(۶۸۲۱) حکم در مورد مرگ ناخواسته گوسفند به سبب بی‌احتیاطی صاحبش

(۶۸۲۱) سوال: من زنی شصت و پنج ساله هستم و بیست سال پیش تقدیر الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ بود که ظرف بزرگی را شب هنگام و در سرمای شدید روی سه گوسفند کوچک قرار دادم و صبح که شد، دیدیم که آن گوسفند کوچک مرده‌ است و به نظر می‌رسد که به دلیل نرسیدن هوا به او مرده‌ است با این حال، من وقتی آن ظرف بزرگ را روی آن‌ها گذاشتم، قصدم این بود که آن‌ها را از سرما حفظ کنم؛ آیا باید کفاره‌ای بپردازم یا گناهی دارم؟

جواب:

لازم نیست برای این گوسفند کوچک کفاره‌ای بپردازی همچنین در این کار گناهی هم بر شما نیست زیرا شما فقط قصد داشتید نیکی کنید و الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ فرموده است: {مَا عَلَى ٱلۡمُحۡسِنِینَ مِن سَبِیلࣲ} [سوره التوبة: ۹۱]: (بر نیکو کاران هیچ راه (سرزنش) نیست) و اگر می‌دانستید که این کار، آن‌ها را خفه می‌کند و باعث مرگشان می‌شود، کار دیگری می‌کردید اما در آن زمان این بهترین کاری بوده که می‌توانستید انجام دهید، بنابراین گناهی بر شما نیست و شما نیکوکار هستید و الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ نیکوکاران را دوست دارد.

تعداد بازدید: 2

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

تقول السائلة: أنا امرأة أبلغ من العمر الخامسة والستين، وقبل عشرين عاما قدَّر الله أني وضعت وعاء كبيرا على ثلاثة من أولاد الغنم الصغار، وكان ذلك ليلا في برد شديد، وفي الصباح وجدنا هذه الغنم الصغيرة قد ماتت، ويظهر أنها قد انقطع عنها الهواء، مع العلم أنني عندما وضعت عليهم ذلك الوعاء الكبير كنت أريد أن أحفظهما وأحميهما من البرد، فهل يلزمني دفع كفارة، أو نحو ذلك؟ وهل عليَّ إثم في هذا؟

فأجاب – رحمه الله تعالى-: لا يلزمك دفع كفارة لهذه الغنيمات التي ماتت، وليس عليك إثم أيضا في فعلك هذا لأنك إنما فعلتيه تريدين الإحسان، وقد قال الله -تعالى- ﴿ مَا عَلَى ٱلۡمُحۡسِنِینَ مِن سَبِیلࣲ ﴾ [التوبة : ٩١]. ولو علمت أن ذلك يخنقهن حتى يَمُتْنَ لعملت سببا آخر، ولكن هذا هو أعلى ما تستطيعين فعله في ذلك الوقت، فلا إثم عليك، وأنت محسنة، والله -سبحانه وتعالى- يحب المحسنين.