(۳۳۷) حکم سوزاندن قرآن برای باطل کردن سحر

(۳۳۷) سوال: وقتی کسی سحر می‌شود نزد کسی که خود را شیخ می‌نامد می‌رود و او آياتی را در برگه‌ای می‌نویسد سپس آن ‌را سوزانده و زیر شخصی که سحر شده قرار می‌دهد؛ شخص سحر شده وقتی بوی دود را استشمام کند نام کسی که او را جادو کرده را می‌گوید و علت این که وی را سحر کرده را نیز بر زبان می‌آورد. این کار، سبب مشکلات و درگیری‌های زیادی شده و کار به دادگاه‌ها کشانده شده است. حکم این کار از جهت فاعل و مفعول آن چیست؟

جواب:

حکمش این است که جایز نیست؛ اگر این شخصی که خود را شیخ می‌نامد قرآن را بنویسد، آن را در آب قرار دهد و به مریض بنوشاند، جایز است، از سلف نقل شده و تأثیرش نیز ظاهر و آشکار است اما این ‌که آیات را می‌نویسد و آن ‌را آتش می‌زند تا شخص جادو شده بوی دود را استشمام کند، بیم آن می‌رود که این کار، توهین به قرآن در مقابل شیاطین باشد که شیاطین از فرزندان آدم می‌خواهند که از نظر حسی و معنوی، به كتاب الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ توهین کنند وگرنه سوزاندن قرآن، توجیه دیگری نمی‌تواند داشته باشد که شخص، دود برگه‌ی سوزانده شده را استشمام کند.

رأی و نظر من در این مورد همان است که رفتن نزد چنین شخصی و گرفتن دارو و معالجه از او، جایز نیست و شخص جادو شده باید از داروهای طبیعی که تأثیر آن شناخته شده است، دعا و آیات قرآن برای درمان کمک بگیرد. آیات قرآنی مانند: {قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ} و {قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ} این دو سوره، بهترین گزینه برای پناه بردن به الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ با آن است.

***

تعداد بازدید: 2

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: إذا سحر أحدهم يذهب إلى شيخ كما يسمي نفسه، ويكتب لهم ورقة فيها آيات من القرآن ثم يحرقها في النار، ويجعلها تحت الشخص المسحور، حتى إذا اشتم رائحة الدخان نطق باسم من سحره، فيقول: سحرني فلان بن فلان ويذكر السبب الذي سحره من أجله. وقد أحدثت هذه الحالة الكثير من المشكلات حتى وصل بعضها إلى السلطات، فما الحكم في هذا العمل من الفاعل والمفعول له؟

فأجاب – رحمه الله تعالى-: الحكم أن هذا لا يجوز، لو كان هذا الرجل الشيخ يكتب القرآن ويعطيه المريض، فيشربه لكان هذا مما ورد عن السلف، وكان هذا جائزا، وتأثيره ظاهر، أما كونه يكتب الآيات، ثم يحرقها، حتى يشم هذا المسحور دخانها، فأخشى أن يكون هذا الإحراق امتهانًا للقرآن أمام الشياطين، التي تريد من بني آدم أن يمتهن كتاب الله -عز وجل- حسّا ومعنى، وإلا فلا وجه للإحراق؛ لكونه يشم دخان هذا الورق الذي احترق.

والذي أرى في هذه الحال أنه لا يجوز أن يذهب إلى هذا الرجل، وألا يؤخذ منه هذا الدواء، وأن يستعين المسحور بالأدوية الحسية الطبيعية المعروف تأثيرها، وبالدعاء، وبالآيات القرآنية ومنها: ﴿ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ ﴾ [الفلق : ١]، و ﴿ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ ﴾ [الناس: ١]، فإن هاتين السورتين ما تعوذ متعوذ بمثلهما.