چهارشنبه 23 ربیع‌الثانی 1447
۲۳ مهر ۱۴۰۴
15 اکتبر 2025

(۳۹۲۳) حکم تأخیر در قضای روزه رمضان

(۳۹۲۳) سوال: یک روز از ماه رمضان که مسافر بودم را روزه نگرفتم و قضای آن ‌را نیز انجام ندادم تا این که رمضان بعدی فرا رسید؛ آیا جایز است که بعدا قضایش را انجام دهم؟ با توجه به این که اکنون یک سال گذشته است و من قضای رمضان قبل را انجام نداده‌ام. آیا جایز است که اکنون قضایش را انجام دهم؟

جواب:

روشن است که الله ﷻ می‌فرماید: {وَمَنْ كَانَ مَرِيضاً أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ} [البقرة: ۱۸۵] : (کسی که مریض یا در سفر باشد، تعدادی از روزهای دیگر را روزه بگیرد). این مرد مسافر بوده و یک روز را روزه نگرفته است لذا بر او واجب است که آن ‌را برای فرمان‌برداری از دستور الله ﷻ قضا انجام دهد زیرا در سنت نیز انجام قضای این روز را بر وی واجب کرده است و نباید آن ‌را تا رمضان بعدی به تأخیر بیاندازد؛ به دلیل سخن عایشه È که می‌گفت: «كان يكون عليّ الصَّوم من رمضان فما أستطيع أن أقضي إلا في شعبان»[۱] : (چنین می‌شد که روزه‌ای از رمضان بر من واجب بود که فقط در شعبان می‌توانستم قضای آن ‌را انجام دهم)؛ گفته‌ی وی: «فما أستطيع أن أقضي إلا في شعبان» : (فقط در شعبان می‌توانستم قضای آن ‌را انجام دهم) دليل بر این است که ناگزیر قضا باید پیش از شروع رمضان بعدی انجام شود اما اگر آن ‌را تا بعد از رمضان به تأخیر انداخته است باید استغفار کرده و به درگاه الله À توبه نماید، از کاری که از او سر زده پشیمان باشد و قضای آن ‌را انجام دهد؛ زیرا قضای روزه با تأخیر کردن برداشته نمی‌شود. بنابراین باید قضا را انجام دهد تا مسئولیت از وی برداشته شود.


۱-صحیح بخاری: كتاب الصوم، باب متى يقضى قضاء رمضان شماره (۱۹۵۰). صحیح مسلم: كتاب الصيام، باب قضاء رمضان في شعبان، شماره (۱۱۴۶).

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: لقد فاتني يوم من شهر رمضان وأنا مسافر، وجاء شهر رمضان الثاني، ولم أقض هذا اليوم الذي فاتني، فهل يجوز لي أن أقضيه فيما بعد، علما بأن السَّنَةَ دارت، وأنا لم أقض، هل يجوز لي القضاء الآن؟

فأجاب – رحمه الله تعالى-: من المعلوم أن الله -سبحانه وتعالى- يقول: ﴿ ومن كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَیامٍ أُخَرَ ﴾ [البقرة: ١٨٥].

فهذا الرجل كان مسافرًا وأفطر يوما، فعليه أن يقضيه امتثالا لأمر الله – سبحانه وتعالى-، حيث أوجب عليه أن يقضيه في سُنَّتِه، فلا يؤخره إلى ما بعد رمضان الثاني، لقول عائشة رضي الله عنها: «كَانَ يَكُونُ عَلَى الصَّوْمُ مِنْ رَمَضَانَ، فَمَا أَسْتَطِيعُ أَنْ أَقْضِيَ إِلَّا فِي شَعْبَانَ». فقولها: «فَمَا أَسْتَطِيعُ أَنْ أَقْضِيَ إِلَّا فِي شَعْبَانَ». دليل على أنه لا بد من القضاء قبل دخول رمضان الثاني، ولكن إذا أخَّرَه إلى ما بعد رمضان الثاني فإن عليه أن يستغفر الله، وأن يتوب إليه، وأن يندم على ما فعل، وأن يقضي هذا اليوم؛ لأن القضاء لا يَفُوتُ بالتأخير، فيقضي هذا اليوم، ويُجزئه وتَبْرَأُ به ذمته.

مطالب مرتبط:

(۳۹۲۵) حکم تأخیر در قضای روزه رمضان بدون عذر

به تأخير انداختن قضای روزه بدون عذر تا فرا رسیدن رمضان بعدی، اشتباه است؛ زیرا علما می‌گویند: جایز نیست که مسلمان، قضای رمضان را تا بعد از رمضان دوم به تأخیر بیاندازد زیرا این کار، نوعی سهل‌انگاری و بی‌توجهی است...

ادامه مطلب …

(۳۹۳۶) حکم نوشیدن آب در رمضان به دلیل تشنگی شدید

اگر ‌ترس از هلاک و مرگ داشته است؛ اگر واقعا چنین بوده باشد، جایز است که روزه‌اش را بخورد و کفاره و گناهی بر او نیست و فقط باید آن روزه ‌را قضا کند....

ادامه مطلب …

(۳۹۲۴) حکم تأخیر در قضای روزه مسافر و لزوم پرداخت کفاره

هر کس یک روز از رمضان را به خاطر داشتن عذر شرعی روزه نگیرد، باید قبل از رسیدن رمضان بعدی قضای آن ‌را انجام دهد؛ اگر این کار را نکرد، باید بعد از رمضان دوم قضایش را انجام دهد....

ادامه مطلب …

(۳۹۵۲) حکم روزه‌ گرفتن فرزندان به‌ جای متوفی برای قضای روزه‌های واجب

اگر شخصی بمیرد و روزه‌ای بر عهده‌اش باشد و فرزندانش همگی در یک روز به جایش روزه بگیرند، ایرادی ندارد....

ادامه مطلب …

(۳۹۱۲) آیا برای شوهر، جایز است که همسرش را در روز رمضان ببوسد؟

بله، برای شوهر، جایز است که همسرش را در روز رمضان ببوسد؛ زیرا این از کردار رسول الله ﷺ ثابت است...

ادامه مطلب …

(۳۹۵۳) حکم قضای روزه‌های فوت‌شده فرد متوفی در نیمه‌ی رمضان

هرگاه انسان بمیرد، عملش قطع می‌شود؛ لذا اگر مثلا شخص بیمار یا سالمی در نیمه‌ی ماه رمضان بمیرد، روزه‌هایی که از رمضان مانده است به جای او قضا نمی‌شود و غذایی هم به جای او داده نمی‌شود زیرا زندگی و عمل وی به پایان رسیده است.....

ادامه مطلب …

کُتُب سِتّة:  شش کتاب اصلی احادیث اهل سنت و جماعت:

صحیح بخاری
صحیح مسلم
سنن ابو داود
جامع ترمذی
سنن نسائی
سنن ابن ماجه