(۶۶۰۵) حکم برگزاری کرامت اربعین پس از ایام نفاس

(۶۶۰۵) سوال: پیش ما عادتی وجود دارد که وقتی زنان ۴۰ روز نفاس خود را کامل کردند، برای آن غذایی از خارک و فطائر می‌پزند و اسم آن کرامت اربعین است و خانواده و همسایگان دعوت می‌شوند یا بین همسایگان توزیع می‌شود، آیا این کار بدعت است؟

جواب:

بدعت نیست و این کار خوشحالی است که از عادت‌ها پیروی می‌کند ولی شایسته نیست که در آن اسراف و زیاده‌روی صورت گیرد ولی اگر کسی سوال کند: آیا جایز است که عقیقه را این‌گونه قرار دهیم؟ یعنی در روز هفتم عقیقه را ذبح کنیم و نزدیکان و همسایگان را دعوت نماییم یا عقیقه را ذبح کنیم و آن را صدقه دهیم؟ جواب: اگر بین صدقه دادن و اجتماع نزدیکان جمع گردد بهتر است چون صدقه، فقیر از آن نفع می‌برد و باید از آنچه برای نزدیک شدن به الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ ذبح شده است، فقرا نفع ببرند و نزدیکان و همسایگان نیز دورهم جمع می‌گردند که در آن خیر و صله‌ی رحم و الفت گرفتن و آشنایی وجود دارد و اظهار شعیره‌ی عقیقه می‌باشد.

تعداد بازدید: 3

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

تقول السائلة: عندنا عادة عندما تكمل المرأة النفساء أربعين يوما يُصنع لها الطعام من البلح والفطائر، ويسمى كرامة الأربعين، ويُدعى له الجيران والأهل، أو يوزع على الجيران، فهل هذا العمل بدعة؟

فأجاب – رحمه الله تعالى ليس ببدعة وهذا عمل فرح يتبع العادة، لكن لا ينبغي أن يخرج فيه إلى الإسراف والبذخ، والزيادة في الإنفاق. لكن لو سأل سائل: هل يجوز أن نجعل العقيقة على هذا الوجه؟ بمعنى: أن نذبح العقيقة في اليوم السابع، وندعو إليها الجيران والأقارب، أو نذبح العقيقة، ونتصدق بها؟ الجواب: الجمع بين الصدقة، وجمع الأقارب أحسن، لأن الصدقة فيها نفع الفقراء، ولا بد من أن ينتفع الفقراء مما ذُبح تَقَرُّبا الله -عز وجل- واجتماع الجيران والأقارب فيه خير وصلة وتعارف وتآلف، وإظهار لهذه الشعيرة التي هي العقيقة.