(۳۹۲۰) سوال: پنج سال است که رمضان را روزه می‌گیرم و خیلی مراقب هستم که روزه‌ام را ترک نکنم. به فضیلت روزه‌ی رمضان آن‌قدر حریص و مشتاق بودم که حتی در عادت ماهیانه هم روزه گرفتن را ترک نمی‌کردم چون نمی‌دانستم که روزه نگرفتن در آن مدت و انجام قضا، واجب است. بعد از این که دانستم با این کارم با امر واجب مخالفت کرده‌ام، پشیمان شدم. وقتی ماه محرم شروع شد، تصمیم گرفتم که این ماه را روزه بگیرم و واقعا این ماه را به طور کامل به عنوان کفاره و جبران، روزه گرفتم. آیا همین کافی است یا باید کار دیگری نیز انجام دهم؟
جواب:
این که ماه محرم را به خاطر جبران روزه گرفتن در حالت حیض و عدم انجام قضای آن، روزه گرفته است؛ اگر منظورش این است که این کار را به عنوان جبران گناهی که مرتکب شده انجام داده است، جای قضا را نمی‌گیرد و پذیرفته نیست و باید قضای روزه‌هایی که در دوران حیض، افطار کرده را انجام دهد بلکه صحیح‌تر این است که بگوییم: باید قضای روزهایی که در دوران حیض، روزه گرفته است را انجام دهد زیرا روزه‌هایش در دوران حیض، صحيح نیست.
اما اگر ماه محرم را به عنوان قضای روزه‌های دوران حیض، روزه گرفته است زیرا اعتقاد داشته که آن روزه‌ها فاسد بوده و واجب است قضای آن‌ها انجام شود، صحیح می‌باشد به شرطی که این روزه‌ها به تعداد روزه‌هایی باشد که قضای آن از دوران حیض بر وی مانده است؛ اما اگر روزه‌های گرفته شده در محرم کم‌تر از روزه‌های دوران حیض باشد، باید باقی‌مانده را کامل نماید.
سؤال: شيخ بزرگوار! آیا این که خصوصا ماه محرم را برای روزه گرفتن انتخاب کرده، اشکالی دارد؟
جواب: وی به خاطر این فرموده‌ی رسول الله ﷺ، خصوصا ماه محرم را برای روزه گرفتن انتخاب کرده است که فرمود: «أفضل الصِّيام بعدَ رمضانَ شهرُ اللهِ المحرم»[۱] : (بهترین روزه بعد از روزه‌ی رمضان، روزه در ماه الله، ماه محرم است). بنابراین وی به دلیل فضیلتش ماه محرم را برای انجام قضا انتخاب کرده است.
