(۴۹۹۹) سوال: دوستی دارم که دین دار است- اینگونه او را می بینم  هیچ کس را بر الله تزکیه نمی­کنم- اما در انتخاب کردن همسر خیلی سخت گیری می­کند، شوهری می خواهد که اهل دین واخلاق باشد، پنج نفر به خواستگاری او آمده­اند و به همه­ی آنان جواب رد داده، با این وجود که آنان بر نمازهایشان محافظت داشتند، او میگوید: با فردی غیر دین دار ازدواج کردم، فقط به مدت چند ماه با او نتوانستم زندگی کنم، دوست ندارم اشتباهم را دوباره تکرار کنم، پس جز با فرد دین دار ازدواج نمی ­کنم، یا اینکه اصلا ازدواج نمی کنم. آیا با این کارش گناهکار می­شود؟

جواب:

هیچ ایرادی ندارد تا زمانیکه تلاش می­کند بهترین فرد و هم نشین و بهترین راه را انتخاب می­کند. ما آنجا که میگوید با فردی غیر دین دار ازدواج کرده و مدتی کوتاه با او زندگی نکرده، می­گویم: همانا قلب ها در دست های الله ù است، چقدر از انسان­ها بوده­اند که فردی را دوست داشتند، سپس محبتشان در قلبشان افتاده و یا اینکه دوستشان داشته و سپس بدشان آمده، . بخاطر همین گفته می­شود: محبوبت را در حد معتدل دوست بدار چه بسا روزی ازت متنفر شود و خشمت هم معتدل باشد چه بسا روزی محبتت در قلبش بیفتد.

بله این گونه است، برخی از افراد هستند- نسال الله العافیه- بر زنانشان چیره هستند، اگرچه هم دیندار باشند، ولی با زنان همانند بردگان رفتار می­کنند، و آنان را بله مسائلی امر می کنند که بر آنان واجب نیست، به این دلیل که آنا شوهر شان هستند، و شوهر مرد خانه و بزرگ خانه است و زن همانند اسیر است، درصورتی که این اشتباه است، زیرا اللهù می­ فرمایند: {وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ} ]النساء:۱۹[ ترجمه: ( با زنان خود به طور شایسته (در گفتار و در کردار) معاشرت کنید). و در جایی دیگر می ­فرماید: {وَلَهُنَّ مِثْلُ الَّذِي عَلَيْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ ۚ وَلِلرِّجَالِ عَلَيْهِنَّ دَرَجَةٌ ۗ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ}]البقره:۲۲۸[ ترجمه: ( و برای همسران (حقوق و واجباتی) است (که باید شوهران اداء بکنند) همان گونه که بر آنان (حقوق و واجباتی) است که (باید همسران اداء بکنند) به گونه‌ی شایسته‌ای (که برابر عرف مردمان و موافق با شریعت اسلام باشد). و مردان را بر زنان برتری (رعایت و حفاظت در امور خانوادگی) است. و خداوند باعزّت و باحکمت است (و برای آنان قوانینی وضع می‌کند که با حکمت سازگار است).

برخی از مردان در – در برتری از ازنان- به یک درجه اکتفاء نمی­کنند، بلکه همه­ی امتیازات و درجات را ازآن خود می­دانند، و سهمی برای زنان قرار نمی­دهند. همانگونه برخی از زنان بر مردان هجوم می آورند، و حقوقش را ادا نمی­کند، و اگر هم حقوقش را ادا کند، با اجبار و ناراحتی و کسالت ادا می کند.

پس بر زن و شوهر واجب است که آنگونه که اللهù به آنان دستور داده با همدیگر رفتار کنند، و زمانی که تقوای الله را پیشه کنند، الله در زندگی شان تداوم و برکت می­اندازد.

در پایان این را بگویم، اشکالی ندارد این زن در ازدواج تاخیر کند به این دلیل که منتظر بماند فرد مورد علاقه­اش را بیابد.