آن لفظی که شوهرت بر تو به کار برده است طلاق نیست و ظهار است چون گفته است: تو مانند مادر و خواهرم بر من حرامی و ظهار نیز همانطور که اللهÀ آن را وصف کرده است قول زشت و دروغی است و شوهرت باید از کاری که کرده است توبه کند و برایش حلال نمی‌باشد که از تو کام‌ جوید مگر تا وقتی که آنچه اللهÀ امر کرده است را انجام دهد....

قبل از جواب دادن به سوال، برادران مسلمانم را نصیحت می‌کنم که از این عبارت‌های حرام استفاده نکنند مانند: همبستری کردن با تو مانند همبستری کردن با مادرم بر من حرام باشد این چیزی است که اللهÀ از آن به سخن زشت و دروغ یاد می‌کند و می‌‌فرماید: {ٱلَّذِینَ یُظَـٰهِرُونَ مِنكُم مِّن نِّسَاۤىِٕهِم مَّا هُنَّ أُمَّهَـٰتِهِمۡۖ إِنۡ أُمَّهَـٰتُهُمۡ إِلَّا ٱلَّـٰۤـِٔی وَلَدۡنَهُمۡۚ وَإِنَّهُمۡ لَیَقُولُونَ مُنكَرࣰا مِّنَ ٱلۡقَوۡلِ وَزُورࣰاۚ وَإِنَّ ٱللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورࣱ} [سوره المجادلة: ۲] : (کسانی از شما که زنان‌شان را ظهار می‌کنند، آنان هرگز مادران‌شان نیستند، مادران‌شان فقط کسانی اند که آن‌ها را زاده‌اند، بی‌گمان آن‌ها سخنی زشت و دروغ می‌گویند، و همانا الله عفوکنندۀ آمرزگار است). و بر همین اساس برای این مرد حلال نیست که با زنش همبستری کند مگر این که آنچه اللهÀ امر کرده است را انجام دهد: {وَٱلَّذِینَ یُظَـٰهِرُونَ مِن نِّسَاۤىِٕهِمۡ ثُمَّ یَعُودُونَ لِمَا قَالُوا۟ فَتَحۡرِیرُ رَقَبَةࣲ مِّن قَبۡلِ أَن یَتَمَاۤسَّاۚ ذَ ٰ⁠لِكُمۡ تُوعَظُونَ بِهِۦۚ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِیرࣱ* فَمَن لَّمۡ یَجِدۡ فَصِیَامُ شَهۡرَیۡنِ مُتَتَابِعَیۡنِ مِن قَبۡلِ أَن یَتَمَاۤسَّاۖ فَمَن لَّمۡ یَسۡتَطِعۡ فَإِطۡعَامُ سِتِّینَ مِسۡكِینࣰاۚ ذَ ٰ⁠لِكَ لِتُؤۡمِنُوا۟ بِٱللَّهِ وَرَسُولِهِۦۚ وَتِلۡكَ حُدُودُ ٱللَّهِۗ وَلِلۡكَـٰفِرِینَ عَذَابٌ أَلِیمٌ} [سوره المجادلة: ۳-۴] : (و کسانی‌که زنان‌شان را ظهار می‌کنند، سپس از آنچه گفته‌اند باز می‌گردند، پس باید پیش از آمیزش جنسی باهم برده‌ای را آزاد کنند، این حکمی است که به آن (پند و) اندرز داده می‌شوید، و الله به آنچه می‌کنید آگاه است* پس کسی‌که (برده‌ای را) نیابد، پیش از آمیزش جنسی، دو ماه پی در پی روزه بگیرد، و کسی‌که نتواند پس شصت مسکین را طعام دهد، این (حکم) برای آن است که به الله و رسولش ایمان بیاورید، و این‌ها حدود (و احکام) الهی است، و برای کافران عذاب دردناکی است). لذا تو ای برادر بزرگوار باید به سوی اللهÀ از این سخن زشت و دروغی که گفته‌ای توبه کنی و نباید با همسرت جماع کنی و همچنین مقدمات آن تا زمانی که آنچه اللهÀ به تو امر کرده است را انجام دهی ولی طلاق با این واقع نمی‌شود چون که این ظهار صریح است که احتمال تأویل آن وجود ندارد. سوال کننده: شیخ بزرگوار در مورد قولی که گفتم او را سه طلاق که در یک قسم داده‌ام قبل از این که ظهار کنم؟ جواب: این کلام: او را سه طلاق دادم در یک قسم، صورت آنوه گفته است را برای ما واضح نساخت لذا نمی‌دانیم که طلاق با شرط یا بدون شرط بر او واقع شده است لذا اگر بدون شرط بوده و گفته است: تو سه طلاق هستی پس در این صورت طلاق واقع می‌شود و اگر با شرط بوده است مثل این که بگوید: اگر این کار را کردم پس همسرم سه طلاق است یا اگر فلان کار را کردی پس تو سه طلاقی و مانند که این در حکم قسم است اگر که قصد او از آن منع کردن و تحذیر باشد و قصدش طلاق نباشد لذا مادامی که صورتی که از او سر زده است را برای ما ذکر نکند نمی‌توانیم جواب سوالش را بدهیم....

جواب به این سوال متضمن (دو چیز) است:...

کسی که ظهار کرده است می‌گوییم: واجب است که برده‌ای را آزاد کنی و اگر نیافتی دو ماه را پشت سرهم روزه بگیری و یک روز را هم بین آن‌ها افطار نکنی مگر این که عذری (سفر یا بیماری) داشته باشی و اگر آن را نیز نتوانستی پس به ۶۰ مسکین غذا دهی و کفاره همین‌طور که سوال کننده ملاحظه می‌کند براساس تربیت است نه اختیار...

قول تو: او را مثل مادرم (در همبستری) قرار دادم، حرام است و جایز نیست ...

اما اگر خشمی کمتر از آن بوده به‌گونه‌ای تصور می‌کردی چه می‌گفتی و کنترل خود را داشتی پس طلاق و ظهار واقع گشته زیرا او را به مادر تشبیه کردی و تشبیه کردن مرد، زنش را به مادرش ظهار است...