سه‌شنبه 22 ربیع‌الثانی 1447
۲۲ مهر ۱۴۰۴
14 اکتبر 2025

(۶۲۶۵) آیا می‌توان گفت که مسلمانِ ذلیل، باید از ذلت خود توبه کند؟

(۶۲۶۵) سوال: حکم شرع درباره‌ی وضعیت مسلمانان عراق در این روزگار که دچار خواری و ذلت شده‌اند چیست؟ آیا می‌توان گفت که مسلمانِ ذلیل، باید از ذلت خود توبه کند؟ و آیا ذلت نیز نوعی معصیت به شمار می‌رود؟

جواب:

ذلت، اثر و نتیجه‌ی معصیت‌ها و نوعی عقوبت است، نه خود معصیت، معصیت‌ها از افعال بنده‌اند، اما ذلت، قضای الهی و مقدر شده از سوی الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ است، به سبب آن معصیت‌ها، لذا اگر از معصیت‌ها توبه کنند، عزت به آن‌ها بازمی‌گردد؛ زیرا الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ می‌فرماید: {وَلِلَّهِ ٱلۡعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِۦ وَلِلۡمُؤۡمِنِینَ} [سوره المنافقون: ۸]: (در حالی که عزت، از آنِ الله و فرستادۀ او و مؤمنان است) و «ایمان» وصفی است که جایگاهی بالاتر از وصف مطلق اسلام دارد، چنان‌که الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ می‌فرماید: {قَالَتِ ٱلۡأَعۡرَابُ ءَامَنَّاۖ قُل لَّمۡ تُؤۡمِنُوا۟ وَلَـٰكِن قُولُوۤا۟ أَسۡلَمۡنَا} [سوره الحجرات: ۱۴]: (اعراب [بادیه‌نشین، در حضور پیامبر] گفتند: «ایمان آورده‌ایم» [ای پیامبر، به آنان] بگو: «شما ایمان نیاورده‌اید؛ ولى بگویید: “اسلام آورده‌ایم”) اما این آیه که درباره‌ی اعراب در زمان رسول الله صَلَّى‌اللهُ‌عَلَيْهِ‌وَآلِهِ‌وَسَلَّم نازل شد، امروز درباره‌ی بسیاری از مسلمانان، چه شهری و چه بادیه‌نشینان، صادق است، می‌گویند: ایمان آورده‌ایم، اما در واقع باید به آن‌ها گفت: بگویید اسلام آورده‌ایم، چرا که ایمان هنوز در دل‌های شما وارد نشده، و این به سبب کثرت معاصی و نافرمانی‌هایی است که ایمان‌شان را تضعیف کرده است، لذا ما می‌گوییم: بازگشت عزت به مسلمانان امروز ممکن است، اگر (حقیقتاً) مؤمن شوند و به دین خود بازگردند زیرا الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ، بهترین حاکم و عادل‌ترینِ عدالت‌کنندگان است.

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: ما حكم الشرع فيما يعانيه المسلمون الآن في العراق من الذُّل والهوان؟ هل يمكن أن نقول: إن المسلم الذليل تُطلب منه التوبة عن ذِلّته؟ وهل تعتبر الذلة أيضًا معصية؟

فأجاب – رحمه الله تعالى-: الذلة أثر من آثار المعاصي وعقوبة، وليست هي المعصية، بل المعاصي من فعل العبد، والذلة من قضاء الله وقدره عليه، بسبب معاصيه، ويمكن أن يتوبوا من المعاصي، فتعود إليهم العزة، لأن الله -سبحانه وتعالى يقول ﴿ وَلِلَّهِ ٱلۡعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِۦ وَلِلۡمُؤۡمِنِینَ ﴾ [المنافقون: ۸]. والإيمان وضفٌ فوق وَصْفِ مُطلَق الإسلام ﴿ قَالَتِ ٱلۡأَعۡرَابُ ءَامَنَّاۖ قُل لَّمۡ تُؤۡمِنُوا۟ وَلَـٰكِن قُولُوۤا۟ أَسۡلَمۡنَا ﴾ [الحجرات: ١٤].

فالآن هذه الآية التي كانت في الأعراب في عهد الرسول الله صلى الله عليه وسلم تنطبق اليوم على كثير من المسلمين حاضرتهم وباديتهم يقولون: آمنا. ولكن في الحقيقة نقول لهم: قولوا أسلمنا، ولما يدخل الإيمان في قلوبكم. وذلك لكثرة المعاصي، والمخالفات التي تنقص من إيمانهم، فنحن نقول: يمكن أن تعود العِزَّة إلى المسلمين اليوم إذا كانوا مؤمنين ورجعوا إلى. حقا، فإن الله دينهم – سبحانه وتعالى- أحكم الحاكمين، وأعدل العادلين.

مطالب مرتبط:

(۶۲۹۲) حکم توبه از تصرف ناروا در اموال عمومی و نحوه‌ی بازگرداندن آن

اگر مالی که به‌ناحق گرفته شده از اموال عمومی باشد، باید آن را به همان مرجعی که از آن گرفته، بازگرداند....

ادامه مطلب …

(۶۲۸۶) حكم بازگرداندن اموال مسروقه پس از توبه

اگر شخصی از دزدی توبه کند، از جمله کامل کردن توبه‌اش این است که اموال دزدیده شده را به صاحبانش بازگرداند اگر آن‌ها زنده هستند، یا به وارثانشان اگر فوت کرده‌اند و توبه او کامل نمی‌شود مگر با این بازگرداندن اموال...

ادامه مطلب …

(۶۲۷۰) آیا صدقه کفاره‌ی غیبت و نکوهش دیگران است؟

حقوقی که بر گردن انسان نسبت به دیگران است، دو نوع‌اند:...

ادامه مطلب …

(۶۲۷۸) حکم توبه و جبران مالی در صورت ناآگاهی از میزان مال ربوده‌شده

با صاحب این پول تماس بگیر و با او بر مقداری توافق کنی که در ازای آن‌چه برداشته‌ای به او بدهی، پس این مرد را پیدا کن و بر هر مقدار، کم یا زیاد، که بر آن توافق کردید مصالحه کن

ادامه مطلب …

(۶۲۸۴) حكم توبه پس از سال‌ها غفلت و ترک فرائض

هر کسی که از گناهی توبه کند، الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ توبه‌ی او را می‌پذیرد اما اگر گناه مربوط به حقوق دیگران باشد، که باید آن‌ها را به صاحبانشان برگرداند، توبه تنها زمانی کامل می‌شود که این حقوق به صاحبانشان بازگردانده شوند....

ادامه مطلب …

(۶۲۴۲) راهکار شرعی برای رهایی از وسوسه‌های پس از توبه و احساس گناه مستمر

همین‌که همیشه احساس گناه دارد، نشانه‌ی صداقت در توبه‌اش است، چرا که این احساس، از شدت پشیمانی‌اش از گناه ناشی می‌شود...

ادامه مطلب …

کُتُب سِتّة:  شش کتاب اصلی احادیث اهل سنت و جماعت:

صحیح بخاری
صحیح مسلم
سنن ابو داود
جامع ترمذی
سنن نسائی
سنن ابن ماجه