(۶۲۳۶) برخورد شرعی و اخلاقی با بیماری روانی همسر در زندگی زناشویی

(۶۲۳۶) سوال: شیخ محمد، الله شما را حفظ کند، بین زنی و همسرش مشکلاتی وجود دارد که زن از بیماری روانی رنج می‌برد و نمی‌تواند آن‌گونه که باید، همسرش را از نظر خانوادگی و عاطفی حمایت و همراهی کند، برای ساختن یک زندگی خانوادگی نیکویی در چنین شرایطی راهکار چیست؟ و اگر تنها شوهر در تلاش برای تفاهم باشد و زن در این زمینه کوتاهی کند، چه توصیه‌ای برای آن زن دارید؟ همچنین از شما می‌خواهد که برایش دعا کنید.

جواب:

به او توصیه می‌کنم که صبر کند و پاداش آن را از الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ بجوید، و به اندازه توانش برای اصلاح رابطه‌اش با همسرش تلاش کند و اگر با دعا به درگاه الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ و کمک خواستن از او و نیت نیکو این مسیر را ادامه دهد، بی‌شک به هدف خود خواهد رسید؛ چرا که الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ اجر کسی را که نیکو عمل کند، ضایع نمی‌گرداند و نباید در جدایی شتاب کند.

اما در مورد دعای ما برای او: از الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ می‌خواهم که حال او را با همسرش اصلاح کند ولی به او و دیگران توصیه می‌کنم که خودشان برای خویش دعا کنند، چرا که دعای انسان برای خودش بهتر از این است که از دیگری بخواهد برایش دعا کند زیرا الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ فرموده است: {وَقَالَ رَبُّكُمُ ٱدۡعُونِیۤ أَسۡتَجِبۡ لَكُمۡ} [سوره غافر: ۶۰] (و پروردگار شما فرمود: «مرا بخوانید، تا (دعای) شما را اجابت کنم) و منت الله بر تو، بهتر است از آن‌که مردی چون خودت یا زنی بر تو منّت گذارد، بدون شک، کسی که از دیگری بخواهد برایش دعا کند، ناگزیر نوعی نیازمندی و فروتنی در برابر آن شخص در او پیدا می‌شود؛ و اینکه انسان بدون نیاز به کسی باقی بماند و عزیزالنفس باشد، بهتر از آن است که از دیگران درخواست کند.

پس توصیه‌ام به این زن و دیگران آن است که از پروردگارشان عز وجل دعا بخواهند و توجهی به دیگران نداشته باشند و با یقین به اجابت دعا، از الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ درخواست کنند، و دعا را تکرار کنند، زیرا الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ پافشاری در دعا را دوست دارد.

بدانند که گاهی الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ برای مصلحت بندگانش، اجابت دعایی را که کرده‌اند به تأخیر می‌اندازد، تا آن دعا را تکرار کنند و با اخلاص به درگاه الله عز وجل پناه برند؛ زیرا خودِ دعا عبادتی است که بنده را به الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ نزدیک می‌کند، و انتظار فرج و گشایش از جانب الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ نیز عبادتی است که موجب وابستگی دل بنده به پروردگارش می‌شود، چه بسیار انسان‌هایی که با تأخیر در اجابت دعا، ایمان‌شان بیشتر شده و بیشتر به درگاه الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ پناه برده‌اند و نیاز خود را با تضرع ابراز داشته‌اند، و سزاوار نیست که دعا‌کننده ناامید شود و شتاب‌زده بگوید: «دعا کردم و دعا کردم، اما برایم اجابت نکرد»، بلکه بر دعا پافشاری کرده و آن را بارها و بارها تکرار کند، زیرا در هیچ حالتی زیانکار نخواهد بود؛ چرا که یا دعایش مستجاب می‌شود، یا بلایی بزرگ‌تر از آن‌چه در آن است از او دور می‌شود و یا برای او در روز قیامت به شکل پاداش و ثواب ذخیره می‌گردد.

تعداد بازدید: 2

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

تقول السائلة: الشيخ محمد -حفظكم الله – إن بينها وبين زوجها مشکلات، حيث تذكر أنها تعاني من مرض نفسي، وأنها لا تستطيع أن تقوم برعاية زوجها الرعاية الكاملة الأسرية، فما هو السبيل لبناء الحياة الأسرية السعيدة في مثل هذه الحالة؟ وإذا كان التفاهم من جانب واحد – وهو الزوج- وأما والزوجة فَمُقَصِّرَة، فبماذا تنصحونها؟ وتطلب منكم أن تدعوا لها؟

فأجاب – رحمه الله تعالى-: أنصحها بأن تصبر وتحتسب، وتحاول بقدر ما تستطيع أن تصلح العشرة بينها وبين زوجها، وهي مع دعاء الله -تعالى- والاستعانة به، وحُسن النية ستنال مقصودها، فإن الله -تعالى- لا يُضيع أجر من أحسن عملا، ولا تتعجل بطلب الفراق.

وأما دعاؤنا لها: فإني أسأل الله -تعالى- أن يُصلح حالها مع زوجها، ولكني أخبرها وأخبر غيرها أيضًا أن دعاء الإنسان لنفسه أفضل من طلبه من غيره، فكونه هو الذي يدعو الله -تعالى- خير له من أن يقول: يا فلان ادع الله لي. لأن الله – تعالى – يقول ﴿ وَقَالَ رَبُّكُمُ ٱدۡعُونِیۤ أَسۡتَجِبۡ لَكُمۡ ﴾ [غافر: ٦٠].

ومنة الله عليك خير من أن يَمُنّ عليك رجل مثلك، أو امرأة مثل المرأة.

ولا شَكٍّ أن من طلب السؤال من غيره سيناله شيء من الذل والتذلل لهذا المطلوب، فكونك لا تطلب أحدًا وتبقى عزيز النفس، خير من أن تطلب شخصا يدعو لك.

فوصيتي لهذه المرأة ولغيرها أن يدعوا ربهم -عز وجل- وألا يلتفتوا إلى غيرهم، وأن يدعوا الله وهم موقنون بالإجابة غير مستبعدين لها، وليُكَرّروا السؤال والدعاء، فإن الله -تعالى- يحب الملحين بالدعاء.

وليعلموا أن الله -تعالى- قد يمنع عنهم ما دَعوه به لمصلحتهم، حتى يكرروا الدعاء، ويُخلصوا اللجوء إلى الله عز وجل والدعاء نَفْسُه عبادة يقرب إلى الله، وانتظار الفرج من الله -تعالى- عبادة، يوجب تعلق قلب العبد بربه -عز وجل- وكم من إنسان ازداد إيمانا بتأخر إجابته، وازداد لجوءا وافتقارًا إلى الله حين تأخرت إجابة الطلب ولا ينبغي للسائل أن يستحسر ويتعجل فيقول: دعوت ودعوت فلم يستجب لي. بل يُلح ويُلح مِرارًا وتكرارًا، فإنه ليس بخائب إطلاقاً، لأن الله -تعالى- إما أن يستجيب له، وإما أن يصرف عنه من السوء ما هو أعظم مما هو فيه، وإما أن يدَّخر ذلك له أجرًا وثوابا يوم القيامة.