(۶۴۱۶) وظیفه یا رسالت مسجد در جامعه چیست؟

(۶۴۱۶) سوال: وظیفه یا رسالت مسجد در جامعه چیست؟ ما را در این باره آگاه کنید، مأجور باشید.

جواب:

مسجد رسالت ندارد، زیرا مسجد جمادی است که فرستاده نمی‌شود اما اگر سؤال می‌کرد که چه مصالح و منافع دینی‌ای بر برگزاری درس‌ها در مسجد و بر موعظه‌ها پس از نمازها مترتب می‌شود و مانند آن، بهتر بود اما اصطلاح «رسالت مسجد» را من فقط به‌تازگی شنیده‌ام، و آن‌چه شایسته است این است که تا حد امکان به الفاظ سلف صالح پایبند بمانیم، می‌گویم: بی‌تردید مسجد جای ذکر و قرائت و نماز است، و مردم با آمدن به مسجد از حضور یکدیگر بهره‌مند می‌شوند، از انس‌گرفتن، محبت، و آشنایی با وضعیت برادرانشان در آن محله، به همین دلیل، فرد موفّق کسی است که اگر برادرش را در نمازها نبیند، جویای او شود که: فلانی کجاست؟ چون ممکن است بیمار باشد و نیاز به عیادت داشته باشد، یا نیازمند و گرفتار باشد و نیاز به کمک داشته باشد، و مانند این موارد.

همچنین شایسته است که امام مسجد یا هر کسی که مردم را موعظه می‌کند، آنان را با طول‌دادن سخن یا تکرار خسته نکند؛ مثلاً هر بار که نماز پایان یافت آن‌ها را موعظه نکند، زیرا این کار مردم را دل‌زده می‌کند بلکه باید دنبال فرصت مناسب باشد؛ اگر سخن صرفاً موعظه است، باید در موقعیت مناسبی ایراد شود و اگر سخن آموزشی و علمی است، مانند شرح کتابی علمی، پس این نوع درس در یکی از پنج وقت نماز برگزار شود، و نمازی انتخاب شود که برای مردم مناسب‌تر است.

تعداد بازدید: 0

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: ما هي رسالة المسجد في المجتمع؟ حَدِّثُونا عن ذلك مأجورين؟

فأجاب -رحمه الله تعالى -: المسجد ليس له رسالة المسجد جماد لا يُرسل، لكن لو قال: ما هي المصالح والمنافع التي تترتب على الدروس في المساجد، وعلى الدروس والمواعظ بعد الصلوات وما أشبه ذلك؟ لكان خيرا، أما رسالة المسجد، فلم أسمع بها إلا أخيرا، والذي ينبغي لنا أن ألفاظ نتبع السلف الصالح ما استطعنا، فأقول: لا شَكٍّ أن المسجد موضع الذكر والقراءة والصلاة، وأن الناس ينتفع بعضهم ببعض في الحضور إلى المسجد، من التآلف والمحبة، ومعرفة أحوال إخوانهم في هذا الحي، ولهذا كان الموفق هو الذي إذا فقد أخاه في الصلوات سأل عنه: أين فلان؟ فقد يكون مريضًا يحتاج إلى عيادة وقد يكون مُعسِرًا مختبنًا عن أهل الدين، فيحتاج إلى مساعدة، وما أشبه ذلك، والذي ينبغي لإمام المسجد، أو غيره ممن يتكلم في موعظة الناس ألا يُملهم بالتطويل، أي في طول الحديث، أو بالتكرار مثل أن يعظهم كلما انتهت الصلاة، فإن هذا يُملّهم، فيسأمون من المواعظ، بل يتحين الفرص، فإن كانت الكلمة مجرد وعظ، فلتكن حين توجد المناسبة، وإن كانت الكلمة دراسة علم يقرأ كتاباً، ثم يشرح، ويُبين للناس ،معناه، فهذه تكون في إحدى الصلوات الخمس، ويختار الصلاة المناسبة للناس.