(۵۲۴۶) سوال: مردی از زن خود بدش میآید و آن زن تمام حقوق واجب را به جا میآورد و نیازهای شوهرش را استجابت میکند ولی او از زن خود بدش میآید و واجبی که بر گردن او در قبال زن خود دارد را به جا نمیآورد، این زن چکار باید بکند؟
جواب:
کراهت و محبت به اختیار انسان نیست لذا چیزی میباشد که اللهÀ در قلب بنده میاندازد و اما انجام دادن واجبی که بر گردنش میباشد و ترک آن، به اختیار انسان است لذا میگوییم: این که زن خود را دوست ندارد علاجی ندارد مگر این که از اللهÀ خواست او را هدایت کند و محبت او ا در قلبش قرار دهد اما این که واجب او را به جا نمیآورد علاج آن ممکن است لذا بر شوهر واجب میباشد آنچه که به او واجب است از معاشرت شایسته و لباس و خرجی، کم و زیاد، بزرگ و کوچک و محل سکونت را به جا آورد و ترک آن عدری ندارد.
اما به نسبت زن، همچنین برای او واجب است که با همسر خود معاشرتی شایسته داشته باشد و هنگام انجام واجبی که بر گردن زن در قبال شوهرش است، از آن کراهت نداشته باشد و آن را به تعویق نیاندازد ولی اگر شوهرش واجب خود را انجام نمیدهد پس اولین کار اصلاح بین آن دو میباشد، طوری که به آن زن و شوهر، اللهÀ را یادآور شوند و از اللهÀ ترسانده شوند و از هر کدام خواسته شود که واجبی که در مقابل دیگری دارد را انجام دهد، اگر وضع خوب شد که خوب است و اگر خوب نگشت پس راهی جز جدایی نیست.
چون همسر ثابت بن قیس بن شماسJ نزد رسول اللهJ رفت و گفت:«يَا رَسُولَ اللَّهِ، ثَابِتُ بْنُ قَيْسٍ مَا أَعْتِبُ عَلَيْهِ فِي خُلُقٍ وَلَا دِينٍ، وَلَكِنِّي أَكْرَهُ الْكُفْرَ فِي الْإِسْلَامِ. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : ” أَتَرُدِّينَ عَلَيْهِ حَدِيقَتَهُ ؟ “. قَالَتْ : نَعَمْ. قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : ” اقْبَلِ الْحَدِيقَةَ وَطَلِّقْهَا تَطْلِيقَةً»[۱]: (ای رسول الله، از اخلاق و ديانت ثابت بن قيس گِلايه ندارم. ولی من مسلمانم و دوست ندارم ناسپاسی اش را كنم. رسول الله ﷺ فرمود: آيا باغش را به او بر می گردانی؟» گفت: بله. رسول الله ﷺ خطاب به ثابت بن قيسJ فرمود: باغ را قبول كن و او را يك طلاق بده): پس او را طلاق داد.
اگر حالت بین زوجین مستقر نیست و ماندنشان کنار هم فقط کراهت و مشکل را بیشتر میکند پس راهی بهتر از جدایی نیست و غالبا یا برخی اوقات بعد از جدایی اللهÀ محبت را در قلب ایشان میاندازد و آنها را مییابی که در تلاش بازگشتند کنار همدیگر هستند.
[۱] رواه البخاری (۵۲۷۳).