفات اوست، و به همین خاطر برخی از علما به این فرموده‌ی رسول الله صلی الله علیه وسلم استدلال کرده‌اند که می‌فرماید: «کسی که در منزلگاهی فرود آمد و گفت: پناه می‌برم به کلمات الله از شر آنچه که خلق کرده است، چیزی به او آسیبی نمی‌رساند تا اینکه آنجا را ترک کند»...

پیامبران از اسباب شرعی و اسباب قَدَری حسّی که الله به آنها دستور داده است، استفاده کرده‌اند. زیرا گرفتن اسبابی که جلب خیر کرده و مانع از شر می‌شود، جزئی از ایمان به الله تعالی و حکمت اوست و هیچ منافاتی با توکل ندارد.