(۵۲۳۶) سوال: من دو همسر دارم که یکی از آن‌ها از من اطلاعت می‌کند و حق من را به جا می‌آورد و پدر و نزدیکان و فرزندانی که از او نیستند را نیز دوست دارد اما دیگری از من اطاعت نمی‌کند و از من حرف‌ شنویی ندارد و فرزندان دیگرم که از او نیستند را دوست ندارد و همچنین نزدیکانم را نیز دوست ندارد، آیا جایز است که او را هجر کنم و از او اجتناب کنم با وجود این که از او فرزندانی دارم؟

جواب:

این همسرت که از تو اطاعت می‌کند و احترام نزدیکانت و فرزندانت که از او نیست را می‌کند اجر دارد و این عمل بزرگ مشکور است و اما همسر دیگرت که خلاف آن می‌باشد و تو را اطاعت نمی‌کند و فرزندانت از غیر خودش را دوست ندارد و همچنین نزدیکانت را نیز دوست ندارد، او گناه‌کار است اگر که نافرمانی او سببی ندارد و باید به سوی اللهÀ توبه کند و با شوهر خود تعاملی شایسته داشته باشد اما اگر این کار را نکند او ناشز (زنی که نافرمانی شوهر خود را می‌کند) اللهÀ در قرآن کریم می‌‌فرماید: {وَٱلَّـٰتِی تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَٱهۡجُرُوهُنَّ فِی ٱلۡمَضَاجِعِ وَٱضۡرِبُوهُنَّۖ فَإِنۡ أَطَعۡنَكُمۡ فَلَا تَبۡغُوا۟ عَلَیۡهِنَّ سَبِیلًاۗ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ عَلِیࣰّا كَبِیرࣰا} [سوره النساء: ۳۴] : (و زنانی را که نافرمانی آن‌ها بیم دارید، پند و اندرز شان دهید، (اگر فرمانبردار نشد) در بستر از ایشان دوری کنید، (و اگر تأثیر نکرد) آنان را بزنید، پس اگر از شما اطاعت کردند، هیچ راهی برای (سرزنش و) تعدّی بر آن‌ها مجویید، (بدانید) که الله، بلند مرتبۀ بزرگ است).

پس اگر نشوز (نافرمانی) او سببی ندارد از او در بستر دوری جوی تا این که اصلاح گردد و واجبی که اللهÀ آن را واجب گردانیده است انجام دهد اما در صحبت کردن او را هجر نمی‌کند زیرا برای هیچ کس از مؤمنان حلال نیست که برادر مؤمن خود را بیشتر از سه روز هجر کند همانطور که در حدیث از رسول اللهﷺ ثابت است، لذا می‌توانی در صحبت کردن او را کمتر از سه روز هجر کنی اما در بستر هرآنقدر که بخواهی می‌توانی از او دوری جویی تا این‌که آنچه بر او به نسبت تو واجب است، انجام دهد.