(۴۴۷۰) عقیقه و حکم شرعی آن

(۴۴۷۰) سوال: از شیخ بزرگوار می‌خواهیم در مورد معنی لغوی و اصطلاحی عقیقه توضیح دهند و آیا حکم آن سنت مؤکد است یا مستحب؟ و کسی که انجام ندهد آیا گناه‌کار است؟ می‌خواهم که توضیح کاملی بفرمایند جزاکم الله خیرا؟

جواب:

عقیقه قربانی‌ای است که برای فرزند به دنیا آمده انجام می‌شود و از کلمه‌ی (الْعَقِّ) گرفته شده است که به معنای قطع می‌باشد زیرا ذبح کننده رگ‌های قربانی و آنچه در هنگام ذبح باید قطع گردد را قطع می‌کند و سنت برای فرزند پس پسر دو‌تا که یکی نیز کفایت می‌کند و برای دختر یکی و سنت آن است که در هفتم ولادت او ذبح گردد، علما گفته‌اند: اگر از او فوت شد در روز ۱۴ انجام دهد و اگر در آن روز نیز از او فوت شد در روز ۲۱ انجام دهد و اگر آن روز نیز از او فوت شد در هر روزی که باشد انجام دهد و از آن بخورد و هدیه و صدقه دهد و اگر خواست نیز دوستان و نزدیکان و همسایگانش را جمع کند اما بعضی از اهل نظرشان بر واجب بودن عقیقه برای کسی که توانایی آن را داشته باشد معتقد هستند و صحیح آن است که برای توانا نیز واجب نیست بلکه ترک آن برایش مکروه می‌باشد.

تعداد بازدید: 2

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: أرجو من فضيلة الشيخ أن يوضح لنا العقيقة معنى واصطلاحا، وهل هي سُنَّةٌ مؤكدة أم مستحبة؟ ومن لم يفعلها هل هو آثم؟ أرجو تفصيلًا كاملا مأجورين؟

فأجاب رحمه الله تعالى: العقيقة هي الذبيحة عن المولود، وهي مأخوذة من العق وهو القطع، لأن الذابح يقطع أوداجها، وما يجب أن يقطع في حال الذبح، وهي سنة للمولود الذكر اثنتان وتجزئ واحدة، وللأنثى واحدة، والسُّنَّةُ أن يكون ذبحها في اليوم السابع من ولادته، قال العلماء: فإن فات ففي أربعة عشر، فإن فات ففي واحد وعشرين، فإن فات ففي أي يوم، ويأكل منها ويُهْدِي ويتصدق، وإن شاء جمع عليها أصحابه وأقاربه وجيرانه، وقد ذهب بعض أهل العلم إلى وجوبها على القادر، والصحيح أنها ليست بواجبة على القادر، وإنما يكره للقادر تركها.