(۱۲۹۱) از دیگری پرسیده و نمی‌داند و من می‌دانم

(۱۲۹۱) سوال: خانمی پرسیده: در مجلسی بودم. شنیدم دو زن با هم صحبت می‌کنند و یکی از دیگری در مورد یک حکم شرعی سوال کرد و دیگری جواب داد که نمی‌داند. من حکم این کار را از یکی از علما در برنامه‌ی «نورٌ علی الدَّرب» شنیده بودم. آیا می‌توانم با اینکه آن خانم از من نپرسیده، جوابش را بدهم؟

جواب:

خلاصه‌ی سوال این است که زنی از زنی دیگر در مورد حکم مساله‌ای شرعی پرسیده و آن خانم جواب داده که نمی‌دانم. در کنار این دو خانم، خانم دیگری بوده که جواب سوال را می‌داند. آیا می‌تواند جواب آن خانم را بدهد در حالی که آن خانم از او سوال نکرده است؟ جواب:

بله باید به او بگوید، چون آن خانم نیاز دارد. همان طور که اگر آن زن از زن دیگر پولی خواسته بود که با آن نان بخرد و آن زن گفته بود من پولی همراهم نیست، می‌روی و به آن زن پول می‌دهی. ضمن اینکه این کار بهتر است؛ چون علم شرعی است. بنا بر این زن سومی باید بگوید: من در برنامه‌ی «نورٌ علی الدَّرب» شنیدم حکم این مساله چنین و چنان است. در این صورت هر دو منفعت کسب می‌کنند.

***

تعداد بازدید: 1

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

تقول السائلة: كنت أجلس في أحد المجالس، وسمعت أختين لا أعرفهما تسأل إحداهما الأخرى عن حكم شرعي، فأجابتها بأنها لا تعلم عن الحكم، و ، وكنتُ قد سمعتُ حكم هذا الأمر من أحد العلماء في برنامج نور على الدرب، فهل أُخْبِرُها رغم أنها لم توجه لها السؤال؟

فأجاب – رحمه الله تعالى خلاصة هذا السؤال أن امرأة سألت أخرى عن حكم مسألة شرعية فقالت: لا أدري وكان إلى جانبها امرأة تعرف الحكم الشرعي، فهل تخبر هذه السائلة مع أنها لم تسألها ؟ فالجواب: نعم، تخبرها؛ لأنها محتاجة، كما لو أن المرأة سألت أخرى درهما لتشتري به خبزًا لها فقالت: ليس معي شيء. والأخرى معها الدرهم، فتعطيها، بل هذا أبلغ؛ لأنه علم شرعي، فتقول مثلا المرأة الثالثة: إني سمعت في نور على الدرب أن هذه المسألة حكمها كذا وكذا، وحينئذ تنتفع السائلة و المسؤولة.