دوشنبه 21 ربیع‌الثانی 1447
۲۱ مهر ۱۴۰۴
13 اکتبر 2025

(۳۵۴۴) حكم ختم قرآن و دعای ختم از کتاب احمد البراک برای میت

(۳۵۴۴) سوال: در نزد ما وقتی شخصی وفات می‌کند خویشاوندان برای سه روز اول برای عزا جمع می‌شوند و در این مدت قرآن می‌خوانند و به قدر توانشان قرآن را ختم می‌کنند و بعد از یکی از شیوخ یا یکی از زنان دعا ختم را می‌خواند که از کتابی به اسم (دعاء ختم القرآن تألیف احمد بن محمد البراک) می‌گیرند که مولف آن می‌گوید: که این کتاب را در هند نوشته است و دعایی برای ماه رمضان باشد تا به مسلمانان نفع برساند و در آن دعای شروع و پایان سال و دعای شب نیمه‌ی شعبان که ضعیف بودن احادیث وارده در تخصیص شب نیمه‌ی شعبان مرا به تأمل وا داشت سپس در این کتاب جزئی از دعا را سوره‌ی فاتحة و آیاتی از سوره‌ی بقره و آل عمران و سوره‌‌های دیگر ذکر کرده بود و از کلامی که آورده بود این که رسول اللهﷺ به اعرابی گفته است: مسلمان شو آن اعرابی گفت: ای محمد چه کسی شهادت می‌دهد که آنچه تو می‌گویی راست است؟ پس رسول الله درختی از دره‌ی اَیمن را صدا زد پس زمین را شکافت و به سوی رسول اللهﷺ آمد و آن درخت به پیامبر بودن او شهادت داد و رسول الله به او گفت من چه کسی هستم گفت: تو رسول به حق الله هستی پس به مکانش بازگشت و قول دیگر از رسول اللهﷺ که شتر را پناه داد و ضامن آهو شد و با سوسمار صحبت کرد و مار را مخاطب قرار داد و در دستانش شاخه‌ی خشکی شبز شد. واین دعا به تعداد ختم قرآن خوانده می‌شود و از الله می‌خواهند که ثواب آن صدقه‌ای برای میت باشد، پس آیا این قرائت جایز است؟ و تا چه اندازه آنچه در این کتاب وارد شده است ، صحیح است؟ ما را در مورد این امر راهنمایی کنید جزاکم الله خیرا.

جواب:

از این کتابی که سوال کننده گفتند چیزی در نزد من نیست و از آن نمی‌دانم اما جمع شدن اهل میت برای عزا به مدت سه روز و قرائت قرآن و اهدای ثواب آن از بدعت می‌باشد و اهل علم جمع شدن برای عزا در خانه‌ها یا مکان خاص دیگر را مکروه دانسته‌اند و غالب این جمع‌ها مخصوصا زنان همراه با نوحه‌خوانی است که هر دو آن حرام است و از رسول اللهﷺ ثابت است که می‌فرماید: {لَعَنَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ النَّائِحَةَ وَالْمُسْتَمِعَةَ}[۱] (رسول الله کسی که زن نوحه خوان و کسی که به آن گوش می‌دهد را لعنت کرد)

و بر مسلمین واجب است که خود را از این بدعت‌ها خالی کنند و به راه سلف از صحابه و تابعین بنگرند و از آنها به بهترین روش پیروی کنند و بر منهج ایشان باشند و شکی دراین نیست که صحابه زمانی که به مصیبت وفات دچار می‌شدند از این چیزها بینشان نبوده است و نهایت چیزی که وارد شده است در وفات جعفر بن ابی طالبJ است که رسول اللهﷺ فرموده است: {اصنعُوا لآلِ جَعفَرٍ طعامًا؛ فإنه قد أتاهم أمْرٌ يَشْغَلُهم}[۲] (برای آل جعفر غذای درست کنید چون ایشان به امری که به سراغشان آمد مشغول هستند)

اما اهدا قرائت قرآن برای میت بین اهل علم اختلاف است که ثواب آن به میت می‌رسد یا نه؟ و صحیح آن است که ثواب آن به میت می‌رسد اما اگر برای قرائت قرآن شخصی اجاره شود حرام است زیرا که قرائت خود را نزدیک کردن به اللهÀ است و برای این اجرت گرفتن صحیح نمی‌باشد و اگر اجاره گرفته شود این عقد اجاره حرام است و قاری مالک اجر خودش نمی‌باشد و برای قرائتش ثوابی ندارد چون به خاطر اللهÀ نخوانده است و میت نیز در این صورت نفعی نمی‌برد چون اصلا اجری در کار نیست و اهل میت نیز با دادن این مال ضرر کرده‌اند و میت نیز ثوابی نبرده است.

و اما از آن نشانه‌های که بر صدق رسول اللهﷺ دلالت دارند اشاره کردی، زیاد هستند که بزرگترین آن قرآن است و این معجزه‌ای می‌باشد تا امر الله نیامده است از بین نمی‌رود و از نشانه‌های زمینی و آسمانی زیادی از رسول اللهﷺ ثابت است که به آنچه اهل علم ذکر کرده‌اند مراجعه کن مثل: کتاب البدایة و النهایة ابن کثیرË و الجواب الصحیح شیخ الإسلام ابن تیمیةË که کفایت می‌کند.


[۱] [تخريج آن گذشت]

[۲] [تخریج آن گذشت]

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

تقول السائلة: لقد تعود الناس عندنا إذا تُوُفِّي أحد أفراد العائلة أن يجتمعوا للعزاء في الثلاثة الأيام الأولى، ويقرءوا في هذه الفترة القرآن الكريم، ويُكْمِلُوا ما يستطيعون من ختمات للقرآن يتجمعون بعدها ويقرأ أحد الشيوخ أو إحدى النسوة دعاء ختم القرآن، يأخذونه من كتاب اسمه دعاء ختم القرآن من تأليف أحمد بن محمد البراك، ويقول هذا المؤلف: إنه كتب هذا الكتاب في الهند وداعا لشهر رمضان لينتفع به المسلمون وفيه دعاء أول السنة وآخرها، ودعاء ليلة النصف من شعبان واستوقفتني هذه الجملة لعلمي بضعف الأحاديث الواردة في تخصيص ليلة النصف من شعبان، ثم يذكر في الكتاب كجزء من الدعاء سورة الفاتحة وآيات من سورة البقرة وآل عمران وسور أخرى، ومن الكلام الذي ورد فيه أن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال للأعرابي: أسلم قال: من يشهد يا محمد أن ما تقول صدق؟ فنادی رسول الله صلى الله عليه وسلم شجرة من شاطئ الوادي الأيمن، فجاءت إليه وهي تشق الأرض شقا، فاستشهدها رسول الله وقال لها: يا شجرة من أنا؟ قالت أنت رسول الله حقا. فغادرت إلى مكانها معلنة له بالرسالة نطقا وقول آخر عن رسول الله أنه أجار البعير، وضمن الغزالة وكلمه الضب وخاطبه الثعبان، واخضر العود اليابس في كفه. ويُكَرَّر هذا الدعاء بعدد الختمات التي تمت للقرآن فيسألون الله فيه أن يكون ثوابه صدقة للميت، فهل تجوز القراءة للميت؟ وما مدى صحة ما ورد في هذا الكتاب؟ أفيدونا بما تعلمون حول هذا الأمر جزاكم الله خيرا.

فأجاب – رحمه الله تعالى-: هذا الكتاب الذي أشارت إليه السائلة لم يكن عندي منه شيء ولا أعلم به. ولكن ما ذكر من اجتماع أهل الميت للعزاء ثلاثة أيام، وقراءة القرآن وإهداء ثوابه إلى الميت، فإن هذا من البدع التي لم تَرِدْ عن النبي صلى الله عليه وسلم، وقد كَرِهَ أهل العلم أن يجتمع الناس للعزاء في بيوتهم أو في مكان خاص، والغالب أنه إذا حَصَلَ مثل هذا الاجتماع -ولا سيما اجتماع النساء- فالغالب أنه لا بد أن يكون مصحوبًا بنياحة أو ندب، وكلاهما محرم، فقد ثبت عن النبي صلى الله عليه وسلم أَنَّهُ لَعَنَ النَّائِحَةَ وَالْمُسْتَمِعَةَ».

وعلى هذا فالواجب على المسلمين التخلي عن هذه البدع، وأن ينظروا إلى طريقة من سَلَفَ من الصحابة والتابعين لهم بإحسان، ويكونوا على طريقتهم، ولا شك أن الصحابة رضي الله عنهم قد أصيبوا بالأموات كغيرهم من الناس، ولم يكن يحدث منهم ذلك، وغاية ما ورد في هذا أنه لما جاء نعي جعفر بن أبي طالب قال النبي صلى الله عليه وسلم: «اصْنَعُوا لِآلِ جَعْفَرٍ طَعَامًا، فَإِنَّهُ قَدْ أَتَاهُمْ أَمْرٌ شَغَلَهُمْ».

وأما إهداء القرآن إلى الميت أو قراءة القرآن للميت فإن أهل العلم اختلفوا هل يَصِلُ ثوابها إليه أم لا؟ والصحيح أنه يَصِلُ ثوابها إليه، ولكن استئجار من يقرأ القرآن له هذا هو الذي يكون حراما؛ لأن قراءة القرآن قُربة، والقُرْبة لا أخذ الأجرة عليها، فلو استأجروا شخصًا يقرأ القرآن للميت فإن عقد يصح الإجارة محرم، والقارئ لا يملك الأجرة بذلك، وليس له ثواب من قراءته؛ لأنه أراد بها غير وجه الله، والميت لا ينتفع بها حينئذ ؛ لأنها ليست مقبولة يترتب عليها الأجر والثواب، وحينئذ يكون أهل الميت الذين بذلوا هذه الدراهم خاسرين، وقد فات الميت ما يرجونه من الثواب.

وأما ما ذكرته من الآيات التي أشارت إليها، التي تدل على صدق رسول الله صلى الله عليه وسلم، فالآيات الدالة على صدق النبي صلى الله عليه وسلم كثيرة، وأعظمها هذا القرآن العظيم الذي لا يزال معجزة حتى يأتي أمر الله -عز وجل-، وقد ثبت للنبي صلى الله عليه وسلم من الآيات الكونية الأرضية والأفقية شيء كثير من أراد أن يراجعه فليرجع إلى ما ذكره أهل العلم في ذلك مثل: البداية والنهاية لابن كثير، ومثل: ما ختم شيخ الإسلام ابن تيمية كتابه الجواب الصحيح به، فإن فيه مقنعا وكفاية.

مطالب مرتبط:

(۳۵۳۸) حکم اطعام اهل میت توسط همسایگان در سه روز اول

یک بار آن جایز است اما به شرط اینکه اهل میت به نسبت درست کردن غذا، مشغول باشند...

ادامه مطلب …

(۳۵۳۴) نصیحتی به معتقدان به ضرورت برگزاری عزاداری

ماتم از امور بدعی‌ای است که در عهد رسول اللهﷺ و اصحابش معروف نبوده است و بدانند که رسول اللهﷺ فرموده است: {كل بدعة ضلالة} (هر بدعتی گمراهی است)...

ادامه مطلب …

(۳۵۲۲) چگونه بین غذا دادن برای میت و صدقه فرق بگذاریم؟

شام دادن برای میت در روز اول یا دوم یا سوم از مرگش و یا با گذشت یک هفته و یا گذشت یک سال و مانند آن، همه‌اش بدعت است ....

ادامه مطلب …

(۳۵۴۱) آیا عزا مکان مشخصی دارد؟

چیزی که بعضی از مردم در هنگام عزا انجام می‌دهند این که درب را باز می‌گذارند و خانه را چراغانی می‌کنند و صندلی صف می‌دهند و یا غذا می‌آوردند و چه بسا شخصی را برای قرائت قرآن بیاورند و مانند آن همه از چیز‌های هستند که مردم به وجود آورده‌اند و از بدعت‌هایی است که مفاسدی را به دنبال دارد...

ادامه مطلب …

(۳۵۰۴) حکم اعلان مجالس تعزیه در روزنامه‌ها و مجلات

شکی نیست که اعلام کردن در این‌جا مکروه یا حرام است بنابر قول به این که اجتماع برای تعزیه مکروه یا حرام است....

ادامه مطلب …

(۳۵۰۷) حکم تجمع در مجالس تعزیه تا سه روز بدون تکلف

برادران مسلمانم را دعوت می‌کنم که خود را خسته نکنند، وقت و مال را ضایع نکنند و از این کار دست بکشند زیرا خیری برایشان در بر ندارد بلکه با این کار به گناه نزدیک‌تر هستند تا این که در سلامت باشند...

ادامه مطلب …

کُتُب سِتّة:  شش کتاب اصلی احادیث اهل سنت و جماعت:

صحیح بخاری
صحیح مسلم
سنن ابو داود
جامع ترمذی
سنن نسائی
سنن ابن ماجه