سه‌شنبه 22 ربیع‌الثانی 1447
۲۲ مهر ۱۴۰۴
14 اکتبر 2025

(۴۹۷۲) جایگاه و اهمیت ازدواج در شریعت اسلامی

(۴۹۷۲) سوال: از شما تقاضا داریم که خلاصه­ای در مورد اهمیت ازدواج و مسائلی که مربوط به مهریه است، سخن بگویید.

جواب:

ازدواج برهر فردی که توانایی دارد و ترس افتادن در فتنه را دارد ، واجب است، زیرا واجب است از مسایلی که سبب افتادن در فتنه می­شود اجتناب کرد، و آنچه که واجب بوسیله آن تمام می شود، واجب است، به همین خاطر فقها به صراحت بیان کردند: ازدواج بر فردی که ترس از وقوع در زنا دارد، واجب است، و اما فردی ترس از افتادن در زنا ندارد با این وجود که توانایی ازدواج و غزیزه جنسی دارد، در حق وی سنت موکده است، و اگر هم گفته شود واجب است ، وجهی از صحت دارد، زیرا رسول اللهﷺ دستور به ازدواج داده است آنجا که می­فرماید: «يَا مَعْشَرَ الشَّبَابِ، مَنِ اسْتَطَاعَ مِنْكُمُ البَاءَةَ فَلْيَتَزَوَّجْ، فإنَّه أَغَضُّ لِلْبَصَرِ، وَأَحْصَنُ لِلْفَرْجِ»[۱]. « ای جوانان، از شما کسانی که توانایی دارد، پس ازدواج کند، زیرا ازدواج نگه دارنده­ی چشم-از نگاه حرام- و شرمگاه است».

و شایسته است زنان با اخلاق  و دین دار را انتخاب کند، زیرا رسول الله ﷺ فرمودند: «تُنْكَحُ الْمَرْأَةُ لِأَرْبَعٍ : لِمَالِهَا ، وَلِحَسَبِهَا ، وَلِجَمَالِهَا ، وَلِدِينِهَا ، فَاظْفَرْ بِذَاتِ الدِّينِ تَرِبَتْ يَدَاكَ»[۲].  « با زن به خاطر چهار چیزش ازدواج می­شود: مالش، جاه ومنسبش، زیبایی اش، و دینداری اش، پس دیندار را انتخاب کن، دستانت پر از خاک شود[۳] ».

و این جمله «تربت یداك» به معنای تشویق در انتخاب فرد دیندار است، زیرا دین داری سبب اصلاح و زیاد شدن ایمانش می شود، و همچنین شایسته است که فرد در رابطه با احکام و حقوق همسرداری بیشتر بداند، که کلیت آن در سخن الله ù خلاصه شده است، آنجا که میگوید: {لَهُنَّ مِثْلُ الَّذِي عَلَيْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ} ] البقره : ۲۲۸[ ترجمه: (و برای همسران (حقوق و واجباتی) است (که باید شوهران اداء بکنند) همان گونه که بر آنان (حقوق و واجباتی) است که (باید همسران اداء بکنند) به گونه‌ی شایسته‌ای (که برابر عرف مردمان و موافق با شریعت اسلام باشد).

پس بر شوهر واجب است که با همسرش به گونه ای رفتار کند که بر وی واجب است، با رعایت حقوقش و برقراری محبت و مودت بین همدیگر، چنانچه رسول الله ﷺ در نحوه­ی معاشرت می فرمایند: «لاَ يَفْرَك مُؤْمِنٌ مُؤْمِنَة». یعنی: مرد مومن، زن مومن را ناراحت وخشمگین نمی­کند، « إِنْ كَرِه مِنْهَا خُلُقًا رَضِيَ مِنْهَا آخَر»[۴]. «اگر از بعضی از اخلاقش خوشش نمی آید، از دیگر رفتارش خوشش می آید».

ودر مورد زنان سفارش می کردند، فرمودند: «اسْتَوْصُوا بالنِّساءِ؛ فإنَّ المَرْأَةَ خُلِقَتْ مِن ضِلَعٍ، وإنَّ أعْوَجَ شَيءٍ في الضِّلَعِ أعْلاهُ، فإنْ ذَهَبْتَ تُقِيمُهُ كَسَرْتَهُ، وإنْ تَرَكْتَهُ لَمْ يَزَلْ أعْوَجَ»[۵]. «با زنان به نیکی رفتار کنید، چرا که آنان از دنده­ی چپ خلق شده­اند، همانا کج ترین قسمت دنده بالاترین آن است، اگر خواستی آن را راست کنید، شکسته خواهد شد، و اگر آن را رها کنید به استمرار کج تر خواهد شد».

و به زندگی و راه و روش رسول اللهﷺ در رفتار با خوانواده ا­ش بنگرید، به گونه ای که بهترین افراد در برخورد با همسرانش بوده، آنجا که می­گوید: «خَيرُكم خَيرُكم لأهلِه، وأنا خَيرُكم لأهلي»[۶]. « بهترین شما، بهترینتان در حق همسرانتان است و من نیز بهترین در حق همسرانم هستم.»

این را بدانید که با بد رفتاری و سلطه گری در فضای خانواده با این اعتقاد که شوهر فرمانده­ی خانه، و زن به عنوان یک سربازی بیش نیست، هیچ وقت خوش بختی بوجود نمی­آید و این اشتباه است، بلکه باید همسرش را به عنوان نزدیکش و مادر فرزندانش ومسوول خانه­اش بپندارد، به او احترام بگذارد، همانگونه که توقع دارد به خودش احترام گذاشته شود، و زن هم باید این را بداند که شوهرش بر وی حقوقی دارد و تا آنجا که می­تواند به گونه ای رفتار کند که سبب ایجاد مهر ومحبت درخانواده شود.


[۱] – به تخریج آن اشاره شد.

[۲] – امام بخاری آن را تخریج کرده است: کتاب نکاح، باب اکتفا کردن به دینداری ، حدیث شماره (۵۰۹۰). و امام مسلم : باب شیرخوارگی، باب سنت بودن ازدواج با زن دین دار، شماره حدیث (۱۴۶۶).

[۳] – مقصود رسول اللهﷺ از به کاربردن این جمله این است که اگر فردی که با زن غیر دین دار ازدواج کند، گویا دو کف دستانش را پر خاک کرده است.

[۴] – امام مسلم آن را تخریج کرده است: باب شیرخوارگی، باب وتوصیه به زنان، شماره حدیث (۱۴۶۹).

[۵] – امام بخاری آن را تخریج کرده است: باب احادیث پیامبران، باب خلقت آدم علیه السلام وفرزندانش، حدیث شماره(۳۳۳۱). وامام مسلم: باب نکاح، باب توصیه به زنان، حدیث شماره(۱۴۶۸)

[۶] – امام ترمذی آن را تخریج کرده: باب مناقب، باب فضیلت همسران رسول اللهﷺحدیث شماره(۳۸۹۵) و گفت: حدیث حسن صحیح است. و ابن ماجه در کتاب نکاح باب خوش رفتاری با زنان آن را تخریج کرده است. حدیث شماره (۱۹۷۷).

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: نرجو من فضيلتكم نبذة عن الزواج، وخاصةً ما يتعلق بناحية المهور.

فأجاب رحمه الله تعالى: الزواج واجب على كل قادر عليه يَخْشَى مِن تركه الفتنة؛ لأن تجنب الفتنة واجب، وما لا يتم الواجب إلا به فهو واجب، ولهذا صَرَّح الفقهاء -رحمهم الله – بقولهم: يجب النكاح على من يخاف زنى بِتَرْكِه، وأمَّا مَن لا يخاف على نفسه الزنى، وهو ذو شهوة وقادر، فإنه يُسَنُّ له بتأكد أن يتزوج، ولو قيل بالوجوب في هذه الحال لكان له وَجْهُ؛ لأن النبي – صلى الله عليه وعلى آله وسلم – أَمَرَ به بقوله: «يَا مَعْشَرَ الشَّبَابِ، مَنِ اسْتَطَاعَ البَاءَةَ فَلْيَتَزَوَّجْ، فَإِنَّهُ أَغَضُّ لِلْبَصَرِ وَأَحْصَنُ لِلْفَرْجِ».

وينبغي أن يختار من النساء ذات الخُلُق وَالدِّينِ؛ لأن النبي -صلى الله عليه وعلى آله وسلم – قال: «تُنْكَحُ المَرْأَةُ لِأَرْبَعٍ: يَالِهَا وَحِسَبِهَا وَجَمَالِنَا وَلِدِينِهَا، فَاظْفَرُ بِذَاتِ الدِّينِ، تَرِبَتْ يَدَاكَ». وهذه الجملة «تربت يداك» تعني الحث البالغ على أن يختار الإنسان ذات الدين؛ لأن ذات الدين تكون سببًا لصلاحه، أو لقوة إيمانه، وازدياد صلاحه، ومما ينبغي للإنسان أن يتعلمه من أحكام النكاح حقوق الزوجية، وهي مُجمَلةٌ مجموعة في قول الله -تبارك وتعالى-: ﴿ وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ ﴾ [النساء: ١٩]. وقوله: ﴿ وَلَهُنَّ مِثْلُ الَّذِي عَلَيْهِنَّ بالمعروف ﴾ [البقرة: ٢٢٨].

فالواجب على الزوج أن يعامل زوجته بما يحب أن تعامله به؛ من القيام بحقها، وجَلْبِ المودة بينه وبينها، وكما قال النبي -عليه الصلاة والسلام- في ضابط المعاشرة: «لَا يَفْرَكْ مُؤْمِنٌ مُؤْمِنَةٌ». أي: لا يَكْرَهها ولا يُبْغِضُها، «إِنْ كَرِهَ مِنْهَا خُلُقًا رَضِيَ مِنْهَا آخَرَ».

وأوصى بالنساء خيرًا، فقال: «فَإِنَّ المَرْأَةَ خُلِقَتْ مِنْ ضِلَعِ، وَإِنَّ أَعْوَجَ شَيْءٍ فِي الضَّلَعِ أَعْلَاهُ ، فَإِنْ ذَهَبْتَ تُقِيمُهُ كَسَرْتَهُ، وَإِنْ تَرَكْتُهُ لَمْ يَزَلْ أَعْوَجَ».

ولْيَنظُرْ إِلى هَدْيِ النبي – صلى الله عليه وعلى آله وسلم-، وسيرته مع أهله؛ حيث كان خير الناس لأهله -عليه الصلاة والسلام-، وقال: «خَيْرُكُمْ خَيْرُكُمْ لِأَهْلِهِ، وَأَنَا خَيْرُكُمْ لِأَهْلِي».

ولْيَعْلَمْ أن سعادة الزوجية لا تأتي بالعنف، وفرض السيطرة، والاعتقاد بأنه سلطان عالي المنزلة، وأن المرأة عنده في منزلة أدنى جُندي، فإن هذا من الخطأ، ولكن يَنْظُرُ إليها على أنها زوجته وقرينته، وأم أولاده، وراعية بيته، فيحترمها كما يحب هو أن تحترمه، كما أن على الزوجة أيضًا أن تعرف حَقَّ الزوج، وأن له حقا عظيما عليها، وأن تحاول جاهدةً فِعْلَ ما يحصل به رضاه وسروره؛ حتى تحصل الألفة بينهما، والمودة والمحبة.

مطالب مرتبط:

(۴۹۷۳) حکم ترک ازدواج از روی اختیار و علاقه به مستقل بودن

شایسته نیست که زن مسلمان با چنین عذرهایی از ازدواج کردن خودداری کند، بلکه ازدواج کند و چه بسا بعد از ازدواج کردنش وضعیت زندگی­اش بهتر از قبل شود...

ادامه مطلب …

(۴۹۸۰) روش شرعی رابطه‌ی دختر و پسر که با دین اسلام تعارضی ندارد چیست؟

تنها راه شرعی این است که اگر فردی محبت زنی که شوهر ندارد، در قلب او جا گرفت، از خانواده­اش او را خواستگاری کند، سپس با ازدواج صحیح وی را به نکاح خودش درآورد،...

ادامه مطلب …

(۴۹۷۵) کدام واجب‌تر است: ازدواج یا حج؟

اگر فرد به ازدواج کردن نیاز داشته باشد و رها کردنش بر وی سخت است پس ازدواج بر فریضه­ی حج مقدم می­شود، چرا که ازدواج کردن دراین وضعیت برای وی از ضروریات زندگی­اش به شمار می­رود...

ادامه مطلب …

(۴۹۷۷) حکم کمک گرفتن از اهل خیر برای ازدواج

اگر از کسانی که مسوول جمع آوری ازدواج هستند، درخواست کند ایرادی ندارد، زیرا این به معنای خبر دادن از وضعیت خودش است نه درخواست کمک، و کسی که از وی درخواست میکند خودش را مسوول این کار می داند، درنتیجه ایرادی ندارد و زیرا درخواست مذموم وارد نمی­شود،...

ادامه مطلب …

(۴۹۷۰) ترک ازدواج به بهانه تقرب به الله

این جوانانی را که با این دلیل ضعیف و مرده از ازدواج خودداری میکنند نصیحت می کنم، از الله بترسند و با پیروی از دستورات رسول الله ﷺ و راه ورش پیامبران، ازدواج کنند، به این خاطر که امت اسلامی زیاد شوند و الله در آنان خیر بیندازد....

ادامه مطلب …

(۴۹۷۱) حكم ترک ازدواج به دلیل ترس از غفلت در عبادت

توصیه می­کنم که اگر توانایی ازدواج دارد، درنگ نکند، و به او بشارت می دهم که ازدواج از عبادت کردن الله به شمار می آید، تا جاییکه برخی از اهل علم به صراحت بیان کردند که ازدواج همراه با تمایل جنسی، از عبادت های سنت هم اجرش بیشتر است، ...

ادامه مطلب …

کُتُب سِتّة:  شش کتاب اصلی احادیث اهل سنت و جماعت:

صحیح بخاری
صحیح مسلم
سنن ابو داود
جامع ترمذی
سنن نسائی
سنن ابن ماجه