شنبه 19 ربیع‌الثانی 1447
۱۸ مهر ۱۴۰۴
11 اکتبر 2025

(۶۵۷۵) اظهار سلام و اختلاف در تعقیب آن

(۶۵۷۵) سوال: بعضی از برادران هنگام قول: السلام علیکم بر لفظ سلام اکتفا می‌کنند و بعضی از برادران نیز می‌گویند: السلام علی من اتبع الهدی. لطفا دراین‌باره توضیح دهید، اللهÀ جزای خیر به شما بدهد؟

جواب:

این سوال مهمی می‌باشد که شایسته است مختصر در مورد احکام سلام صحبت کنیم؛ سلام تحیت (درود و سلام) مسلمانان است و صیغه‌ی آن اینگونه می‌باشد: اگر به یک نفر سلام می‌کند، می‌گوید: السلام علیک و اگر به جماعتی سلام می‌کند، می‌گوید: السلام علیکم و با لفظ تعریف (السلام علیک یا السلام علیکم) می‌باشد و جایز است که با لفظ (سلامُ علیکم) باشد و اگر به قول: (السلام) مختصر گردد نیز اشکالی ندارد چون وقتی ابراهیمÄ ملائکه به او سلام کردند و گفتند: سلاما، (ابراهیمÄ) جواب داد و گفت: سلام؛ یعنی: علیکم سلام و همچنین شخصی که اول سلام می‌کند، می‌گوید: سلام یعنی سلام علیکم یا السلام یعنی السلام علیکم و این اشکالی ندارد.
جواب دادن به کسی که سلام کرده است، فرض عین می‌باشد و بر مسلمان واجب است که (سلام او را) جواب دهد و جواب او بهتر از کسی باشد که به او در ابتدا سلام کرده یا مثل آن باشد چون اللهÀ می‌‌فرماید: {وَإِذَا حُیِّیتُم بِتَحِیَّةࣲ فَحَیُّوا۟ بِأَحۡسَنَ مِنۡهَاۤ أَوۡ رُدُّوهَاۤ} [سوره النساء: ۸۶]: (و چون شما را تحیت (و سلام) گویند، پس پاسخی بهتر و یا همانند آن بدهید)؛ لذا هنگامی که شخصی سلام کننده گفت: السلام علیک، بگو: وعلیک السلام. و اگر با صدای واضح و روشن سلام کرد پس با صدای واضح و روشن جواب او را بده.
بعضی مردم جواب سلام را بهتر از سلام سلام‌کننده یا مثل آن را نمی‌دهند و می‌بینی که در جواب بدون این که بگوید: علیک السلام، می‌گوید: (أهلا) یا (مرحبا) در صورتی که با این جواب دادن، به جا نمی‌آید و واجب از گردنش ساقط نمی‌شود چون که او با سلام برای او دعا کرد و گفت: السلام علیک در حالی که جوابش را نداد و فقط به او مرحبا گفت و برایش مانند او، دعای سلام نکرد.
برخی از مردم نیز مانند سلام سلام‌کننده، سلام می‌کنند ولی کیفیت آن تفاوت دارد؛ لذا می‌یابی که سلام کننده، سلامی واضح و روشن می‌کند اما او با بینی خود جواب می‌دهد یعنی جوابی ضعیف که شنیده شود یا نشود، این جواب مانند سلام سلام‌کننده یا بهتر از آن نیست.
و برخی از مردم نیز هنگامی که سلام کننده با رویی باز به آن‌ها سلام می‌کند ولی آن‌ها با ترش‌رویی و کبر جواب می‌دهند و این به مانند آن یا بهتر از آن جواب نداده است در صورتی که اللهÀ جواب دادن به مانند آن یا بهتر از آن را واجب گردانیده است: {فَحَیُّوا۟ بِأَحۡسَنَ مِنۡهَاۤ أَوۡ رُدُّوهَاۤ} [سوره النساء: ۸۶]: (پس پاسخی بهتر و یا همانند آن بدهید).
و از مسائل متعلق به سلام این می‌باشد که کوچک‌تر به بزرگ‌تر سلام کند و (گروهی که تعدادشان) کم می‌باشد به (گروهی که تعدادشان) بیشتر است سلام کنند و سواره بر پیاده، و پیاده بر نشسته، سلام کند و این افضل و بهتر می‌باشد ولی اگر آن‌ها سلام نکردند، دیگری سلام ‌کند یعنی مثلا اگر کسی که کوچک‌تر از تو می‌باشد با تو ملاقات کرد و سلام ننمود پس تو سلام کن چنانچه رسول اللهﷺ هنگامی که از کودکان گذر می‌کرد، به آن‌ها سلام می‌کرد. لذا متواضع باش و تو شروع‌ کننده‌ی سلام باش و این برای کودک تربیت می‌باشد از جهتی که احساس می‌کند که این تحیت (درود و سلام) مسلمانان است.
آنچه نیز متعلق به مسائل سلام می‌باشد، این است که جایز نیست که در سلام به غیر مسلمانان، شروع کننده‌ی سلام باشیم و تفاوتی نمی‌کند که یهودی یا نصرانی یا غیر از آن‌ها باشد چون رسول اللهﷺ فرمودند: «لَا تَبْدَءُوا الْيَهُودَ، وَلَا النَّصَارَى بِالسَّلَامِ، فَإِذَا لَقِيتُمْ أَحَدَهُمْ فِي طَرِيقٍ؛ فَاضْطَرُّوهُ إِلَى أَضْيَقِهِ» : (آغازگر سلام به يهود و نصارا نباشید و اگر در راهی با آنها روبرو شديد، آنان را ناگزير کنيد که به تنگ ترين قسمتِ راه بروند).
در کلام رسول اللهﷺ تأمل کن هنگامی که فرمود: «لَا تَبْدَءُوا الْيَهُودَ، وَلَا النَّصَارَى بِالسَّلَامِ»: (آغازگر سلام به يهود و نصارا نباشید) یعنی اگر سلام کردند، به آن‌ها جواب بده زیرا اللهÀ فرموده است: {وَإِذَا حُیِّیتُم بِتَحِیَّةࣲ فَحَیُّوا۟ بِأَحۡسَنَ مِنۡهَاۤ أَوۡ رُدُّوهَاۤ} [سوره النساء: ۸۶]: (و چون شما را تحیت (و سلام) گویند، پس پاسخی بهتر و یا همانند آن بدهید) و این آیه عام است (یعنی مسلمان و غیر مسلمان را شامل می‌شود) لذا کسی که به تو سلام نمود پس به مانند آن یا بهتر به او سلام کن ولی اگر سلام کننده غیر مسلمان است، می‌گوییم: جواب سلام او را بهتر نمی‌دهی بلکه به مانند آن جواب می‌دهی چون اگر جوابی بهتر از آن دادی بیشتر اکرامش کردی؛ پس اگر اهل کتاب از یهود و نصاری یا مشرکین غیر از آن‌ها به ما سلام کردند، به مانند سلامی که به ما کرده‌اند، جواب می‌دهیم و از عائشهÈ روایت است که فرمودند: «أَنَّ الْيَهُودَ دَخَلُوا عَلَى النَّبِيِّ ﷺ فَقَالُوا: السَّامُ عَلَيْكَ. فَلَعَنْتُهُمْ، فَقَالَ: مَا لَكِ؟ قُلْتُ: أَوَلَمْ تَسْمَعْ مَا قَالُوا؟ قَالَ: فَلَمْ تَسْمَعِي مَا قُلْتُ؟ وَعَلَيْكُمْ» : (یهودیان بر رسول اللهﷺ وارد شدند و گفتند: السام علیک. و آن‌ها را لعنت کردم لذا رسول اللهﷺ فرمود: تو را چه شده است؟ گفتم: آیا نشنیدی که چه گفتند؟ فرمود: آیا نشنیدی که چه گفتم؟ (و گفتم) وعلیکم).
و چیزی بر آن اضافه نمی‌کنیم لذا چون اگر گفته باشند: السام علیکم، پس ما نیز با مثل چیزی که به ما گفته‌اند جواب داده‌ایم یعنی همانطور که برای ما دعای مرگ کردند ما نیز برایشان دعای مرگ کردیم و اگر گفته‌ باشند: السلام علیکم، پس به مثل آنچه به ما سلام کرده‌اند، جواب داده‌ایم یعنی گفته‌ایم: وعلیکم السلام.
همچنین بعضی از علما گفته‌اند: اگر دانستیم که غیر مسلمانی با لفظ صریح به مسلمانی سلام کند و بگوید: السلام علیک پس اشکالی ندارد که بگوییم: علیک السلام چون رسول اللهﷺ علت این‌که در جواب بگوییم: وعلیکم، را بیان نمودند چون آن‌ها می‌گفتند: السام علیکم.
همچنین آنچه متعلق به سلام کردن می‌باشد، ترویج و اظهار آن است هرچند که زیاد باشد چون که ترویج و اظهار آن اجرای دستور رسول اللهﷺ است هنگامی که فرمودند: «أَفْشُوا السَّلَامَ بَيْنَكُمْ»: (سلام گفتن را در ميان خود رواج دهيد) و به جا آوردن حق برادر مسلمانت می‌باشد چون از حقوق برادرت هنگامی که او را ملاقات می‌نمایی، سلام کردن بر او می‌باشد و همچنین برای این‌که ترویج سلام سبب ایجاد محبت بین مسلمانان می‌گردد چنانچه که رسول اللهﷺ فرمودند: «لَا تَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّى تُؤْمِنُوا، وَلَا تُؤْمِنُوا حَتَّى تَحَابُّوا، أَوَلَا أَدُلُّكُمْ عَلَى شَيْءٍ إِذَا فَعَلْتُمُوهُ تَحَابَبْتُمْ؟ أَفْشُوا السَّلَامَ بَيْنَكُمْ» : (وارد بهشت نمی‌شويد تا اينکه ايمان داشته باشيد و ايمان نمی‌آورید مگر زمانی که يکديگر را دوست بداريد؛ آيا شما را به کاری راهنمايی نمايم که اگر انجامش دهيد يکديگر را دوست خواهيد داشت؟ سلام گفتن را در ميان خود رواج دهيد) یعنی اظهار و اعلان نمایید تا این که ترویج یابد و ظاهر گردد؛ لذا در ترویج سلام مصلحت بزرگی از ایجاد محبت و دوستی وجود دارد و این‌که سبب ورود به بهشت است.
متأسفانه امروزه بیشتر مردم سلام را ترویج نمی‌دهند؛ از کنار تو می‌گذرد و کتفش به کفتت می‌خورد ولی سلام نمی‌کند مگر آنکسی که اللهÀ بخواهد و بسیاری از مردم فقط بر کسانی سلام می‌کنند که آن‌ها را می‌شناسند و به کسانی را که نمی‌شناسند، سلام نمی‌کنند و این خلاف سنت می‌باشد چون سنت این است که بر کسی که می‌شناسی یا نمی‌شناسی سلام کنی و اگر سلام نمودی، فوائدی که (الان گفت شد و) شنیدی و ثواب دیگری نیز دریافت می‌کنی و آن این است که به ازای هر سلام، ده نیکی دریافت می‌نمایی، آیا این فرصت را غنیمت نمی‌شماری؟ لذا اگر در مسیر رفتن تو به مسجد ۳۰ نفر باشند، ۳۰۰ نیکی کسب خواهی کرد و روز قیامت زمانی است که بیشترین نیاز را به آن پیدا خواهی کرد ولی اگر با کسانی که ملاقات کردی سلامشان نکنی این اجر و ثواب را از دست داده‌ای و همچنین با برادری که ملاقات کردی و سلام او را نکردی، در قلبش دشمنی و بغض و کنیه به وجود می‌آید و خیر زیادی را از دست دادی.
بنگر اگر یکی از ثروتمندان بگوید: هر کسی از این بازار عبور کند و بر کسانی که در آن بازار هستند سلام کند و آن‌ها ۱۰۰ نفر می‌باشند، برای سلام کردن به هر نفر یک ریال می‌دهد، آیا (کسی) در سلام کردن کوتاهی می‌کند؟
نه بلکه سلام می‌کند و چه بسا دوبار سلام کند که شاید دو ریال به دست آورد و این از کم‌خردی است.
اگر طالبان علم در این زمینه الگو بودند و سلام را بین خودشان و مردم ترویج می‌دادند و دیگران را به آن دعوت می‌نمودند، سلام در بین امت رایج می‌شد ولی همه (در این زمینه) سهل‌انگار و غافل هستند، از اللهÀ می‌خواهیم که با گذشتش با ما تعامل کند.

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: يقتصر البعض من الإخوة على لفظ السلام عند قول: السلام عليكم. والبعض من الإخوة يقولون: السلام على من اتبع الهدى. نرجو التوضيح في ذلك مأجورين؟

فأجاب – رحمه الله تعالى-: هذا السؤال سؤال مهم، وينبغي أن نُلِم بشيء من أحكام السلام فالسلام تحية المسلمين، وصيغته أن يقول: السلام عليك. إن كان يُسَلَّم على واحد، أو السلام عليكم. إن كان يسلم على جماعة، ويكون بلفظ التعريف السلام عليكم أو السلام عليك. ويجوز أن يكون بلفظ: سلام عليكم، وإن اقتصر على قوله: السلام. فلا بأس، فإن إبراهيم عليه الصلاة والسلام- لما رد السلام على الملائكة حين قالوا سلاما. قال: سلام. أي: عليكم سلام. وكذلك الابتداء يقول المسلم: سلام. يعني سلام عليكم، أو السلام. يعني: السلام عليكم، ولا بأس في هذا.

ورد السلام فرضُ عين على من قصد بالسلام، فيجب على المسلم أن يرُدَّ، ويكون رَدُّه أحسن من الابتداء، أو مثله، لقول الله – تعالى ﴿ وَإِذَا حُیِّیتُم بِتَحِیَّةࣲ فَحَیُّوا۟ بِأَحۡسَنَ مِنۡهَاۤ أَوۡ رُدُّوهَاۤ ﴾ [النساء: ٨٦]. فإذا قال المسلم: السلام عليك. قل: وعليك السلام. وإذا قالها بصوت واضح بين، فأجبه بصوت واضح بين.

ويوجد بعض الناس لا يردُّ بأحسن مما سُلّم عليه به، ولا بمثله، فتجده يقول في الرد: أهلا. أو مرحبا دون أن يقول عليك السلام. وهذا لا يحصل به براءة الذمة، ولا يسقط به الواجب، لأن الرجل دعا له بالسلام، فقال: السلام عليك. وهذا لم يرد عليه، إلا أنه رحب به فقط، ولم يدع له بسلام كما دعا له هو به.

ومن الناس من يردُّ بمثل ما سُلّم به عليه، لكن الكيفية تختلف، فتجد المسلم يُسَلَّم بسلام واضح بين، ثم يرد هو بأَنفَه، يعني: يردُّ ردًّا ضعيفا يُسمَع، أو لا يُسمع، وهذا الرد ليس مثل التحية، ولا أحسن منها.

ومن الناس مَن يُسلّم عليه المسلّم، وهو مُلْقٍ إليه وجهه باش به، فيردُّ عليه، وهو مُصعر وجهه بكبرياء وغطرسة، وهذا لم يَرُدَّ بأحسن من التحية ولا بمثلها، وقد أوجب الله عز وجل – أن نَرُدَّ بأحسن، أو بمثلها ﴿ فَحَیُّوا۟ بِأَحۡسَنَ مِنۡهَاۤ أَوۡ رُدُّوهَاۤ ﴾ [النساء: ٨٦].

ومما يتعلق بالسلام أنه يُسَلَّم الصغير على الكبير، والقليل على الكثير، والراكب على الماشي، والماشي على القاعد، هذا هو الأفضل والأحسن، فإن لم يكن فليسلم الآخر، يعني مثلا لو لاقاك صغير، ولم يبدأك بالسلام، فابدأ به أنت، وَكَانَ النَّبِيُّ – صلى الله عليه وعلى آله وسلم- يُسَلِّمُ عَلى الصِّبْيَانِ إِذَا مَرَّ بهم، فابدأ به ،أنت وكن متواضعا، ويكون في ذلك تربية لهذا الصبي، حيث يشعر بأن هذا تحية المسلمين.

ومما يتعلق بالسلام أنه لا يجوز السلام ابتداءً على غير المسلمين، سواء كان من اليهود، أو النصارى، أو غيرهم، لقول النبي – صلى الله عليه وعلى آله وسلم-: «لَا تَبْدَءُوا الْيَهُودَ وَلَا النَّصَارَى بِالسَّلَامِ، فَإِذَا لَقِيتُمْ أَحَدَهُمْ فِي طَرِيقٍ، فَاضْطَرُّوهُ إِلَى أَضْيَقِهِ».

وتأمل كلام النبي -صلى الله عليه وعلى آله وسلم- حيث قال: «لا تَبْدَءُوا الْيَهُودَ وَلَا النَّصَارَى بِالسَّلَامِ». يعني فإن سلَّموا فرُدُّوا عليهم، لأن الله قال ﴿ وَإِذَا حُیِّیتُم بِتَحِیَّةࣲ فَحَیُّوا۟ بِأَحۡسَنَ مِنۡهَاۤ أَوۡ رُدُّوهَاۤ ﴾ [النساء: ٨٦]. وهذا عام، فمَن حَيَّاك فحيه بمثل ما حيّاك به، أو أحسَن، لكن قد نقول: إنك لا تُحيي بأحسن إذا كان المسلّم غيرَ مُسْلِم، نقول: رُدَّ بالمثل، لأنك لو سلمت بأحسن زدته إكراما، فإن سلم علينا أهل الكتاب من اليهود والنصارى، أو غيرهم من المشركين فإننا نرُدُّ عليهم بمثل ما حَيَّوْنا به، فَعَنْ عَائِشَةَ رضي الله عنها قالت: إِنَّ اليَهُودَ دَخَلُوا عَلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم فَقَالُوا: السَّامُ عَلَيْكَ. فَلَعَتْتُهُمْ، فَقَالَ: «مَا لَكِ». قُلْتُ: أَوَلَمْ تَسْمَعْ مَا قَالُوا؟ قَالَ: «فَلَمْ تَسْمَعِي مَا قُلْتُ وَعَلَيْكُمْ».

ولا نذكر شيئا، فإن كانوا قد قالوا السام عليكم. فإننا رددنا عليهم بمثل ما قالوا، يعني: دَعَوْنا عليهم بالموت كما دَعوا علينا، وإن كانوا قد قالوا: السلام عليكم، فقد رددنا عليهم بمثل ما حَيَّوْنا به، يعني قلنا: وعليكم السلام.

ومن ثم قال بعض العلماء: إننا إذا علمنا أن غير الْمُسْلِم سلَّم على الْمُسْلِم بلفظ صريح فقال: السلام عليك. فإنه لا حرج أن نقول: عليك السلام. لأن النبي – صلى الله عليه وعلى آله وسلم – بين العِلة في كوننا نقول في الرد: وعليكم. بأنهم كانوا يقولون: السام عليكم.

ومما يتعلق بالسلام أنه ينبغي إفشاؤه وإظهاره مهما كثر، وذلك لأن في إفشائه وإظهاره امتثالا لأمر النبي -صلى الله عليه وعلى آله وسلم- حيث قال: «أَفْشُوا السَّلَامَ بَيْنَكُمْ». وقياما بحق أخيك المسلم، لأن من حق أخيك السلام عليه إذا لاقيته، ولأن في إفشاء السلام جَلْبًا للمحبة بين المسلمين، كما قال النبي عليه الصلاة والسلام: «لَا تَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتَّى تُؤْمِنُوا، وَلَا تُؤْمِنُوا حَتَّى تَحَابُوا، أَوَلَا أَدُلُّكُمْ عَلَى شَيْءٍ إِذَا فَعَلْتُمُوهُ تَعَابَيْتُمْ؟ أَفْشُوا السَّلَامَ بَيْنَكُمْ». أي فأظهروه، وأعلنوه، حتى يكون فاشيا ظاهرا، فإفشاء السلام فيه هذه المصالح العظيمة، من التَّواد، وأنه سبب لدخول الجنة.

وإن من المؤسف أن الناس الآن أكثرهم لا يفشي السلام، يمر بك فيضرب كَتِفُه كَتِفَك، ولا يُسلَّم إلا ما شاء الله، وأن كثيرا من الناس لا يُسَلَّمون إلا على من يعرفونه، ومَن لا يعرفونه لا يسلمون عليه، وهذا خلاف السُّنَّة، فالسُّنَّة أن تُفشي السلام على من عرفت، ومن لم تعرف، وأنت إذا سلمت حصل لك الفوائد التي سمعت ، وحصل لك ثواب آخر، وهو أن كل تسليمة فيها عشر حسنات، أفلا تغتنم هذه الفرصة؟ فلو سلمت في مرورك من بيتك إلى المسجد على ثلاثين نفرا، لحصَلَ لك ثلاثمائة حسنة، تجدها يوم القيامة أحوج ما تكون إليها، ولو تركت السلام على من لاقيت فاتك هذا الأجر، وحصل في قلب أخيك الذي لاقاك، ولم تُسَلِّم عليه ما يحصل من الكراهة والعداوة والبغضاء، وفاتك خير كثير.

وانظر لو أن أحدا من الأغنياء قال: كل إنسان يمر بهذا السوق، ويسلم على من فيه، وهم مائة سأعطيه لكل مرة ريالا واحدا. أفتجده يهمل السلام؟ لا يهمل السلام بل سيُسلّم، وربما يسلّم ،مرتين، لعله يحصل على ريالين، وهذا من قلة الوعي.

ولو أن طلاب العِلم كانوا هم القدوة في ذلك، وأفشوا السلام بينهم، وبينهم وبين الناس، ودعوا الناس إلى هذا لفشا السلام في الأمة، ولكن الكل مُفَرِّط متهاون، نسأل الله -تعالى- أن يعاملنا بعفوه.

مطالب مرتبط:

(۶۶۱۶) آیا این صحیح است: که خوابیدن بعد از نماز صبح جایز نمی‌باشد؟ زیرا بعد از فجر روزی تقسیم می‌گردد،

بهتر این است که انسان بعد از نماز صبح به ذکر از قرائت قرآن، تسبیح یا تهلیل یا تحمید و غیر آن که انسان را به الله  سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ نزدیک می‌گرداند مشغول گردد...

ادامه مطلب …

(۶۵۷۷) واجبات و آداب پاسخ به سلام در میان مسلمانان

 رسول اللهﷺ خبر داده‌اند که از حق مسلمان، بر برادرش این است که وقتی برادرش را دید بر او سلام کند؛ لذا سلام کردن از سنت‌های مؤکد دین اسلام می‌باشد و برای همین شایسته نیست که مسلمانان این سنت و شعیره‌ی بزرگی که از والا‌ترین خصوصیت‌های اسلام است را رها کنند...

ادامه مطلب …

(۶۶۱۰) آیا دور ریختن باقی‌مانده‌ی غذا در فاضلاب درست است؟

این از مواردی می‌باشد که شایسته نیست شست‌شویی دستان و ظرف که با غذا همراه می‌باشد را همراه با کثیفی‌ها و نجاست‌ها نمود ...

ادامه مطلب …

(۶۶۲۲) حکم سفر طولانی بدون همراه چیست؟

سفرهایی که در آن مسیر رهگذرهایی زیادی قرار دارند، در حقیقت تنهایی به حساب نمی‌آید زیرا مردم در آن مسیر بسیار عبور می‌کنند...

ادامه مطلب …

(۶۶۲۴) حکم دمپایی واژگون در خانه و تأثیر آن بر ورود ملائکه

این اصلی ندارد و نمی‌دانم که در دمپایی واژگون شده اشکالی وجود داشته باشد...

ادامه مطلب …

(۶۵۸۱) وقتی وارد مسجد می‌شوم و هیچ کس در مسجد حضور ندارد، آیا به خاطر وجود ملائکه علیهم السلام، سلام کنم؟

بر رسول اللهﷺ سلام کن و این کفایت می‌کند....

ادامه مطلب …

کُتُب سِتّة:  شش کتاب اصلی احادیث اهل سنت و جماعت:

صحیح بخاری
صحیح مسلم
سنن ابو داود
جامع ترمذی
سنن نسائی
سنن ابن ماجه