(۳۸۵۴) آیا استفاده از روغن مو برای زنان باعث باطل شدن روزه می‌شود؟

(۳۸۵۴) سوال: آیا روغن مو برای زنان و نیز خروج ماده‌ی چرب و روغنی از شکم، باعث باطل شدن روزه می‌شود؟

جواب:

استفاده از روغن، روزه را باطل‌ نمی‌کند؛ زیرا خوردن، نوشیدن و معادل خوردن و نوشیدن نیز نیست لذا اگر کسی سر یا بدنش را با روغن چرب کند، ایرادی ندارد و گناهی بر او نیست. منظور از خروج ماده‌ی چرب و روغنی از بدن را متوجه نشدم که این ماده از کدام قسمت بدن خارج می‌شود.

سؤال: شاید منظورش ماده‌ی روغنی است که بدن ترشح می‌کند.

جواب: اگر منظورش این است، این روزه را باطل نمی‌کند؛ زیرا مانند ترشح عرق است که بدون اختیار از بدن خارج می‌شود و مثل استفراغ نیست زیرا بنا بر دیدگاه برتر و راجح، اگر استفراغ، عمدی باشد روزه را باطل می‌کند؛ زیرا استفراغ به معنای خالی کردن معده از خوراکی و نوشیدنی است که مایه‌ی پایداری بدن می‌باشد و خروج آن‌ خوردنی و نوشیدنی موجب ضعف و ناتوانی فرد شده و روزه را بر وی دشوار می‌کند؛ بدین خاطر است که استفراغ عمدی باعث باطل شدن روزه می‌شود و روزه‌‌دار اجازه ندارد به هنگام روزه‌ی واجب، عمدا استفراغ کند زیرا این کار، باطل کردن روزه‌ی واجب است اما اگر استفراغ بدون اختیار باشد، روزه را باطل نمی‌کند زیرا از جمله شروط باطل شدن روزه این است که آن باطل کننده با اراده و اختیار رخ دهد.

تعداد بازدید: 2

این صفحه را به اشتراک بگذارید

مشاهده‌ی اصل متن عربی

يقول السائل: هل من مُفطرات الصيام ذهن الشعر بالزيت للنساء، وخروج مادة دهنية من البطن؟

فأجاب -رحمه الله تعالى: دُهن الصائم ليس من المفطرات؛ لأنه لا يدخل في لفظ الأكل والشرب، ولا في معناهما، فلو ادهن الإنسان في رأسه أو، بدنه فلا حرج عليه.

أما قول السائل: خروج مادة دهنية، فأنا لا أعرف من أين تخرج هذه المادة؟

قد يقصد يُفرز جسمه مادة دهنية؟

فأجاب رحمه الله تعالى: إذا كان المقصود هذا فإن ذلك لا يُفطر؛ لأنه مثل إفراز العرق، فهو شيء يخرج بغير اختياره، وليس مثل القيء؛ لأن القيء مفسد للصوم على القول الراجح إذا كان مُتعمَّدا؛ لأن القيء معناه استفراغ الأكل والشرب الذي في المعدة، وبه قوام البدن، فإذا استفرغ الإنسان حصل له من الضعف ما يجعل الصوم شاقًا عليه، فلهذا كان الاستفراغ عمدًا مُفطِرًا للصائم، ولا يحلُّ للإنسان إذا كان صومه واجبا أن يستفرغ؛ لأن ذلك إفساد لصوم واجب، أما إذا خرج القيء بغير اختياره فإنه لا يُفطر؛ نظرًا لأن من شروط المفطرات أن تقع بإرادة من الفاعل.