سه‌شنبه 22 ربیع‌الثانی 1447
۲۲ مهر ۱۴۰۴
14 اکتبر 2025

۴۸۶ – حکم این سخن که به شخص گناهکاری می‌گویند: «فلانی از هدایت دور شده» یا «از بهشت دور شده» یا «از مغفرت الله دور شده»

۴۸۶ – از شیخ رحمه الله سوال شد: حکم این سخن چیست که برخی مردم وقتی کسی را می‌بینند که در ارتکاب گناهان، زیاده روی می‌کند، می‌گویند: «فلانی از هدایت دور شده»، یا «از بهشت دور شده»، یا، «از مغفرت الله دور شده»؟

جواب دادند: گفتن این سخنان جایز نیست و نوعی تصمیم گیری به جای الله عز و جل است. در حدیث صحیح آمده که مردی در ارتکاب گناهان زیاده روی می‌کرد. مرد دیگری همیشه بر او می‌گذشت، تا اینکه باری گفت: والله که الله فلانی را نمی‌آمرزد. الله عز و جل فرمود: «چه کسی است که به جای من تصمیم می‌گیرد مبنی بر اینکه من فلانی را نمی‌آمرزم؟ او را آمرزیدم، و عمل تو را از بین بردم». همچنین، جایز نیست که انسان، رحمت الله را دور بداند. چه بسا انسان‌ها که در درجات بالای کفر بوده‌اند. اما الله آنها را هدایت کرده و تبدیل امامانی شده‌اند که به امر الله، هدایت می‌کنند. بر کسی که چنین حرفی گفته، واجب است توبه کند. از کرده‌اش پشیمان شده و عزم راسخ داشته باشد که دیگر چنین کاری را نکند.

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

(486) سئل فضيلة الشيخ: عن قول بعض الناس إذا شاهد من أسرف على نفسه بالذنوب: “فلان بعيد عن الهداية ، أو عن الجنة، أو عن مغفرة الله” فما حكم ذلك؟

فأجاب بقوله: هذا لا يجوز لأنه من باب التألي على الله – عَزَّوَجَلَّ – وقد ثبت في الصحيح أن رجلاً كان مسرفاً على نفسه، وكان يمر به رجل آخر فيقول: والله لا يغفر الله لفلان، فقال الله – عَزَّوَجَلَّ – : “من ذا الذي يتألى علي أن لا أغفر لفلان قد غفرت له، وأحبطت عملك”. ولا يجوز للإنسان أن يستبعد رحمة الله ـ عَزَّوَجَلَّ ـ، كم من إنسان قد بلغ في الكفر مبلغاً عظيماً، ثم هداه الله فصار من الأئمة الذين يهدون بأمر الله ـ عَزَّوَجَلَّ ـ، والواجب على من قال ذلك أن يتوب إلى الله، حيث يندم على ما فعل، ويعزم على أن لا يعود في المستقبل.

مطالب مرتبط:

۴۶۷ – منظور از روح و نفْس چیست؟ و فرق بین روح و نفس چیست؟

۴۶۷ – از شیخ رحمه الله سوال شد: منظور از روح و نفس چیست؟ همچنین، فرق بین این دو در چیست؟ جواب دادند: غالبا روح به آن چیزی اطلاق می‌شود که دارای حیات است. چه این حیات، حسّی باشد یا معنوی. قرآن، روح نامیده شده. الله تعالی می‌فرماید: {وَكَذَلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ رُوحًا مِنْ أَمْرِنَا}[۱]، یعنی: […]

ادامه مطلب …

۴۸۲ – آیا گفتن «به کیف خودت»، و گفته‌ی برخی مردم در مثل مشهور: «العین و ما تری و النفس و ما تشتهی» درست است؟

۴۸۲ – از شیخ رحمه الله سوال شد: آیا گفتن «به کیف خودت»، و گفته‌ی برخی مردم در مثل مشهور: «العین و ما تری، و النفس و ما تشتهی»[۱]، درست است؟ جواب دادند: در گفتن این الفاظ اشکالی ندارد. اما به شرطی که مقید به چیزی باشند که مخالف شرع نیست. انسان در همه چیز […]

ادامه مطلب …

۴۳۷ – حکم این سخن در پایان دعا چیست: «إن الله علی ما یشاء قدیر»؟

۴۳۷ – از شیخ رحمه الله سوال شد: حکم این سخن در پایان دعا و امثال آن چیست: «إن الله علی ما یشاء قدیر»؟ جواب دادند: از چند جهت، گفتن چنین چیزی جایز نیست: اول: وقتی الله تعالی خود را وصف به قدرت نموده، آن مقید به مشیئت نفرموده است. در این آیه، می‌فرماید: {وَلَوْ […]

ادامه مطلب …

۴۷۳ – حکم گفتن این سخن چیست: «اوضاع چنین ایجاب کرد» یا «تقدیر این چنین خواست»

۴۷۳ – از شیخ رحمه الله سوال شد: حکم گفتن این سخن چیست: «ظروف چنین ایجاب کرد که چنین و چنان شود»، و «أقدار خواستند که چنین و چنان شود»؟ جواب دادند: گفتن: «أقدار خواستند»، یا «ظروف چنین ایجاب کرد»، الفاظی منکر هستند؛  زیرا ظروف، جمع ظرف و به معنی زمان است، و زمان هیچ […]

ادامه مطلب …

۴۱۹ – حکم الفاظی نذیر: «از تو خواهش می‌کنم» و «درود» و «صبح بخیر»؟

۴۱۹ – از شیخ رحمه الله سوال شد: حکم این الفاظ چیست: «از تو خواهش می‌کنم»، و «تحیّاتی»، و «أنعم صباحاً»، و «أنعم مساءً»؟ جواب دادند: اشکالی ندارد در امری که فلان شخص توان تحقق بخشیدن به امیدت را دارد، بگویی: «از تو خواهش می‌کنم». همچنین: «تحیاتی لک»، و «لک منّی التحیّة» و کلماتی شبیه […]

ادامه مطلب …

۴۳۴ – حکم گفتن: «ای بنده‌ام» یا «ای کنیزم» چیست؟

۴۳۴ – از شیخ رحمه الله سوال شد: حکم گفتن: «ای بنده‌ام»، و «ای کنیزم» چیست؟ جواب دادند: گفتن «ای بنده‌ام»، و «ای کنیزم» و امثال آن، دارای دو صورت است: صورت اول: با صیغه‌ی ندا گفته شود. مثلا: ای بنده‌ام، ای‌کنیزم؛ این به خاطر نهیی که از آن شده، جایز نیست. رسول الله صلی […]

ادامه مطلب …

کُتُب سِتّة:  شش کتاب اصلی احادیث اهل سنت و جماعت:

صحیح بخاری
صحیح مسلم
سنن ابو داود
جامع ترمذی
سنن نسائی
سنن ابن ماجه