دوشنبه 22 جمادی‌الثانی 1446
۳ دی ۱۴۰۳
23 دسامبر 2024

(۸۴۱) سجده‌ی تلاوت در قرآن و سجده‌ی بدون وضو

(۸۴۱) سوال: در قرآن کریم چندین جا سجده وجود دارد. آیا در همه‌ی این موارد باید سجده نمود؟ آیا اشکالی ندارد که قاری سجود کند در حالی که وضو ندارد؟

جواب:

بله، سجده‌هایی که در قرآن وجود دارند، همه محل سجده هستند و شخص هر گاه آنها را تلاوت کرد، باید سجده نماید. فرقی ندارد که قرائتش در نماز باشد یا خارج از نماز. اما برای سجده، احتیاطا باید وضو داشته باشد.

نکته‌ی دیگر اینکه سجده‌ی تلاوت، فرض نیست. بلکه سنت است. از امیر المومنین عمر رَضِيَ‌اللهُ‌عَنْهُ ثابت است که «در خطبه‌ی روز جمعه، آیه‌ی سجده را تلاوت کرد. پس از منبر پایین آمده و سجده نمود. سپس در جمعه‌ی بعدی آن آیه را خواند، ولی سجده نکرد. سپس گفت: الله سجده را بر ما فرض نفرموده مگر اینکه خودمان بخواهیم».[۱] اما اگر شخص وضو دارد، شایسته نیست آن را ترک نماید.

***


[۱] صحیح بخاری، أبواب سجود القرآن، باب من رأی أن اللهù لم یوجب السجود، حدیث شماره (۱۰۷۷). از ربیعة بن عبدالله بن هدیر با این لفظ: «قَرَأَ يَوْمَ الْجُمُعَةِ عَلَى الْمِنْبَرِ بِسُورَةِ النَّحْلِ، حَتَّى إِذَا جَاءَ السَّجْدَةَ نَزَلَ فَسَجَدَ، وَسَجَدَ النَّاسُ، حَتَّى إِذَا كَانَتِ الْجُمُعَةُ الْقَابِلَةُ، قَرَأَ بِهَا، حَتَّى إِذَا جَاءَ السَّجْدَةَ، قَالَ: يَا أَيُّهَا النَّاسُ، إِنَّا نَمُرُّ بِالسُّجُودِ، فَمَنْ سَجَدَ فَقَدْ أَصَابَ، وَمَنْ لَمْ يَسْجُدْ فَلَا إِثْمَ عَلَيْهِ. وَلَمْ يَسْجُدْ عُمَرُ رضي الله عنه.» وَزَادَ نَافِعٌ، عَنِ ابْنِ عُمَرَ رضي الله عنهما: إِنَّ اللهَ ‌لَمْ ‌يَفْرِضِ السُّجُودَ إِلَّا أَنْ نَشَاءَ».

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: يوجد في القرآن الكريم عدة مواضع للسجدة، فهل في كل موضع من هذه المواضع يتم فيه السجود؟ وهل يكون السجود والقارئ على غير وضوء؟

فأجاب رحمه الله تعالى: نعم السجدات التي في القرآن كلها موضع سجود، يسجد فيها الإنسان إذا قرأها، سواء كان في صلاة أم في غير صلاة، إلا أنه لا يسجد إلا على وضوء احتياطا، وسجود التلاوة ليس فرضًا وإنما هو سُنة، كما ثبت عن أمير المؤمنين عمر بن الخطاب رضي الله عنه «أنه قرأ آية السجدة وهو يخطب الناس يوم الجمعة، فنزل فسجد، ثم قرأها في الجمعة الأخرى فلم يسجد، ثم قال: إن الله لم يفرض علينا السجود إلا أن نشاء»، لكن لا ينبغي للإنسان تركها إذا كان على وضوء.

مطالب مرتبط:

(۸۳۵) قرائت قرآن بدون فهمیدن معنای آن

انسان به خاطر قرائت قرآن، اجر و ثواب می‌برد؛ چه معنی آن را بفهمد و چه نفهمد. اما شایسته نیست انسان مومن، قرآن بدون اینکه معنایش را بفهمد، تلاوت کند.

ادامه مطلب …

(۸۵۱) قرائت قرآن توسط زنان با حضور نامحرم

شروع کردن مراسم با قرائت قرآن سنت نیست. پیامبر خیلی اوقات اصحاب را به خاطر مسائل مهمی جمع می‌کردند. اما جایی نیامده که در شروع کار، قرآن بخوانند.

ادامه مطلب …

(۸۳۹) قرائت آیات رحمت و آیات عذاب

برای شخص جایز است که وقتی به آیه‌ی رحمت رسید، آن را از الله بخواهد. همچنین وقتی به آیه‌ی وعید و تهدید رسید، از آن به الله پناه ببرد.

ادامه مطلب …

(۸۵۳) آیا سریع خواندن قرآن جایز است؟

سرعت دو نوع است: سرعتی که لازمه‌ی آن ساقط کردن برخی حروف یا حرکات است. چنین سرعتی جایز نیست. نوع دیگر، سرعت با رعایت تلفظ حروف و کلمات و إعراب است.

ادامه مطلب …

(۸۴۶) دعا و بالا بردن دستان بعد از قرائت قرآن

از رسول‌اللهﷺ وارد نشده که ایشان پس از خواندن قرآن و پایان آن، دعایی کرده یا ذکری گفته باشند. هر چیزی که انجامش از رسول‌اللهﷺ وارد نشده باشد، سنت نیست.

ادامه مطلب …

(۸۳۴) گفتن اعوذ بالله با وجود چندین قاری

گفتن اعوذ بالله در اول تلاوت است. وقتی اولین قاری اعوذ بالله گفت، برای دیگرانی که شنونده هستند، کفایت می‌کند. اما بهتر هر کدام در اول تلاوت اعوذ بالله بگویند

ادامه مطلب …

کُتُب سِتّة:  شش کتاب اصلی احادیث اهل سنت و جماعت:

صحیح بخاری
صحیح مسلم
سنن ابو داود
جامع ترمذی
سنن نسائی
سنن ابن ماجه