(۶۹۴۸) سوال: اگر من شخصی را در مصیبت یا بلا یا حزن ببینم، برای حزن او ناراحت می‌شوم و برای درد او، درد می‌کشم؛ آیا این برای من اجر دارد؟

جواب:

آنچه سوال‌کننده ذکر کرده است از مقتضیات ایمان است زیرا مؤمن برای درد و غم برادرش ناراحت می‌شود و برای شادی و خوشحالی او شاد و خوشحال می‌شود همانطور که رسول الله صَلَّى‌اللهُ‌عَلَيْهِ‌وَآلِهِ‌وَسَلَّم فرموده‌ند: «مَثَلُ الْمُؤْمِنِينَ فِي تَوَادِّهِمْ وَتَرَاحُمِهِمْ وَتَعَاطُفِهِمْ؛ كَمَثَلِ الْجَسَدِ، إِذَا اشْتَكَى مِنْهُ عُضْوٌ؛ تَدَاعَى لَهُ سَائِرُ الْجَسَدِ بِالْحُمَّى وَالسَّهَرِ»[۱]: (مَثَل مؤمنان در دوستی، مهربانی و همکاری با يکديگر، مانند پيکری هستند که اگر يک عضو آن به درد آيد، ساير اعضا با بی خوابی (بی قراری) و تب با آن هم نوا می‌شوند).

اینکه انسان با آنچه مؤمنان درد می‌کشند، درد می‌کشد و با آنچه غمگین می‌شوند، غمگین می‌شود و با آنچه که آنها شاد می‌شوند، شاد شود، دلیلی بر این است که او مؤمن خالصی است که برای برادرانش آنچه را که برای خود دوست دارد، دوست ‌می‌دارد و ان‌شاءالله بر آن پاداش خواهد گرفت.

[۱] تخریج آن گذشت.