(۳۵۵) سوال: امام مسجد ما حافظ قرآن است و آن را زیبا و با تجوید قرائت میکند و ظاهرا شخص خوبی است؛ وی علاوه بر خواندن تمام نمازها، یک روز در میان روزه نیز میگیرد؛ ولی همیشه بعد از نماز عشا حلقههای ذکر برگزار میکند که تا پاسی از شب ادامه دارد و در این حلقهها بعضی اذکار را تکرار میکنند؛ مانند این ذکر: يا سيدي يا رسول الله مدد، يا سيدي عبدالقادر مدد و… آیا این کار جایز است و پاداش دارد؟ آیا این کارهای بر صحیح بودن نماز ما پشت سر وی تأثیر دارد؟ اگر چنین است، حکم نمازهای گذشتهی ما چیست و به نسبت آن نمازها چه کاری انجام دهیم؟
جواب:
حقیقتا آن چه در سؤال گفته شد بسیار ناراحت کننده است! این امام مسجد که او را وصف کرد که در ظاهر پایبند نماز، روزه و دین است بازیچهی شیطان قرار گرفته است که سبب شده او دانسته یا ندانسته با شرک از اسلام خارج شود. به دعا خواندن کسی غير از الله سُبْحَانَهُوَتَعَالَىٰ شرك اكبر و موجب خروج از اسلام است و تفاوتی ندارد که از رسول الله ﷺ درخواست کند یا از دیگران که مکانت و منزلتشان نزد الله سُبْحَانَهُوَتَعَالَىٰ کمتر است؛ وقتی به دعا خواندن رسول الله ﷺ شرك است، به دعا خواندن غیر از ایشان از جمله عبدالقادر و… بسیار زشتتر و ناپسندتر است.
رسول الله ﷺ مالک نفع و ضرر برای هیچ کس نیست و الله سُبْحَانَهُوَتَعَالَىٰ به ایشان امر مینماید: {قُلْ إِنِّي لا أَمْلِكُ لَكُمْ ضَرّاً وَلا رَشَداً} [الجن: ۲۱]: (بگو: قطعاً من مالک هیچ زیان و سودی برای شما نیستم) همچنین به ایشان امر مینماید: {قُلْ لا أَقُولُ لَكُمْ عِنْدِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَى إِلَيَّ} [الانعام: ۵۰]: (بگو: به شما نمیگویم که گنجینههای الله نزد من است و غیب را نمیدانم و به شما نمیگویم که من فرشته هستم؛ من فقط از چیزی پیروی میکنم که به من وحی میشود) همچنین به ایشان امر نمود: {قُلْ لا أَمْلِكُ لِنَفْسِي نَفْعاً وَلا ضَرّاً إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ وَلَوْ كُنْتُ أَعْلَمُ الْغَيْبَ لَاسْتَكْثَرْتُ مِنَ الْخَيْرِ وَمَا مَسَّنِيَ السُّوءُ إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ وَبَشِيرٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ} [الاعراف: ۱۸۸]: (بگو: مالک هیچ سود و زیانی برای خودم نیستم مگر آن چه الله بخواهد و اگر غیب را میدانستم، خیر را برای خود زیاد میکردم و زیانی به من نمیرسید. من فقط برای گروهی که ایمان میآورند هشدار دهنده و مژده دهنده هستم) بلکه الله سُبْحَانَهُوَتَعَالَىٰ به او فرمان داد: {قُلْ إِنِّي لَنْ يُجِيرَنِي مِنَ اللَّهِ أَحَدٌ وَلَنْ أَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَداً} [الجن: ۲۲]: (بگو: هرگز هیچ کس مرا از الله پناه نخواهد داد و هرگز غیر از او پناهگاهی نخواهم یافت) وقتی خود رسول الله ﷺ را کسی نمیتواند از الله پناه دهد، دیگران چگونه خواهند بود؟ بنابراین به دعا خواندن غير از الله سُبْحَانَهُوَتَعَالَىٰ شرك است که موجب خروج از اسلام میشود و شرک را نیز الله سُبْحَانَهُوَتَعَالَىٰ هرگز نمیبخشد: {إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَنْ يَشَاءُ} [النساء: ۴۸]: (قطعاً الله این را نمیبخشد که به او شرک ورزیده شود و گناهان پایینتر از شرک را برای هر کس که بخواهد، میبخشد) کسی که مرتکب شرک شود نیز جایگاهش آتش دوزخ است: {إِنَّهُ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ وَمَأْوَاهُ النَّارُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ} [المائده: ۷۲]: (هر کس برای الله، شریک قرار دهد، قطعاً الله بهشت را بر او حرام نموده و پناهگاهش آتش است و ستم کاران هیچ یاوری ندارند).
نصیحت من به این امام مسجد، این است که از این کار که عمل انسان را نابود میکند به درگاه الله سُبْحَانَهُوَتَعَالَىٰ توبه نماید زیرا شرک، پاداش تمامی اعمال صالح را از بین میبرد؛ الله سُبْحَانَهُوَتَعَالَىٰ میفرماید: {وَلَقَدْ أُوحِيَ إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ} [الزمر: ۶۵]: (قطعاً بر تو و کسانی که پیش از تو بودهاند وحی شده که اگر شرک بورزی، قطعا عمل و کردارت از بین خواهد رفت و از زیان کاران خواهی شد) همچنین میفرماید: {ولَوْ أَشْرَكُوا لَحَبِطَ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ} [الانعام: ۸۸]: (اگر شرک ورزیده بودند، حتما اعمالی که انجام میدادند از بین میرفت) بنابراین واجب است از این کارش به درگاه الله توبه نماید و الله سُبْحَانَهُوَتَعَالَىٰ را با اذکار و عباداتی که خودش مشروع نموده عبادت کند، از این مرز به سوی بدعتها و اعمال شرکی تجاوز نکند و همیشه به این فرمودهی الله سُبْحَانَهُوَتَعَالَىٰ بیاندیشد: {وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ} [غافر: ۶۰]: (پروردگارتان فرمود: مرا به دعا بخوانید تا دعایتان را اجابت کنم؛ قطعا کسانی که از عبادت کردن من سر باز زنند با حقارت، وارد جهنم خواهند شد).
***