(۴۱۹۴) سوال: زنی که قبل از احرام یا بعد از احرام در اثنای مناسک حج حیض میشود چه کاری انجام دهد؟ لطفا پاسخ دهید.
جواب:
اگر زن قبل از احرام حیض شود هنگامی که به میقات رسید نیت احرام میکند هر چند که حیض باشد زیرا پیامبر ﷺ اسماء بنت عمیس را هنگامی که در حال نفاس بود در میقات امر نمود که غسل زده، لباس بپوشد و نیت احرام کند[۱] و این دلیلی است بر این که حیض و نفاس مانع احرام نمیشود.
در صورتی که بعد از احرام حیض شد به این شرح است: اگر در عمره باشد و قبل از طواف حیض شود منتظر میماند تا این که پاک شود سپس طواف و سعی را انجام دهد و اگر بعد از طواف حیض شود سعی را هر چند که حیض باشد انجام میدهد و موی خود را کوتاه نموده و عمرهاش را کامل میکند.
در صورتی که بعد از احرام در حج حیض شود اگر بعد از طواف افاضه باشد حج خود را کامل میکند و چیزی بر او نیست یعنی مثلا در روز عید قربان بعد از این که طواف افاضه را انجام داد حیض شود در این صورت حج خود را کامل نموده هر چند که حیض باشد در منی میماند و رمی جمرات میکند و اگر خواست خارج شود در صورتی که همچنان حیض باشد بدون طواف وداع خارج میشود اما اگر قبل از طواف افاضه حیض شود مثلا در عرفه حیض شود بر احرام خود باقی میماند؛ در عرفه میایستد، در مزدلفه میماند و رمی جمرات میکند اما تا زمانی که پاک نشده طواف را انجام نمیدهد.
دلیل جلوگیری از طواف نمودن زنی که حیض شده این است که صفیه È حیض شد لذا پیامبر ﷺ فرمود: «أحابستنا هي»: (آیا او ما را حبس نموده است) گفتند: او طواف افاضه را انجام داده است[۲] و این دلیلی بر این است که زنی که حیض شده طواف را انجام نمیدهد زیرا اگر طواف را انجام میداد پیامبر ﷺ را نگه نمیداشت همچنین حدیث عایشه J هنگامی که در سرف (مکانی در نزدیکی مکه) حیض شد پیامبر ﷺ نزد او آمد در حالی که میگریست لذا فرمود: «ما يبكيك علك نفست»: (چه چیزی تو را به گریه وا داشته شاید حیض شدهای) گفت: بله، فرمود: «هذا شی کتبه الله علی بنات آدم»[۳]: (این چیزی است که الله آن را بر دختران آدم نوشته است) سپس او را امر نمود به این که برای حج نیت احرام کند و هر آن چه حاجی انجام میدهد را انجام دهد مگر این که طواف نمیکند و بین صفا و مروه سعی نمیکند سعی را ترک میکند زیرا بعد از طواف است و گر نه از طواف بین صفا و مروه جلوگیری نمیشود.
[۱] تخریج آن گذشت.
[۲] بخاري: كتاب الحج، باب إذا حاضت المرأة بعد ما أفاضت، شمارهى (۱۷۵۷)، و مسلم: كتاب الحج، باب وجوب طواف الوداع و سقوطه عن الحائض، شمارهى (۱۲۱۱).
[۳] تخریج آن گذشت.