(۶۶۷۶) حکم شریعت در نظر شما در تعامل با دیوانه چیست؟

(۶۶۷۶) سوال: شیخ بزرگوار، حکم شریعت در نظر شما در تعامل با دیوانه چیست؟ آیا کتک زدن و مسخره کردن به او جایز است در حالی که او نمی‌داند؟ و توبه از این کارها چگونه می‌باشد؟

جواب:

دیوانه عقل ندارد و کتک زدن او فایده‌ای ندارد؛ غالبا این‌گونه می‌باشد و چه بسا فایده‌ای داشته باشد، لذا اگر کتک زدن او برای ادب کردنش مفید باشد مانند کتک زدن کودک اشکالی ندارد و اگر فایده‌ای ندارد، جایز نیست زیرا درد آوردن بی‌فایده است.

اما مسخره و ریشخند به او، می‌ترسم که مسخره کننده و ریشخندکننده به او، خود دچار دیوانگی گردد و عقل از او یا پسران یا دخترانش گرفته شود لذا شخص در مورد خودش تقوای الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ را رعایت نماید و به خاطر عافیتی که الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ از آن‌چیزی که این دیوانه را مبتلا کرده الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ را شکر کند و معلوم است که انسان دوست ندارد دیوانه باشد و دیوانگی به اختیار خودش نیست ولی ابتلا و امتحانی از جانب الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ است لذا چگونه به چیزی مسخره می‌کند که متصف به آن، به اختیار خودش نبوده؟ و کسی که به دیوانه مسخره می‌کند مانند مسخره کننده به کسی است که چهره‌اش زیبا نیست یا قامت او راست نیست و مانند آن، لذا شخص باید به خاطر آنچه الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ از آن‌چیزی که آن‌ها به آن مبتلا شده‌اند، عافیت بخشیده، الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ را شکر کند و از الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ برای آن‌ها عافیت بخواهد.

تعداد بازدید: 3

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

تقول السائلة: فضيلة الشيخ، ما حكم الشرع في نظركم في معاملة المجنون؟ وهل يجوز ضربه والاستهزاء به، وهو لا يعرف؟ وكيف تكون التوبة من تلك الأفعال؟

فأجاب رحمه الله تعالى: المجنون ليس له عقل، وضربه لا يفيد شيئًا، هذا هو الغالب أن ضربه لا يفيد، وربما يفيد فإذا كان ضربه للتأديب مفيدًا، فلا بأس بضربه كما في الصغير، وإذا كان غير مفيد، فلا يجوز، لأنه إيلام بلا فائدة.

وأما السخرية به والاستهزاء به فأخشى أن يعاقب الساخر به والمستهزئ به بمثل ما حصل لهذا المجنون، فأخشى أن يُسلب عقله، أو يُسلَب عقل أبنائه، أو بناته، فليَتَّق الله امرؤ في نفسه، وليَحْمَدِ الله الذي عافاه مما ابتلي به هذا المجنون، ومعلوم أن الإنسان لا يحب أن يكون مجنونا، وليس الجنون باختياره، لكنه ابتلاء من الله وامتحان، فكيف تَسْخَر بأمرٍ لا قِبَل للمُتَّصِف به فيه، وليس باختياره؟ وإن المستهزئ بالمجنون كالمستهزئ بمن وَجْهه ليس بجميل أو قامته ليست مستقيمة، أو ما أشبه ذلك، فعلى المرء أن يحمد الله – سبحانه وتعالى – أن عافاه مما ابتلي به هؤلاء المبتلين، ولْيَسْأَلِ الله لهم العافية.