(۶۳۹۶) سوال: من برای کودکان داستان‌هایی غیر واقعی تعریف می‌کنم تا آن‌ها را به نماز، صداقت و کارهای نیک علاقه‌مند کنم، آیا این کار از مصادیق دروغ‌گویی است؟ با توجه به اینکه آن‌ها کوچک‌اند و نمی‌فهمند، و این داستان‌ها مربوط به انبیا و صالحان است؟
جواب:
اگر این داستان‌ها واقعی باشد، اشکالی ندارد اما اگر غیر واقعی باشد، مانند اینکه به کسی نسبت دهی که نماز صبح را خواند و چنین و چنان شد، در حالی که واقعیت ندارد، جایز نیست؛ چون این دروغ است.
این صفحه را به اشتراک بگذارید
يقول السائل أحكي للأطفال قصصا غير حقيقية، وذلك لتحبيبهم في الصلاة والصدق وأمور الخير، فهل يُعَدُّ هذا مِن الكَذِب؟ فهم صغار لا يدركون، ولا يعقلون، وهذه القصص قصص الأنبياء والصالحين؟
فأجاب – رحمه الله تعالى-: إذا كانت القصص واقعية فلا بأس، أما إن كانت غير واقعية بأن ينسب إلى شخص من الناس أنه صلى الفجر، وحصل له كذا وكذا، وهو ليس بحقيقة، فلا يجوز، لأن هذا كذب.
دانلود اپ فتوافارسی برای موبایل
نشر مطالب این سایت برای عموم آزاد است / مجموعه منار التوحید / تيم فنی فتوا فارسی
کُتُب سِتّة: شش کتاب اصلی احادیث اهل سنت و جماعت:
صحیح بخاری
صحیح مسلم
سنن ابو داود
جامع ترمذی
سنن نسائی
سنن ابن ماجه
