(۶۳۱۰) سوال: حکم دعا در هنگام اذان چیست؟
جواب:
پیروی از مؤذن و پاسخ به اذان از دعا بهتر است، پس وقتی مؤذن میگوید: «الله اکبر»، شما بگو: «الله اکبر» وقتی میگوید: «أشهد أن لا إله إلا الله»، شما بگو: «أشهد أن لا إله إلا الله»، وقتی میگوید: «أشهد أن محمدًا رسول الله»، شما بگو: «أشهد أن محمدًا رسول الله»، وقتی میگوید: «حي على الصلاة»، شما بگو: «لا حول ولا قوة إلا بالله»، وقتی میگوید: «حي على الفلاح»، شما بگو: «لا حول ولا قوة إلا بالله»، وقتی میگوید: «الصلاة خير من النوم» در اذان نماز فجر، شما بگو: «الصلاة خير من النوم»، وقتی میگوید: «الله أكبر»، شما بگو: «الله أكبر»، وقتی میگوید: «لا إله إلا الله»، شما بگو: «لا إله إلا الله»، این کار از دعا و خواندن قرآن بهتر است زیرا این ذکر خاص است و اگر از دست برود، وقت آن از بین رفته است اما وقتی مؤذن از اذان فارغ شد، بگو: «اللَّهُمَّ رَبَّ هَذِهِ الدَّعْوَةِ التَّامَّةِ، وَالصَّلَاةِ الْقَائِمَةِ، آتِ مُحَمَّدًا الْوَسِيلَةَ وَالْفَضِيلَةَ، وَابْعَثْهُ مَقَامًا مَحْمُودًا الَّذِي وَعَدْتَهُ»[۱]: (پروردگارا، ای صاحب اين دعوت كامل (اذان) و نمازی كه هم اكنون برگزار میشود، به محمد صلى الله عليه وسلم وسيله (درجه ای است در بهشت) و فضيلت عنايت فرما و او را طبق وعده ات به مقام محمود (شفاعت) برسان) سپس هرآنچه را خواستی دعا میکنی، زیرا دعا بین اذان و اقامه رد نمیشود.
[۱] صحیح بخاری: كتاب الأذان، باب الدعاء عند النداء، شماره (٥٨٩).