(۵۰۰۹) حکم شرعی ادامه زندگی با همسر تارک‌الصلاة

(۵۰۰۹) سوال: همسرم تارک نماز است، و آنچه واضح است تارک نماز کافر است، مگر اینکه من او را خیلی دوست دارم و دارای فرزند هستیم و با خوشبختی در کنار هم زندگی میکنیم وزیاد تلاش کردم که به سوی نماز برگردد، میگوید: در آینده الله من را هدایت خواهد کرد، دیدگاه شریعت در مورد ارتباط برقرار کردن با این فرد چیست؟

جواب:

دیدگاه شریعت از نظر من در مورد زندگی کردن با شوهری که تارک نماز است، و و آنچه خواهرمان سوال کننده بیان کردند، اینکه می داند تارک نماز کافر است، جایز نیست که با این فرد که همسرش اعتقاد دارد شوهرش کافر است، بر أساس سخن اللهù : {يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا جَاءَكُمُ الْمُؤْمِنَاتُ مُهَاجِرَاتٍ فَامْتَحِنُوهُنَّ ۖ اللَّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِهِنَّ ۖ فَإِنْ عَلِمْتُمُوهُنَّ مُؤْمِنَاتٍ فَلَا تَرْجِعُوهُنَّ إِلَى الْكُفَّارِ ۖ لَا هُنَّ حِلٌّ لَّهُمْ وَلَا هُمْ يَحِلُّونَ لَهُنَّ} ]الممتحنة:۱۰[ ترجمه: (ای مؤمنان! هنگامی که زنان مؤمن به سوی شما مهاجرت کردند، ایشان را بیازمائید – خداوند از ایمان آنان آگاه‌تر است (تا شما) – هرگاه ایشان را مؤمن یافتید، آنان را به سوی کافران برنگردانید. این زنان برای آن مردان، و آن مردان برای این زنان حلال نیستند.)

پس اللهù در این آیه بیان کردند که زن مومن بر کافران حرام هستند، همانگونه که کافران برایشان حرام هستند، بر این اساس بر این زن واجب است که بلافاصله از شوهرش جدا شود، و با او زندگی نکند، و نه در فراش و هیچ جایی با اوجمع نشود، زیرا بر او حرام است، اما دوست داشتنش وخوب زندگی کردن با او، تا زمانیکه بداند شوهرش بر او حرام است، و او به عنوان اجنبی به شمار میرود تا زمانیکه اصرار دارد بر ترک کردن نمازش، پس چنین دوست داشتنی، زود از بین خواهد رفت، زیرا دوست داشتن الله در نزد مومن بالای هر دوست داشتنی وشریعت الله بالای همه چیز است.

اما در مورد فرزندان تا زمانی که وضعیت او اینگونه است هیچ گونه حق سرپرستی آنان را ندارد، زیرا یکی از شروط سرپرستی این است که فرد مسلمان باشد، و این فرد مسلمان نیست، اما توصیه می کنم به سوال کننده که ، تمام تلاشش را بکند واین فرد ار نصیحت کند تا به دینش بگردد و کفرش را رها کند، و نمازهایش را به نحوه احسن و کامل ادا کند ودر انجام دادن کارهای خیر تلاش کند، و اگر الله نیت خیرش وهمتش را بداند، کارش را آسان میکند، چنانچه ù می فرمایند: {فَأَمَّا مَنْ أَعْطَى وَاتَّقَى* وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَى* فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَى }[الليل:۵-۷] ترجمه: (کسی که (در راه خدا دارائی خود را) بذل و بخشش کند، و پرهیزگاری پیشه سازد (و از آفریدگار خویش بهراسد). (۵) و به پاداش خوب (خدا در این سرا، و خوبتر خدا در آن سرا) ایمان و باور داشته باشد. (۶) (مشکلات و موانع را برای او آسان می‌سازیم و در کار خیر توفیقش می‌دهیم و) او را آماده‌ی رفاه و آسایش می‌نمائیم).

این فرد را نصیحت میکنم که به درگاه الله توبه کند تا اینکه همسرش و فرزندانش بتوانند در کنارش زندگی کنند در غیر اینصورت حق هیچگونه سرپرستی در قبال زن و فرزندانش را ندارد.

تعداد بازدید: 4

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

تقول السائلة: زوجي تارك للصلاة، ومعلوم أن تارك الصلاة كافر، إلا أنني أحبه كثيرًا، ولي منه أولاد، ونعيش سعداء، وكثيرًا ما رجوتُه بالعودة إلى الصلاة، فيقول: فيما بعد سيهديني ربي، فما حكم الشرع في نظركم في الارتباط بهذا الرجل؟

فأجاب – رحمه الله تعالى-: حكم الشرع في نظرنا في الإقامة مع هذا الزوج التارك للصلاة، والذي ذكرت السائلة أن عندها عِلْمًا مِن أن تارك الصلاة كافر، أنه لا يجوز البقاء مع هذا الزوج الذي تعتقد زوجته أنه كافر؛ لقول الله تبارك وتعالى -: ﴿ يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا إِذَا جَاءَ كُمُ الْمُؤْمِنَتُ مُهَاجِرَاتٍ فَامْتَحِنُوهُنَّ اللَّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَنِهِنَّ فَإِنْ عَلِمْتُمُوهُنَّ مُؤْمِنَاتِ فَلَا تَرْجِعُوهُنَّ إِلَى الْكُفَّارِ لَا هُنَّ حِلٌّ لَّهُمْ وَلَا هُمْ يَحِلُّونَ من ﴾ [الممتحنة: ١٠].

فبَيَّنَ الله تعالى في الآية الكريمة أن المؤمنات حرام على الكفار، كما أن الكفار حرام عليهنَّ، وعلى هذا فيجب عليها أن تفارق هذا الزوج فورًا، وألا تعاشره، ولا تجتمع معه في فراش ولا غيره؛ لأنها مُحرَّمة عليه، وأما حبها إياه، وعيشتها معه عيشة حميدة، فإنها إذا علمت أنها حرام عليه، وأنه أجنبي عنها ما دام مصرا على ترك صلاته، فإن حبها هذا سيزول؛ لأن محبة الله عند المؤمن فوق كل محبة، وشرع الله تعالى عنده فوق كل شيء.

وأما الأولاد فإنه ليس له ولاية عليهم ما دام على هذه الحال؛ لأن من شرط الولاية على الأولاد أن يكون الولي مسلما، وهذا ليس بمسلم، ولكنني أضم صوتي إلى صوت هذه السائلة بتوجيه النصح إلى هذا الرجل؛ بأن يرجع إلى رشده، ويعود إلى دينه، ويُقلع عن كُفره وردته، ويقوم بأداء الصلاة، وإقامتها على الوجه الأكمل، مع الإكثار من العمل الصالح، ولو صدق الله في نيته وعزيمته ليسر الله له الأمر، كما قال تعالى: ﴿ فَأَمَّا مَنْ أَعْطَى وَاتَّقَى وَصَدَّقَ بالحق فَسَنُيَرُهُ الْيُسْرَى ﴾ [الليل: ٥-٧].

إنني أُوجه النصيحة إلى هذا الرجل أن يتوب إلى الله؛ حتى تبقى زوجته معه، ويبقى أولاده تحت ولايته، وإلا فإنه لا حظ له في زوجته، ولا في الولاية على أولاده.