(۴۹۸۸) حکم ازدواج دختر با مسلمانی که مرتکب گناهان کبیره شده

(۴۹۸۸) سوال: آیا این اجازه را دارم دخترم را به ازدواج فرد مسلمانی در آورم که مرتکب گناهان کبیره همانند زنا و نوشیدن خمر شده است؟

جواب:

جایز نیست دخترت را به ازدواج فرد زناکار در آوری، مگر اینکه از اینکارش توبه کرده و به راه راست هدایت شده است، الله عزوجل می فرماید: {الزَّانِي لَا يَنكِحُ إِلَّا زَانِيَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَالزَّانِيَةُ لَا يَنكِحُهَا إِلَّا زَانٍ أَوْ مُشْرِكٌ ۚ وَحُرِّمَ ذَٰلِكَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ}] النور: ۳[ ترجمه:

مرد زناکار (پیش از دست کشیدن از کار پلشت زنا، و توبه‌کردن از آلوده دامانی) حق ندارد جز با زن زناکار (فاحشه‌ای که از عمل زشت فاحشه‌گری دست نکشیده و از آلوده دامانی توبه نکرده باشد) و یا با زن مشرک (و کافری که هنوز بر شرک و کفر ماندگار باشد) ازدواج کند، همان گونه هم زن زناکار (پیش از دست کشیدن از کار پلشت زنا و توبه از آلوده دامانی) حق ندارد جز با مرد زناپیشه (ی ماندگار بر زناکاری و توبه ناکرده از آلوده دامانی) و یا با مرد مشرک (و کافری که هنوز شرک و کفر را رها نکرده باشد) ازدواج کند. چرا که چنین (ازدواجی) بر مؤمنان حرام شده است.

معنای این آیه این است که بر مومنان حرام است مرد زناکار را به ازدواج در آورند یا انیکه زن زناکار را به ازدواج در آورند، اگر این کار را انجام دهند یا مشرک و یا زناکار به شمار خواهند آمد، به این معنا که اگر با زن زناکار ازدواج کرد با این اعتقاد که کارش درست بوده و این ازدواج حرام نیست مشرک خواهد بود، زیرا عملی را که الله حرام کرده را حلال دانسته است، و یا اینکه بپذیرد که این ازدواج حرام است اما نتواند جلوی هوای نفسش را بگیرد، تا اینکه با این عملش مرتکب نافرمانی دستور الله شده است و زناکار به شمار آید، زیرا چنین ازدواجی صحیح نمی باشد، این معنای ظاهرو واضح این آیه است که نیازی به تاویل و تکلف ندارد.

اما اگر این فرد زناکار نباشد و فقط مرتکب شرب خمر شده است توصیه می کنم که دخترش را به ازدواج چنین فردی درنیاورد، با توجه به سخن رسول اللهﷺ : «إذا أتاكُم من تَرضونَ خُلقهُ ودينهُ فزوّجوهُ ، إلا تفعلوا تكنْ فتنةٌ في الأرضِ وفسادٌ عريضٌ»[۱]. ترجمه :« هرگاه فردی به خواستگاری آمد که از دین و اخلاقش راضی بودید، پس آن را به ازدواج در آورید، در غیر اینصورت سبب فساد و فتنه در روی زمین خواهید شد.» و فردی که خمر می نوشد از دین وایمانش راضی نمی شوند، زیرا انسانی فاسق به شمار می آید تا زمانی که از اینکارش توبه کند و نوشیدن خمر را رها کند، اما اگر او را با رضایتش به ازدواج درآورد، نکاح صحیح است، برخلافی ازدواج با فرد زناکاری که توبه نکرده باشد

[۱] – به تخریج آن اشاره شد.

تعداد بازدید: 4

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: هل يجوز لي أن أزوج ابنتي لرجل مسلم، لكنه يرتكب بعض المعاصي الكبيرة؛ كشرب الخمر والزني؟

فأجاب رحمه الله تعالى: لا يجوز لك أن تزوج ابنتك برجل زان حتى تظهر توبته من الزنى وتستقيم حاله؛ لقول الله تعالى: ﴿ الزَّانِي لَا يَنكِحُ إِلَّا زَانِيَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَالزَّانِيَةُ لَا يَنكِحُهَا إِلَّا زَانٍ أَوْ مُشْرِكُ وَحُرِّمَ ذَلِكَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ ﴾ [النور: ٣].

ومعنى الآية الكريمة أنه يَحْرُم على المؤمنين أن يُزَوِّجُوا الزانِي، أو أن يتزوجوا الزانية، فإن فعلوا ذلك كانوا إما زنيةً وإما مشركين، ووجه هذا أن الرجل إذا تزوج الزانية فإما أن يرفض كَوْنَ الزواج بها حرام، ولا يُعْتَرَفُ به، وحينئذ يكون مشركا؛ لأنه أَحَلَّ ما حَرَّمَ الله، وإما أن يُؤْمِنَ بأن الزواج بها حرام، ولكن لم يتمكن من التحكم في نفسه، حتى عصى الله -عز وجل- بفعل ذلك، فيكون زانيا؛ لأن النكاح ليس بصحيح، هذا هو معنى الآية البين الظاهر الواضح، الذي لا يحتاج إلى تكلف أو تأويل.

وأما إذا كان الخاطب عفيفًا عن الزنى، ولكنه يشرب الخمر، فإننا لا ننصحه بتزويجها إياه؛ لقول النبي صلى الله عليه وسلم: «إِذَا جَاءَكُمْ مَنْ تَرْضَوْنَ دِينَهُ وَخُلُقَهُ فَأَنكِحُوهُ». وشارب الخمر لا يُرْضَى دِينُه؛ لأنه فاسق حتى يتوب مِن شُرْبِ الخمر ويُقلع، ولكن لو زَوَّجَها به مع رضاها به فإن النكاح صحيح، بخلافِ ما إذا زَوَّجَها برجل زان لم تظهر توبته.