(۴۲۱۸) حکم نگاه به نامحرم در حج

(۴۲۱۸) سوال: شنیدهام که برای حاجیان نگاه نمودن به زنان نامحرم رخصت است و کسی که از او این حرف را شنیدم دلیلی را برای من آورد و آن دلیل قصهی فضل به همراه رسول الله ﷺ بود؛ آیا این حرف صحت دارد؟ الله به شما اجر و پاداش دهد.

جواب:

این حرف صحت ندارد بلکه بر حاجی واجب است که بر حفظ نگاهش بیش از دیگران کوشا باشد به همین دلیل برای حاجی جایز نیست با همسرش با این وجود که برای او حلال است همبستری کند به دلیل فرمودهی الله À: {فَمَن فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجَّ فَلَا رَفَثَ وَلَا فُسُوقَ وَلَا جِدَالَ فِي الْحَجِّ}[البقرة: ۱۹۷](پس کسی که در این ماهها حج را (بر خود) فرض گرداند (باید بداند که) در حج آمیزش جنسی، گناه و جدال (روا) نیست) بلکه واضحتر از این پیامبر ﷺ از خواستگاری و ازدواج در حج نهی کرده است پیامبر ﷺ میفرماید: «لا ينكح المحرم، ولا ينكح، لا يخطب»[۱]: (شخص مُحرم ازدواج نمیکند و به ازدواج در آورده نمیشود و خواستگاری نمیکند) لذا اگر پیامبر ﷺ از عقد ازدواج نهی نموده که وسیلهای برای لذت جویی از همسر است و از آن چه وسیلهای برای عقد نکاح است یعنی خواستگاری نهی نموده نظرت در مورد نگاه و لذت جویی با نگاه چیست به خصوص نگاه به زنان نامحرم لذا شکی در حرام بودن نگاه کردن به زنان نامحرم در حج و در غیر حج نیست.

در قصهی فضل دلیلی برای کسی که به آن استدلال نموده وجود ندارد زیرا پیامبر ﷺ هنگامی که فضل به زن نگاه میکرد و زن نیز به فضل نگاه میکرد پیامبر ﷺ صورت فضل را در سمت دیگری قرار داد[۲] بنابراین دلالت میدهد بر این که نگاه جایز نیست و گرنه پیامبر ﷺ صورت او را در سمت دیگری قرار نمیداد.

[۱] مسلم: كتاب النكاح، باب تحريم نكاح المحرم، شمارهى (۱۴۰۹).

[۲] تخریج آن گذشت.

تعداد بازدید: 3

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: سمعت أن الْحُجَّاجَ مرخص لهم في مشاهدة النساء من غير المحارم، والذي سمعت منه هذا الكلام رَوَى لي دليلًا، وهو قصة الفضل مع الرسول ، فهل هذا فيه شيء من الصحة أثابكم الله؟

فأجاب – رحمه الله تعالى-: ليس فيه شيء من الصحة، بل إن الواجب على الحاج أن يتحفظ من النظر أكثر من غيره، ولهذا لا يجوز للحاج أن يستمتع بزوجته مع أنها حلال له، لقوله تعالى: ﴿ فَمَن فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجَّ فَلَا رَفَثَ وَلَا فُسُوقَ وَلَا جِدَالَ فِي الْحَجّ ﴾ [البقرة: ۱۹۷] ، بل أبلغ من ذلك أن النبي صلى الله عليه وسلم نَهى عن الخطبة والتزوج في الْحَجِّ، فقال النبي صلى الله عليه وسلم: «لا يَنْكِحُ المحرم، ولا يُنْكَحُ، ولا يَخْطُبُ»، فإذا كان النبي -عليه الصلاة والسلام- نهى عن عقد النكاح، الذي قد يكون وسيلة إلى الاستمتاع بالزوجة، ونهى عما يكون وسيلة لعقد النكاح وهي الْخِطْبَةُ، فما بالك بالنظر والتمتع بالنظر، ولاسيما إلى النساء الأجنبيات، فلا شك في تحريم النظر إلى النساء الأجنبيات في الْحَجِّ وفي غير الْحَجِّ.

وأما قصة الفضل فليس فيها دليل لمن استدل بها لأن النبي صلى الله عليه وسلم لما جعل الفضل يَنْظُرُ إلى الْمَرْأَةِ وتنظر إليه صَرَفَ النبي صلى الله عليه وسلم وجه الفضل إلى الشق الآخر. فدل هذا على أن النظر لا يجوز، وإلا لما صرف النبي صلى الله عليه وسلم وجهه إلى الشق الآخر.