(۲۶۱۲) سوال: حکم مداومت بر سنت قبلیه‌‌ی عصر و عدم ترک آن چیست؟

جواب:

رسول الله ﷺ می‌‌فرماید: «بین کل أذانین صلاة، بین کل أذانین صلاة، بین کل أذانین صلاة» ثم قال فی الثالثة: «لمن شاء»[۱](بین هر اذان و اقامه‌‌ای نماز است، بین هر اذان و اقامه‌‌ای نماز است، بین هر اذان و اقامه‌‌ای نماز است) سپس در مرتبه‌‌ی سوم فرمود: (برای کسی که می‌‌خواهد) راوی می‌‌گوید: دوست نداشت که مردم آن را سنت راتبه قرار دهند.

لذا این دلالت می‌‌دهد بر اینکه برای انسان شایسته است که قبل از نماز عصر دو رکعت بخواند، اما آن را سنت راتبه قرار ندهد، به این معنا که: برخی اوقات آن را نخواند، اما اگر بعد از اذان وارد مسجد شد، باید نماز بخواند هر چند که هر روز باشد، هر زمانی که وارد مسجد شد، قبل از اینکه بنشیند، دو رکعت بخواند، هر وقتی از شبانه روز که وارد مسجد شد حتی اگر بعد از عصر و بعد از نماز صبح باشد، زیرا نهی در اوقات نهی برای کسی است که می‌‌خواهد بدو سبب سنت بخواند.

اما کسی که می‌‌‌‌خواهد به خاطر سببی سنت بخواند، هرگاه و در هر وقت از شبانه روز که سبب یافت شد سنت می‌‌خواند، مگر کسی که به مسجد الحرام به قصد طواف وارد شود که طواف از سنت تحیه‌‌ی مسجد، کفایت می‌‌کند، زیرا که طواف می‌‌کند سپس پشت مقام نماز می‌‌خواند یا نمی‌‌خواند و اما کسی که داخل مسجد الحرام برای نماز یا گوش دادن درس شد، در این صورت همانند دیگر مساجد دو رکعت سنت می‌‌خواند.

و اطلاق کسی که می‌‌گوید تحیه‌‌ی مسجد الحرام طواف است در ست نیست، لذا گفته می‌‌شود: مسجد الحرام مانند دیگر مساجد است اگر به نیت نماز وارد آن شوی، یعنی: اگر می‌‌خواهی نماز بخوانی یا به ذکر گوش دهی یا شبیه این‌‌ها، دو رکعت بخوان و ننشین تا اینکه دو رکعت بخوانی، اما اگر به قصد طواف داخل شدی، طواف از خواندن دو رکعت کفایت می‌‌کند.

سؤال: شیخ بزرگوار! حدیث: «رحم الله امرأ صلی قبل العصر أربعا»[۲](الله رحمت کند کسی را که قبل از نماز عصر چهار رکعت بخواند) چگونه است؟

جواب: این سنت راتبه نیست بلکه سنت مطلق است.

[۱] تخریج آن گذشت.

[۲] تخریج آن گذشت.